دکتر استفن لندمن، نویسنده کتاب "چگونه وال استریت آمریکا را می‌بلعد" می‌گوید: واقعیت این است که امریکا و اسرائیل به همراه همدستان خود همه کار کردند تا جمهوری اسلامی را در جهان گوشه نشین کنند. اما هیچ گاه نتواستند به خواسته خود جامه عمل بپوشانند.
به گزارش 598 به نقل از تراز، دکتر استفن لندمن یک آمریکایی عدالتخواه
است که از منتقدین جدی غرب به ویژه آمریکا و اسراییل در حوزه اقتصاد، سیاست
و امنیت به حساب می‌آید. وی همچنین در حال حاضر یکی از محققین مرکز
تحقیقات جهانی است. کتب"چگونه وال استریت آمریکا را می بلعد"، "شغل
بانکداری"، "باتلاق عراق" از جمله کتاب های معروف و پرتیراژ دکتر لندمن
است. این اقتصاد خوانده معروف امریکایی در یادداشتی اختصاصی که در اختیار
پایگاه خبری - تحلیلی تراز قرار داده به تحریم های اقتصادی غرب علیه جمهوری
اسلامی اشاره داشته و معتقد است فشارهای غرب بدون شک شکست خواهد خورد.در
یادداشت وی آمده است؛
واشنگتن مسئول اصلی اعمال تحریم‌های مختلف علیه ایران است که این اقدامات نقض قوانین بین المللی است. در موضوع تحریم‌های اقتصادی هدف واشنگتن آسیب رساندن به اقتصاد ایران، تلاش برای منزوی کردن سیاسی این کشور و تحمیل درد و رنج به ایرانیان است.
اعمال این تحریم برای شوراندن مردم ایران علیه حکومت است در حالی که این قبیل اقدامات قبلا بارها توسط آمریکا امتحان شده که در تمامی موارد شکست خورده است. ایرانیان فریب نمی‌خورند. آنها می‌دانند که واشنگتن و اسرائیل دشمنان اصلی کشورشان و دشمنان صلح، برابری و عدالت هستند. واشنگتن و اسراییل در تلاش برای سلطه برخاورمیانه هستند. هر دو در مصونیت کامل، در سیاست‌های خود آشکارا قوانین بین‌المللی را نقض می‌کنند. آنها با به راه‌اندازی جنگهای مختلف، با همدستی شرکا، ناتو و هم پیمانان منطقه‌ای خود مرتکب جنایات جنگی علیه بشریت می‌شوند و به نسل کشی خود ادامه می‌دهند که جنگ در سوریه یکی از نمونه‌های آن است.
لذا اعمال تحریم‌های اقتصادی صرفا برای ضربه‌زدن است. آمریکا نیز برای پیشبرد اهداف خود و با تحمیل فشار، دیگر کشورها را با سیاست‌های خود همراه می‌کند. طبق قانون قدرت اقتصادی اضطراری بین‌المللی (IEEPA) آمریکا که در سال ۱۹۷۷ به تصویب رسیده است روسای جمهور آمریکا می‌توانند این ادعا را کنند که تهدیدات خارجی غیرمعمول یا فوق العاده، یک وضعیت اضطراری ملی است که بایستی تجارت براساس آن بازتنظیم شود. این در حالی است که روسای جمهور آمریکا از این قانون در جهت منافع خود و به طور کاملا فریبنده، غیرقابل توجیه و غیرقانونی استفاده می‌کنند.
آمریکا در طول چند دهه گذشته بعد از پیروزی انقلاب اسلامی همواره در زمان‌های مختلف با تصویب قوانین مختلف ایران را تحریم کرده است. در نوامبر ۱۹۷۹، واشنگتن ۱۲ میلیارد دلار از سپرده‌های بانکی، اوراق بهادار، طلا، و دارایی‌های دیگر دولت ایران را تصرف و توقیف کرد که ۵.۶ میلیارد دلار آن توسط شعبه‌های بانک‌های ایالات متحده در خارج از کشور صورت گرفت. تحریم تجاری ایران تا ژانویه ۱۹۸۱ دنبال شد تا اینکه ذیل مفاد قرارداد الجزایر این تحریم‌ها لغو و بیشتر دارایی‌های ایران آزاد شد. با این وجود، همچنان مقرراتی ناظر بر کنترل دارایی‌های ایران باقی ماند.
برای دهه‌ها، واشنگتن بی‌رحمانه ایران و مردم آن را مورد هدف قرار داده به طور خستگی‌ناپذیری به این راه ادامه می‌دهد. رونالد ریگان در دوره ریاست خود با بهانه‌ای حیله‌گرانه ایران را تحریم کرد. ادعای آمریکا در آن زمان حمایت تهران از تروریسم بین‌المللی و قوانین علیه حمل ونقل دریایی در خلیج فارس بود.
ریگان در سال ۱۹۸۷ کالاها و خدمات ایرانی را تحریم کرد. در مارس ۱۹۹۵، کلینتون دخالت ایالات متحده در توسعه نفت ایران را ممنوع کرد. وی همچنین با اعمال تحریم‌های سنگین‌تر، تقریبا تجارت و سرمایه‌گذاری با ایران را به طور کل ممنوع کرد.
در سال ۱۹۹۶، تحریم‌های ایران و لیبی به یک قانون تبدیل شد. در سال ۲۰۰۶، این قانون به نام "قانون تحریم‌های ایران" تغییر نام داد. تحت این قانون سرمایه‌گذاری توسعه‌ای ایالات متحده و خارجی در ایران ممنوع شد. در سال ۲۰۰۸، بانک‌ها و دیگر نهادهای سپرده‌گذاری ایالات متحده از نقل و انتقالات بین بانکی با بانک های ایرانی ممنوع شدند.
در سال ۲۰۱۰، تحریم‌های فراگیر علیه ایران اعمال شد که تمدید قانون تحریم‌های علیه ایران در سال ۱۹۹۶ بود. بنابر این تحریم‌ها، شرکت‌ها از هرگونه معامله با بخش نفت ایران محروم شدند؛ واردات مواد غذایی خاص و فرش ایرانی ممنوع شد؛ صادرات کالا، فن آوری و یا خدمات به ایران ممنوع شد. به طور کلی، ایالات متحده و شرکت‌های تابعه آن از هرگونه معامله با ایران ممنوع شدند.
در تاریخ ۱ ژوئیه، اتحادیه اروپا واردات نفت ایران را تحریم کرد که شامل نفت خام، نفت و محصولات پتروشیمی، کسب و کار های مربوط به نفت، گاز طبیعی، تجهیزات و فنآوری، فروش محصولات تصفیه‌شده، سرمایه‌گذاری‌های جدید می‌شد.
این تحریم‌ها در مراحل بعدی تنگ‌تر و گسترده‌تر شد تا بتواند بر بسیاری منافذ اقتصادی ایران تاثیرگذارد. استراتژی آمریکا به‌گونه‌ای است با ایجاد رعب، تنگنا، تحریم و ... به دنبال نیل به اهداف خود است. تحریم‌ها علیه ایران جنایت علیه بشریت و نقض قانون اساسی بین‌المللی است. این تحریم‌های نامشروع به حقوق بشر آسیب می‌زند. خصومت با یک کشور غیرمتخاصم نقض قوانین و هنجارهای بین‌المللی است.
آمریکا با همدستی اسرائیل و شرکای اصلی وکلیدی ناتو، تمام قوای خود را برای اعمال تحریم‌های زیاد، خرابکاری، حملات سایبری، ترور و ... به کار بسته است. البته ایران توانسته است با اتکای به مردم خود تمامی مشکلات را سپری کند و نقشه‌های غرب شکست خورده است.
واشنگتن مسئول اصلی اعمال تحریم‌های مختلف علیه ایران است که این اقدامات نقض قوانین بین المللی است. در موضوع تحریم‌های اقتصادی هدف واشنگتن آسیب رساندن به اقتصاد ایران، تلاش برای منزوی کردن سیاسی این کشور و تحمیل درد و رنج به ایرانیان است.
اعمال این تحریم برای شوراندن مردم ایران علیه حکومت است در حالی که این قبیل اقدامات قبلا بارها توسط آمریکا امتحان شده که در تمامی موارد شکست خورده است. ایرانیان فریب نمی‌خورند. آنها می‌دانند که واشنگتن و اسرائیل دشمنان اصلی کشورشان و دشمنان صلح، برابری و عدالت هستند. واشنگتن و اسراییل در تلاش برای سلطه برخاورمیانه هستند. هر دو در مصونیت کامل، در سیاست‌های خود آشکارا قوانین بین‌المللی را نقض می‌کنند. آنها با به راه‌اندازی جنگهای مختلف، با همدستی شرکا، ناتو و هم پیمانان منطقه‌ای خود مرتکب جنایات جنگی علیه بشریت می‌شوند و به نسل کشی خود ادامه می‌دهند که جنگ در سوریه یکی از نمونه‌های آن است.
لذا اعمال تحریم‌های اقتصادی صرفا برای ضربه‌زدن است. آمریکا نیز برای پیشبرد اهداف خود و با تحمیل فشار، دیگر کشورها را با سیاست‌های خود همراه می‌کند. طبق قانون قدرت اقتصادی اضطراری بین‌المللی (IEEPA) آمریکا که در سال ۱۹۷۷ به تصویب رسیده است روسای جمهور آمریکا می‌توانند این ادعا را کنند که تهدیدات خارجی غیرمعمول یا فوق العاده، یک وضعیت اضطراری ملی است که بایستی تجارت براساس آن بازتنظیم شود. این در حالی است که روسای جمهور آمریکا از این قانون در جهت منافع خود و به طور کاملا فریبنده، غیرقابل توجیه و غیرقانونی استفاده می‌کنند.
آمریکا در طول چند دهه گذشته بعد از پیروزی انقلاب اسلامی همواره در زمان‌های مختلف با تصویب قوانین مختلف ایران را تحریم کرده است. در نوامبر ۱۹۷۹، واشنگتن ۱۲ میلیارد دلار از سپرده‌های بانکی، اوراق بهادار، طلا، و دارایی‌های دیگر دولت ایران را تصرف و توقیف کرد که ۵.۶ میلیارد دلار آن توسط شعبه‌های بانک‌های ایالات متحده در خارج از کشور صورت گرفت. تحریم تجاری ایران تا ژانویه ۱۹۸۱ دنبال شد تا اینکه ذیل مفاد قرارداد الجزایر این تحریم‌ها لغو و بیشتر دارایی‌های ایران آزاد شد. با این وجود، همچنان مقرراتی ناظر بر کنترل دارایی‌های ایران باقی ماند.
برای دهه‌ها، واشنگتن بی‌رحمانه ایران و مردم آن را مورد هدف قرار داده به طور خستگی‌ناپذیری به این راه ادامه می‌دهد. رونالد ریگان در دوره ریاست خود با بهانه‌ای حیله‌گرانه ایران را تحریم کرد. ادعای آمریکا در آن زمان حمایت تهران از تروریسم بین‌المللی و قوانین علیه حمل ونقل دریایی در خلیج فارس بود.
ریگان در سال ۱۹۸۷ کالاها و خدمات ایرانی را تحریم کرد. در مارس ۱۹۹۵، کلینتون دخالت ایالات متحده در توسعه نفت ایران را ممنوع کرد. وی همچنین با اعمال تحریم‌های سنگین‌تر، تقریبا تجارت و سرمایه‌گذاری با ایران را به طور کل ممنوع کرد.
در سال ۱۹۹۶، تحریم‌های ایران و لیبی به یک قانون تبدیل شد. در سال ۲۰۰۶، این قانون به نام "قانون تحریم‌های ایران" تغییر نام داد. تحت این قانون سرمایه‌گذاری توسعه‌ای ایالات متحده و خارجی در ایران ممنوع شد. در سال ۲۰۰۸، بانک‌ها و دیگر نهادهای سپرده‌گذاری ایالات متحده از نقل و انتقالات بین بانکی با بانک های ایرانی ممنوع شدند.
در سال ۲۰۱۰، تحریم‌های فراگیر علیه ایران اعمال شد که تمدید قانون تحریم‌های علیه ایران در سال ۱۹۹۶ بود. بنابر این تحریم‌ها، شرکت‌ها از هرگونه معامله با بخش نفت ایران محروم شدند؛ واردات مواد غذایی خاص و فرش ایرانی ممنوع شد؛ صادرات کالا، فن آوری و یا خدمات به ایران ممنوع شد. به طور کلی، ایالات متحده و شرکت‌های تابعه آن از هرگونه معامله با ایران ممنوع شدند.
در تاریخ ۱ ژوئیه، اتحادیه اروپا واردات نفت ایران را تحریم کرد که شامل نفت خام، نفت و محصولات پتروشیمی، کسب و کار های مربوط به نفت، گاز طبیعی، تجهیزات و فنآوری، فروش محصولات تصفیه‌شده، سرمایه‌گذاری‌های جدید می‌شد.
این تحریم‌ها در مراحل بعدی تنگ‌تر و گسترده‌تر شد تا بتواند بر بسیاری منافذ اقتصادی ایران تاثیرگذارد. استراتژی آمریکا به‌گونه‌ای است با ایجاد رعب، تنگنا، تحریم و ... به دنبال نیل به اهداف خود است. تحریم‌ها علیه ایران جنایت علیه بشریت و نقض قانون اساسی بین‌المللی است. این تحریم‌های نامشروع به حقوق بشر آسیب می‌زند. خصومت با یک کشور غیرمتخاصم نقض قوانین و هنجارهای بین‌المللی است.
آمریکا با همدستی اسرائیل و شرکای اصلی وکلیدی ناتو، تمام قوای خود را برای اعمال تحریم‌های زیاد، خرابکاری، حملات سایبری، ترور و ... به کار بسته است. البته ایران توانسته است با اتکای به مردم خود تمامی مشکلات را سپری کند و نقشه‌های غرب شکست خورده است.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
