دکتر
سلطان زاده رئیس سابق دانشکاه علوم پزشکی اهواز می گوید که با دیدن
دکترلنکرانی در اولین جلسه به یاد شهیدحسن باقری افتادم. ایشان حرکت خوبی
را در زمینه "تبدیل علم به ثروت" در دوره وزارتش ایجاد کرد. جزء پرکارترین
وزرابودند. در کمتر از یک سال، سه بار ایشان به استان خوزستان سفر کردند و
مطالبی که کاربران بی باک را به خواندن این مصاحبه که سایت جبهه پایداری
استان خوزستان با این چهره برجسته علمی کشور انجام داده است، دعوت می کنیم.
جناب
آقای دکتر؛ آشنایی شما با جناب اقای دکتر لنکرانی از چه زمانی شروع شد
واحیانا اگر خاطره ای دراین مورد در همان روزهای اول اشنایی از جناب اقای
دکتر لنکرانی دارید بیان بفرمایید؟
آشنایی
بنده با جناب دکترلنکرانی به سال 84 برمیگردد. که ایشان بنده را دعوت
کردند به تهران برای پذیرش مسولیت دانشگاه علوم پزشکی اهواز که این مسولیت
را بپذیرم. خاطره ای هم در این رابطه دارم. اولین بار که من آقای دکتر
لنکرانی را درتهران در دفتر کارشان زیارت کردم، دونفر دیگر هم بودند. آقای
دکترمحققی و آقای دکتر نجابت. من همین طور که به آقای دکتر لنکرانی نگاه
میکردم، خود به خود به یاد شهید حسن باقری می افتادم. این بعنوان یک خاطره
در ذهنم مانده است. از آن موقع ارتباط کاری من با جناب اقای دکترلنکرانی
شروع شد.
در رابطه با هوش وذکاوت و رتبه های علمی ایشون اگر توضیحاتی بفرمایید ممنون میشیم؟
در
رابطه با هوش وذکاوت ایشان باید بگویم که ایشان در پنج سالگی واردمدرسه
شدند. در شانزده هفده سالگی دیپلم گرفتند درکنکورسراسری رتبه 30 و در کنکور
پزشکی رتبه اول شدند. درامتحان بورد تخصصی رشته داخلی رتبه اول کشور و در
امتحان بورد فوق تخصصی گوارش هم رتبه اول کشور شدند.
ازنظردرجه
ی علمی ایشان در مدت زمان کوتاهی بعد از عضو هیات علمی شدن در دانشگاه
شیراز به سرعت مراحل ارتقائ علمی را طی کردند و به درجه ی استادی نایل
آمدند. تعداد مقالات ایشان در نمایه های بین اللملی به 150 مقاله می رسد و
تنها به یکی از مقالات ایشان در مجلات بین المللی 120 ارجاع داده شده است.
120رقم بالایی است! بسیاری از مقالات هستند که ممکن است حتی یک ارجاع هم
نداشته باشد.
ایشان
بعد از وزارت بهداشت، یک مرکز تحقیقات را در دانشگاه علوم پزشکی شیراز راه
اندازی کردند که به فاصله زمانی بسیار کوتاهی در سطح دنیا، بعنوان یک مرکز
تحقیقات معتبر شناخته شد.
ایشان به چند زبان زنده ی دنیا هم نیز مسلط هستند.
در رابطه با تخصص دکتر لنکرانی وعملکرد ایشون در وزارت بهداشت اگر توضیحی بفرمایید ممنون میشویم؟
در
رابطه با مساله تخصص ایشان خودم از زبانشون شنیدم که می گفتند: یک بیمار
ایرانی در امریکا زندگی میکرده و در آنجا پیگیر مشکل درمانیش می شود که
تشخیص داده نمی شود. برای درمان به شیراز پیش ایشان آمده بود و در همان
اولین جلسه با معاینه و بررسی هایی که دکتر کرده بود به تشخیص رسید وایشان
را درمان کرد. این نکته برای آن بیمار خیلی اهمیت داشت که در امریکا
نتوانسته بود درمان بشود ولی اقای دکتر لنکرانی بیماری ایشون رو تشخیص داده
بود.
در
رابطه با بحث عملکرد ایشان در وزارت بهداشت: سیاست های صحیح ایشان در
وزارت بهداشت باعث شد که چندداروی جدید و چند پروژه علمی جدید که بعضی از
آنها برای اولین بار در سطح دنیا بود، به تولید برسد که حرکت خوبی را در
زمینه "تبدیل علم به ثروت" در دوره وزارتش ایجاد کرد.
اهمیت این قضیه "تبدیل علم به ثروت" از چه جهت است؟
از
این جهت که، در شرایط جدید معادلات بین المللی، برای این که بتوانیم از
موضع قدرت در دنیا برخورد کنیم، باید حتما سطح توانایی علمی خودمان را، در
زمینه های مختلف اعم از نظامی، پزشکی و فنی مهندسی، بالاببریم. اگر بخواهیم
از موضع قدرت در دنیا برخورد کنیم و دشمنان نتوانند چشم طمع به کشور داشته
باشند، هیچ راه دیگری نداریم. باید توان علمی خود را در دنیا بالا ببریم.
برای این منظور، لازم است که رئیس جمهور مملکت برای رسیدن به آن توان علمی
بالا، یک مدیریت دانش داشته باشد. باتوجه به هوش و ذکاوت بالای دکتر
لنکرانی، و باتوجه به درجه علمی و تجربه ی ایشان در زمینه تبدیل علم به
ثروت، ایشان می تواند در این جهت، مدیریت دانش خوبی را اعمال کند.
از
ویژگیهای مثبت جناب اقای دکتراینه که وارد حاشیه نمیشوند،باتوجه به این
نکته که شما تا حدودی باایشان مباشر بودید ایا این نکته رو تایید میکنید
واگرخاطره ای در این مورد نیز دارید بیان فرمایید؟
از
ویژگی های ایشان این است که هیچ گاه وارد حاشیه نمی شود. موضع ایشان در
برابر تخریب ها در ماه های اخیر نشان داد که در مقام مقابله به مثل بر نمی
آید و وارد حاشیه نمی شود.
در
پرسش و پاسخ های متعددی که از ایشان در سال های اخیر شده، هیچ گاه واکنش
های غیر اخلاقی مشاهده نشده. خودم در یکی از همین جلسات سخنرانی که یک سال
پیش در دانشگاه آزاد اهواز برگزار شد حضور داشتم که یکی از دانشجویان
صراحتا درباره رفتاریکی از اقایان باایشان سوالی پرسید: آقای لنکرانی شما
در جواب ایشان چه می گویید؟ آقای لنکرانی جواب داد: من ایشان را دعا می
کنم. منظورم این است که واکنش ایشان نسبت به رفتار های غیراخلاقی دیگران
رفتاری است اخلاقی.
دکترلنکرانی در دوره ی وزارت جزء پرکارآمد ترین وزرا بودند یا کم کارترین؟آیا اهل تجملات وتشریفات درسفرها ودر .. بودند؟
مسأله
ی دیگر، پرکاری ایشان است. وی در بین وزرای آقای احمدی نژاد در چهار سال
اول ریاست جمهوری بیش ترین سفر استانی را داشتند. خودم شاهد بودم که در
کمتر از یک سال، سه بار ایشان به استان خوزستان سفر کردند.
دوری
از تجملات وتشریفات در سفر ها ویژگی دیگر ایشان است. دریکی از این سفرهایی
که داشتند، به بنده گفتند که برویم فلان شهر را بازدید کنیم. با ماشین به
سوی آن منطقه حرکت کردیم. در بین راه با مدیر اون شبکه تماس گرفتم و گفتم
که به اتفاق آقای لنکرانی به منظور بازدید،به سوی آنجا در حرکتیم. وقتی که
رسیدیم به آن شبکه، آن مسؤول پارچه ای را به مضمون خوش آمد گویی به دکتر
لنکرانی نصب کرده بود. آقای دکتر لنکرانی به صورت خصوصی به من گفت که این
پارچه و این کاری که ایشان کرده یک نکته مثبت برای ایشان قلمداد نمی شود؛
بلکه برای ایشان نکته ای منفی است و بعدا به ایشان تذکر بدهید.
ببینید در آن جمع ایشان را استخفاف نکرد؛ ولی در عین حال از تشریفات خوشش نمی آمد. این نکته را به من گفت که تذکر بدهید.
ارتباط با رسانه ها
با
اصحاب رسانه ارتباط خوبی را در دوره وزارتشان داشتند؛ در میان خبرنگاران
به عنوان پاسخگوترین وزیر معروف بودند و این مسئله نشان میدهد که ایشان خود
را در برابر افکارعمومی پاسخ گو میدانند.
نوع تعامل جناب اقای دکترلنکرانی با مجموعه افراد زیرمجموعه اش چگونه بود؟
مساله
دیگه قدرشناسی خدمات افرادی که زیرمجموعه اش است.یعنی ایشون قدر شناس
خدمات افراد زیر مجموعه اش است.خود بنده که در طی دوران مسولیتم دچار یک
ناراحتی قلبی شدم در یکی از بیمارستانهای تهران بستری شدم و بدون اینکه
توقعی از ایشون داشته باشم، نزدیک حدود ساعت یازده شب بود که اقای دکتر
لنکرانی به بیمارستان تشریف اوردند؛و یک عیادتی از بنده داشتند و یک قرانی
همراه خود آورده بودند که به بنده هدیه دادند و رفتند.منظورم اینه که
بهرحال یک نیروی اخلاقی یک نیروی قدرشناس از زیرمجموعش است.
تقوا..
تقوای
ایشان والتزامشان به انجام واجبات ومستحبات زبانزد همه ی کسانی بودکه چه
در دوره ی دبیرستان وچه در دوره دانشجویی وچه بعد از آن آقای دکتر را می
شناختند.