دوچرخه
سواری بانوان چند وقتی است که بشدت از سوی برخی روشنفکران سیاسی زن در
سطح کشور مطرح می شود که با حمایت و تشویق سعی می کنند زنان ایرانی را به
دوچرخه سواری سوق دهند و مدعی هستند که این یک ورزش است چرا باید حقوق
زنان پایمال شود؟! و زنان از این امر مهم که تناسب وزنی هم به آنها می
دهد نهی شود؟ و مسائل دیگری که این روزها از گوشه و کنار کشور می شنویم.
اما در چند ماهه گذشته گویا در سایه غفلت و بی توجهی مسئولین فرهنگی و انتظامی زنان و دختران دوچرخه سوار که فقط در محیط های مخصوص بانوان مشغول دوچرخه سواری بوده اند جرات پیدا کرده و به سطح شهر و بوستان ها و پارک ها آمده اند و با اوضاع بسیار اسف بار و با تشویق زنان سیاسی روشنفکر مشغول دوچرهع سواری در سطح شهر ها هستند و فرهنگ ایرانی و اسلامی را زیر چرخ های دوچرخه هایشان له و آسفالت می کنند.
در برخی از مکان ها آن قدر اوضاع اسف بار است که دختران همراه با پسران بر دوچرخه های دو نفره می نشینند و رکاب می زنند.و در موارد دیگر بخصوص در پارکها و بوستان های بزرگ با پسران مسابقه های دوچرخه سواری می گذارند!
بر اساس گزارش ها و مشاهدات از شهر تهران زنان و دختران بصورت آزادانه بر خلاف شرع اسلام و عرف جامعه در خیابان های اصلی هم دوچرخه سواری می کنند .
امام صادق(علیه السلام) از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) نقل می کنند: که حضرت از سوار شدن زنان بر زین نهی کرده اند. (۱)
در ادامه می فرمایند: زین مرکب نفرین شده ای برای زنان است. (۲)
این دو روایت، بانوان را از نشستن بر زین و سوارکاری نهی می کند و شدت نهی
در روایات دوم به حدی است که مرتکب این عمل موردنفرین امام صادق (علیه
السلام) قرار گرفته است. امام صادق (علیه السلام) در ضمن روایت دیگری که
علائم آخر الزمان را بیان می کنند، چنین فرمودند: « ( در آن زمان) زنان
بر زین ها سوار می شوند» . (۳)
امیرمؤمنان علی (علیه السلام) در حدیثی با اشاره به این نهی، می فرمایند: «
زنان خود را، بر زینها سوار نکنید، که این کار باعث تحریک و تهییج شدن
آنان به سمت فساد و گناه می شود. » (۴)
بنابراین در روایات رسیده از ائمه معصومین (علیهم السلام) از سوارکاری زنان به این دلیل که باعث تحریک هیجان و مسائل غریزی و جنسی آنان و کشیده شدن به سمت فساد و گناه می شود، به شدت نهی می کند.
حال اگر پرسیده شود که ارتباط این روایات با مسئله دوچرخه سواری بانوان چیست؟ در پاسخ باید گفت، با توجه به تعابیری که در روایات آمده یعنی زین و نشستن بر زین، ودر نظر گرفتن این نکته که در اینجا سوارکاری و نشستن بر اسب و امثال آن خصوصیتی ندارد،بلکه نهی متوجه نشستن بر هر زینی است؛ چه زین اسب و چه زین حیوانات دیگر باشد و یا اینکه زین دوچرخه،موتور سیکلت و وسایل نقلیه مانند آن باشد.
اگر مروری تاریخی هم به این قضیه داشته باشیم، متوجه می شویم که سیره و روش مسلمانان در صدر اسلام و تا مدت ها پس از آن چنین بوده است که در مسافرت ها و جابجایی ها، خانم ها بر کجاوه سوار می شدند و بر زین حیوانات سوار نمی شدند.
بنابراین اسلام و آموزه های ارزشمند آن، عفت و حیا را بر زن می پسندد و یکی از اموری که آمادگی برای بی عفتی و بی حیایی زن می شود، دوچرخه سواری دختران است.
علاوه بر پیامدهای فردی دوچرخه سواری دختران؛ نباید از پیامدهای زیانبار آن در عرصه اجتماع و تهدید امنیت اخلاقی و عفت عمومی جامعه هم غافل ماند. این رفتار بخصوص از سوی دختران نوجوان و جوان در پارک ها و کوچه و خیابان ها با توجه به حالت نشستن بر روی دوچرخه و نوع پوششان، غالبا موجب تحریک نوجوانان و جوانانی می شود.
بر اساس آموزه های اسلامی در برنامه ریزی های تربیتی، آموزشی، اوقات فراغت، سرگرمی، تفریح و ورزش دختران و فرزندانمان ، شایسته است متناسب با فرهنگ دینی خودمان عمل بکنیم و از الگو پذیری و آموزه های اشتباه و آسیب زای، بر اساس فرهنگ تحمیلی بیگانگان دوری کنیم. (۵)
پی نوشت ها:
۱: وسایل الشیعه ج۲۰ ص ۱۷۸ ، اصول کافی ج۵ ص۵۱۶
۲: وسایل الشیعه ج۱۱ ص۴۹۷
۳: مستدرک الوسایل ج۱۴ ص۲۶۱
۴: وسایل الشیعه ج۲۰ ص ۱۷۸، اصول کافی ج۵ ص۵۱۶
۵: محمد حسن براری
