به گزارش
پایگاه 598، حادثه دلخراش اولین دقایق روز پنجشنبه بیست و نهم اردیبهشت ماه در جاده بجنورد-مشهد، منجر به از دست رفتن دو تن از هموطنان مان به نام های مرحوم سید علی سید محسنی و مرحومه شیما سامی شد.
مرحوم سید علی سید محسنی از فعالان رسانه ای در حوزه مهدویت و فارغ التحصیل رشته ریاضی محض از دانشگاه قم بود که سوابق حضور وی در این عرصه موجود و کاملا قابل دسترسی است زیرا وی در یکی از موسسات پژوهشی و حوزوی قم مشغول انجام خدمت مقدس سربازی بوده و از نیروهای فعال انتشاراتی در حوزه کودک و نوجوان و مهدویت نیز به شمار می آمد.
مرحومه شیما سامی نیز از فعالان حوزه فرهنگ کشور و از طرفداران و حامیان ستاد آزاد سازی امام موسی صدر بود که در بسیاری از جمع های دانشجویی و سیاسی نیز همواره حضور چشمگیری داشت.
پس از این حادثه دلخراش و انتشار خبر فوت این دو فعال فرهنگی، اخبار پر سروصدایی از سایت های منتسب به ضد انقلاب و اپوزوسیون نظام مبنی بر فوت دو تن از یاران سبز و... منتشر شد که داغ دل دوستان و خانواده مرحومین را تازه تر کرد؛ زیرا انتساب بی جهت مرحوم سیدمحسنی وسامی به برخی فعالیت در گروه های سیاسی ضد انقلاب مشکلاتی را متوجه بازماندگان آنان کرده است و البته کاملا دور از واقعیت بود.
البته این اتفاق مساله تازه ای نیست و معلوم نیست این سایت ها و گروه ها از این گونه اقدامات خود چه نتیجه ای گرفته اند که در این فقره به دنبال کسب ادامه نتایج مثبت خود هستند چراکه ایجاد مشکل برای افرادی که هیچ گونه وابستگی حزبی به مدعیان دوستی خود نداشته اند، پس از مرگشان جای سوال و البته تاسف فراوان دارد.
سید علی سید محسنی دارای سوابق طولانی حضور در بسیج منطقه شمیرانات و از دوست داران وحامیان آزاد سازی امام موسی صدر بود و البته دکتر سامی هم از رابطان و فعالان ستاد آزاد سازی امام موسی صدر بود و همین حمایت دلیلی بر فعالیت این دو نفر بر ضد آرمان های نظام و در خدمت منافع ضد انقلاب تفسیر شده است؛ اگر به قول ادعای این سایت ها، حمایت آنها از جنبش آزاد سازی این فقیه واندیشمند و رهبر بزرگ جهان تشیع، دلیلی بر سبز بودن کسی است، می باید تمام مردم ایران و شیعیان جهان را نیز در صف سبزها به شمار آورد و برای این دوستان که به انتهای خط رسیده اند، یارآفرینی توهمی کرد.
عقاید سیاسی هر کسی نیز به خود و جهانبینی سیاسی و فرهنگی که دارد مربوط است؛ البته در اینجا نیز قصد نداریم اندیشه های این دو مرحوم را بازشکافی کنیم اما کسانی که از نزدیک با این دو نفر آشنا بوده اند، از ادعاهای این سایت ها برای زدن انگ های سیاسی ضدانقلابی به آنان شگفت زده شده اند زیرا تدین و عدالت طلبی و ارادت آنها به آرمان های انقلاب بر کسی پوشیده نبوده و نخواهد بود.
استفاده ابزاری از نام و اعتبار افراد برای بهره برداری سیاسی از جمله ناجوانمردانه ترین راهکارهای جلب توجه در محیط رسانه ای است به خصوص اینکه اگر این افراد در قید حیات نباشند زیرا این سواستفاده ها برای بازماندگان آنان نیز مشکلاتی را بوجود می آورد و البته بازهم امیدواریم این افراد پاسخی برای این اقدامات شنیع خود داشته باشند.