دستگیری 3 تن از اعضای فرقه گنابادی‌ها

به گزارش 598 به نقل از فارس، در شهریور ماه سال 1390،‌ یک درگیری‌ در «کوار» یکی از شهرستان‌های استان فارس به راه افتاد که نتیجه آن زخمی شدن بیش از 130 تن از مردم بی‌گناه و کشته شدن یک نفر بود.

 

یک پای این درگیری مردم عادی بودند که برای دفاع از مقدسات خود به راهپیمایی آمده بودند و پای دیگر قضیه اعضای شرور فرقه دراویش گنابادی بودند که با وانتی پر از سنگ و‌ قمه و چاقو به این درگیری وارد شدند.

 

به گفته یکی از طلاب این شهر، ماجرای درگیری از آنجایی شروع شد که اواسط ماه رمضان، حجت‌الاسلام شهبازی به عنوان مبلغ به یکی از روستاهای کوار رفته بود و درباره فرقه‌ها با مردم گفت‌وگو ‌کرد.

 

بعد از سخنان این طلبه تعدادی از دراویش گنابادی که تاب روشنگری‌ها و استدلال‌های این طلبه را نداشتند، با او درگیر شدند و او را مورد ضرب و شتم قرار دادند، عده‌ای از مردم این شهرستان نیز در پی ضرب و شتم حجت‌الاسلام شهبازی و توهین و فحاشی به لباس روحانیت و مقدسات اسلامی از سوی دراویش گنابادی، در اقدامی خودجوش راهپیمایی کردند و دراویش هم با مقابله با آن‌ها پرداختند.

 

دراویشی که در این حمله نقش اصلی را ایفا می‌کردند از سوی نهادهای ذیربط شناسایی شدند که عده‌ای از آن‌ها دستگیر و عده‌ای نیز تحت تعقیب قرار گرفتند که به مرور زمان دستگیر شدند.

 

در ادامه برخورد قانونی با عوامل اصلی این قائله، صبح امروز (چهارشنبه 11 اردیبهشت) نیز سه نفر دیگر از عوامل شرور و سرکردگان اصلی این قائله دستگیر شدند. دستگیرشدگان از زمان قائله «کوار» متواری بوده و زندگی مخفیانه‌ای داشتند.

 

به گزارش فارس، یکی از گروه‌های صوفی فعال در ایران فرقه نعمت اللهی گنابادی است، از جمله اشکالاتی که به طور کلی بر این فرقه وارد است، می‌توان به اباحه‌گری و بدعت در دین اشاره کرد.

 

علامه طباطبایی عارف بزرگ و مفسر ارجمند شیعه در المیزان درباره ماهیت این فرقه می‌گوید: «صوفیه براى سیر و سلوک آداب و رسوم خاصى را که در شریعت وجود نداشت به وجود آوردند و راه‌هاى جدیدى را پیوسته به آن افزوده و شرع را کنار گذاشتند تا اینکه به جایى رسیدند که شریعت را در یک طرف دیگر قرار دادند و کارشان به جایى رسید که در محرمات غوطه‌ور شدند و واجبات را ترک کردند و در آخر منتهى به تکدى و استعمال بنگ و افیون شدند که این حالت، آخرین حالت تصوف است که مقام فنا نامیده مى‌شود».

 

استعمال مواد مخدر در بین صوفیان سابقه طولانی دارد، حشیش و تریاک جزو لاینفک برنامه‌های خانقاه‌ها بوده است، اگر چه دراویش گنابادی مدعی هستند که در این فرقه استعمال مواد مخدر ممنوع شده، اما هنوز مشایخ زیادی از این فرقه رسماً به استعمال مواد مخدر مشغولند.

 

نوع فعالیت فرقه گنابادی همزمان با انتخابات 88 و اغتشاشات پس از آن همانند فرقه ضاله بهائیت با حرکت در مسیر اربابان خارجی علیه نظام جمهوری اسلامی تشدید یافت، به طوری که در فتنه 88 دراویش نعمت اللهی نیز به صف جریان برانداز پیوستند و تلاش کردند در کف خیابان‌ها با انقلاب مبارزه کنند.