به گزارش 598، دکتر عباس دلورانی در گفتگو با مهر اظهارداشت: هزینه های دندانپزشکی در تمام دنیا از سطح جامعه یک مقدار بالاتر است و جزو اعمال گران قیمت محسوب می شود. اما در ایران به خاطر مسائلی که وجود دارد و به دنبال آن تغییراتی که در نرخ ارز اتفاق افتاد، اختلاف قیمت خیلی زیادتر است.
دبیر اجرایی پنجاه و سومین کنگره بین المللی انجمن دندانپزشکی ایران به مقایسه هزینه های دندانپزشکی و درآمد افراد جامعه اشاره کرد و افزود: الان شرایط به گونه ای است که هزینه های دندانپزشکی 3 برابر درآمد است. به طوریکه اگر یک نفر بخواهد درمان ریشه دندان را انجام دهد، باید یک چهارم تا نصف حقوقش را بدهد.
این متخصص درمان ریشه در ارتباط با گران شدن هزینه های دندانپزشکی در کشور، گفت: تنها 5 درصد مواد دندانی که استفاده می کنیم، در داخل تولید می شود و مابقی آن وارداتی است. بنابراین، با تغییر نرخ ارز، به یکباره شاهد افزایش قیمت مواد دندانی بودیم که متاسفانه این هزینه ها متوجه دندانپزشکان و مردم است.
وی با بیان این مطلب که در بخشهایی از تجهیزات دندانپزشکی پیشرفت نسبتا خوبی داشته ایم، ادامه داد: از سال 63 ساخت یونیت دندانپزشکی در کشور آغاز شد ولی به خاطر مشکلاتی که سر راه این تولیدکنندگان قرار گرفت، در حال حاضر اکثر قطعات ساخت یونیت از کشور چین می آید و این وابستگی است.
این استاد دانشگاه، سهم 70 درصدی از تولید تجهیزات دندانپزشکی در داخل را دور از واقعیت خواند و گفت: آنچه مسلم است، واردات تجهیزات دندانپزشکی با ارز مرجع نیست.
خزانه دار انجمن دندانپزشکی ایران از نبود برنامه پیشگیری در دندانپزشکی انتقاد کرد و افزود: متاسفانه برنامه ای برای پیشگیری از پوسیدگی دندانها در دورنمای سلامت کشور نداریم. البته همواره صحبت از پیشگیری می شود اما چیزی مشاهده نمی کنیم.
دلورانی به کشور سوئد اشاره کرد و گفت: سال 2007 در این کشور 10 میلیارد دلار بودجه برای پیشگیری از پوسیدگی دندانها اختصاص یافت و الان سطح پوسیدگی دندانها به قدری پایین آمده که دندانپزشک عمومی کمتر از قیمت دولتی، هزینه می گیرد.
وی با بیان این مطلب که سطح فرهنگ مردم ما نسبت به دو سه دهه قبل بسیار بالا رفته است، ادامه داد: لازم است که برنامه ریزی در این حوزه داشته باشیم تا بتوانیم به آن دورنمایی که مدنظر است، دست یابیم.
دبیر اجرایی پنجاه و سومین کنگره بین المللی انجمن دندانپزشکی ایران تاکید کرد: پیشگیری، مقوله ای است که باید به صورت یک پروژه ملی اجرا شود. به طوریکه بچه های 7 ساله برای 20 سال آینده پوسیدگی دندان نداشته باشند.