به گزارش 598 به نقل از خبرگزاری فارس، تیم ملی کاراته ایران اواخر سال گذشته با حضور در بیست و یکمین دوره مسابقات کاراته قهرمانی جهان با کسب یک مدال طلا و یک نقره و یک برنز(کومیته تیمی) در مکان پنجم توزیع مدالها قرار گرفت. محمدصادق فرجی رییس وقت فدراسیون کاراته قول داد که به مدال آوران مسابقات قهرمانی جهانی در فرانسه به ترتیب مبالغ 20، 10 و 5 میلیون تومان بپردازد، اما چندی بعد و قبل از اینکه بتواند به قولش عمل کند بازنشسته شد و جای خود را به علیرضا سمندر داد.
سرپرست جدید فدراسیون کاراته بنا به وعدهای که مسئولان سابق فدراسیون داده بودند دست به کار شد و هفته گذشته اعلام کرد که بنابر مشکلات مالی حاکم بر فدارسیون کاراته جوایز قهرمانان را در چند مرحله پرداخت خواهد کرد. امیر مهدیزاده اولین نفری بود که با پرداخت جوایز به شیوه مطرح شده موافق نبود و در صحبتهای خود با خبرگزاری فارس گلایههایی را مطرح کرد. البته حتی پس از مهدیزاده برخی دیگر از ملی پوشان نیز در لفافه به نحوه پرداخت جوایز در چند مرحله اعتراض کردند.
مهران بهنامفر در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس در مورد پرداخت شدن جوایز ملی پوشان مدال آور در مسابقات قهرمانی جهان به صورت چند مرحلهای اظهار داشت: ابتدا باید از سرپرست جدید فدراسیون کاراته تشکر کنم که به وعدههایی که مسئولان قبلی فدراسیون ارائه کرده بودند میخواهد عمل کنند. البته منظورم از مطرح کردن این صحبتها این نیست که بخواهم مسئولان قبلی را زیر سؤال ببرم.
وی افزود: بنده به عنوان یک ورزشکار در حال حاضر از شرایط اقتصادی حاکم بر ورزش با خبر هستم و میدانم که فدراسیونها با مشکلات مالی روبرو هستند و قادر به پرداخت جوایز به صورت یکجا نیستند.
مربی تیم ملی کاراته در مسابقات قهرمانی جهان گفت: حقوق مربیان تیم ملی در سال گذشته که از سوی فدراسیون پرداخت میشد نزدیک به یک میلیون و دویست هزار تومان بود. این در حالی است که مهدی عموزاده، رشیدنیا و برخی دیگر از مربیان که در خارج از ایران مربیگری میکنند ماهیانه 4 هزار دلار دریافت میکنند و این در صورتی بود که ما در ایران برای 300 دلار در کنار ملی پوشان حضور داشتیم.
بهنامفر در ادامه خاطر نشان کرد: بنده نزدیک 20 سال عضو تیم ملی بودم و 15 سال از آن را بدون دریافت جایزه در تیم ملی فعالیت کردم. در آن مقطع ما تنها به عشق کسب مدال راهی مسابقات میشدیم و تنها در 5 سال آخر جوایزی را به ما اهدا کردند. هنوز به خاطر دارم که در مسابقات جهانی آلمان پس از کسب مدال برنز از سوی مسئولان سازمان تربیت بدنی یک عدد سیم کارت تلفن همراه دریافت کردم که خیلی هم برای این موضوع خوشحال شدم. آن هم مدالی که برای اولین بار در تاریخ کاراته ایران در سنگین وزن کسب شده بود.
وی در پایان خاطر نشان کرد: با تمام مشکلاتی که در دوران حضورمان در تیم ملی داشتیم هیچ گاه اعتراضی به پرداخت نشدن جوایز نکردیم چرا که اصلا پرداخت جوایز در آن مقطع باب نبود. این روزها شاهد هستیم که ورزشکاران مصاحبه میکنند و اعلام میکنند که برای اینکه جوایزی پرداخت نمیشود آنها نیز انگیزه مبارزه کردن را ندارند، اما در دوران ما به این صورت نبود و ما به کارمان ادامه میدادیم و فقط به فکر کسب مدال بودیم. متاسفانه در حال حاضر به ورزشکاران جایزه پرداخت میکنند، اما بازهم خبری از جوایز ما نیست.