کارشناس فوتبال کشورمان گفت: «بارسلونا را باید حذف شده بدانیم و رئال در دیدار مقابل دورتموند مجبور است انتحاری بازی کند.»
به گزارش 598 به نقل از جام ورزشی؛ دور برگشت پیکارهای لیگ قهرمانان اروپا سه‌شنبه و چهارشنبه شب با دیدارهای رئال مادرید و بوروسیا دورتموند در سانتیاگو برنابئو و بارسلونا و بایرن مونیخ در نیوکمپ پیگیری می‌شود و غول‌های فوتبال اروپا باردیگر مقابل هم صف‌آرایی خواهند کرد.
دیدار رفت با برتری مطلق نمایندگان آلمان به پایان رسید تا کار برای اسپانیایی‌ها تاحدود زیادی غیرممکن شود.
باوارایی‌ها در آلیانس آره‌نا دست به آتش‌بازی زدند و با 4 گل بارسلونا را
بدرقه کردند و دورتموندی‌ها هم نتیجه‌ای خاص و عجیب 4 بر یک مقابل شاگردان
آقای خاص گرفتند تا در نیمه اول این رقابت همه چیز به سود ژرمن‌ها تمام
شود.
در آستانه این دیدارها گفتگویی با دکتر حمیدرضا صدر از کارشناسان فوتبال
کشورمان انجام شده که مثل همیشه ایشان با ارائه نکاتی جذاب مسائل جالبی را
در رابطه با رویارویی غول‌های فوتبال جهان مطرح کرده است. این گفتگو را در
زیر بخوانید.
* با توجه به اینکه دیدار رئال و دورتموند سه‌شنبه شب برگزار می‌شود، از
این بازی شروع می‌کنیم. به نظر شما رئال می‌تواند شکست 4 بر یک را در
برنابئو جبران کند؟
- کار رئال مقابل دورتموند سخت خواهد بود. مادریدی‌ها اگر بتوانند گلی
زودهنگام را به ثمر برسانند امکان زدن گل دوم و سوم با توجه به خط حمله
قدرتمند این تیم وجود دارد.
* اما دورتموند هم قطعاً بیکار نخواهد ماند و این تیم به‌خصوص در بازی رفت هم نشان داد در ضدحمله‌ها بسیار توانمند است.
- همین‌طور است. تقابل رئال و دورتموند، جدال تیم‌هایی است که در ضد حملات
بسیار مرگبار عمل می‌کنند. در بازی رفت دیدیم که دورتموند چگونه از
ضدحملات سریع خود بهره برد و به خوبی نتیجه گرفت. قطعاً رئال بازی را هجومی
آغاز خواهد کرد و دورتموند هم می‌تواند از فضای باز ایجاد شده در این تیم
بهره ببرد. باتوجه به اینکه میانگین سنی دورتموندی‌ها پایین است و سرعت
آنها هم بسیار بالا است، قطعاً باز هم دیدار جذابی را خواهیم دید.
* با این شرایط آیا حملات گسترده رئال یک نوع خودکشی برای این تیم محسوب نمی‌شود؟
- رئال مادرید چاره‌ای جز این ندارد. شاگردان مورینیو قطعاً به‌دنبال این
خواهند بود که هر چه سریع‌تر گل اول بازی را به ثمر برسانند. آنها مجبور
هستند انتحاری بازی کنند. اگر در نیم ساعت اول رئال نتواند به گل برسد
قطعاً بازی پیچیده می‌شود. در این میان شاهد حملات برق‌آسای ژرمن‌ها خواهیم
بود و با حضور مهاجمی مثل لواندوفسکی که گل‌هایی تاریخی در بازی رفت به
ثمر رساند، این ضدحمله‌ها خطرناک‌تر هم خواهد بود. مورینیو باید هم
دریادلانه بازی کند و هم امیدوار باشد تیمش اشتباهات بازی رفت را تکرار
نکند.
* چرا مادریدی‌ها این‌گونه در بازی رفت تسلیم شدند؟
- پاشنه آشیل رئال مادرید در دیدار مقابل دورتموند خط دفاعی این تیم بود و
لواندوفسکی با بهره‌گیری از همین نقاط ضعف گل‌های تاریخی و ارزشمندی را به
ثمر رساند. مسئله دیگر به خط هافبک رئال و جایی که ژابی آلونسو حضور داشت،
مربوط می‌شد. عملاً بازیکنانی نظیر گوتزه و هوملس با حرکات سریعی که
داشتند، زمینه‌ساز اشتباهات مادریدی‌ها شدند و با حرکات سریع و گردش توپ
مناسب رئالی‌ها را وادار به اشتباه کردند. نگاهی به ترکیب هر دو نماینده
ژرمن‌ها بیاندازیم با این مسئله مواجه می‌شویم که اکثر بازیکنان این دو تیم
جوان هستند.
* کارخانه بازیکن سازی ژرمن‌ها چگونه این اندازه بازیکن جوان تولید کرده است؟
- آلمان‌ها از سال 2000 چرخه مالی بوندس‌لیگا را صرف فوتبال پایه کردند و
در حدود 700 میلیون یورو را خرج این تیم‌ها کردند. با نگاهی به ترکیب
تیم‌های بایرن و دورتموند به نکته جالبی برمی‌خوریم و آن حضور بیش از 13
بازیکن در این دو تیم که نه تنها آلمانی هستند بلکه بایرنی و دورتموندی
هستند. ژرمن‌ها همچنین به قوانین مهاجرت در کشورشان هم انعطاف دادند و
بازیکنانی نظیر اوزیل، خدیرا و ... ازاین رگه‌ها وارد فوتیال آلمان شدند.
به طور مثال گوتزه با قراردادی آزاد به دورتموند آمده و حالا با 37 میلیون
یورو به بایرن می‌رود. لواندوفسکی هم همین‌طور بوده است. قرارداد او با
دورتموند 4 میلیون یورو است و حالا تمام تیم‌های مطرح اروپا او را با
رقم‌های کلان می‌خواهند. قیمت بازیکنان دورتموند که مقابل رئال به میدان
رفتند در مجموع 40 میلیون یورو بود و این در شرایطی است که قیمت کل تیم
دورتموند به یک بازیکن رئال مثل کاکا هم نمی‌رسد. بازیکنانی که برای
مادریدی‌ها مقابل دورتموند به میدان رفتند در حدود 304 میلیون یورو قیمت
داشتند؛ اما نتیجه‌ای که بدست آمد پیروزی ارزشمند دورتموند را بار دیگر (پس
از مرحله گروهی) مقابل پرافتخارترین تیم اروپا نشان داد.
* به سراغ دیدار چهارشنبه شب بارسلونا و بایرن مونیخ برویم. باوارایی‌ها
با 4 گل و بدون اینکه گلی دریافت کنند، بارسا را در هم کوبیدند، آیا
کاتالان‌ها امیدی برای صعود به مرحله بعد دارند؟
- تا به حال در لیگ قهرمانان و جام باشگاه‌های اروپا در حدود 171 بازی در
مرحله نیمه نهایی انجام گرفته و تیمی که در دور رفت 4 بر صفر شکست خورده
هرگز نتوانسته این نتیجه را جبران کند.
* پس با این شرایط باید بارسا را حذف شده بدانیم.
- خیلی خیلی سخت است. متاسفانه باید چنین شرایطی را متصور شویم. بارسلونا
در دیدار رفت در تمام زمینه‌ها مغلوب شدند. در پرسینگ، نبرد فیزیکی، نبرد
هوایی و ... آنها ضعیف‌تر از بایرنی‌ها بودند. ضدحمله‌های خطرناک بایرن و
هجوم بازیکنانی نظیر روبن و ریبری واقعاً شرایط سختی را برای بارسایی‌ها
بوجود آورده بود.
* البته بارسا در گذشته و در زمان گواردیولا هم در برخی بازی‌ها چنین نقاط
ضعفی داشته و می‌توان چنین موضوعی را از آن زمان به تیم ویلانووا هم بسط
داد.
- دقیقاً همین‌طور است. در بارسلونا زمان گواردیولا هم در برخی اوقات این
تیم با ضعف‌هایی روبرو بود. بارسا کلاً مقابل تیم‌هایی که مقابل آنها
تدافعی کار می‌کنند و در ضدحمله‌ها خطرناک و سریع کار می‌کنند، دچار مشکل
می‌شود. می‌توان اینتر مورینیو و یا چلسی در زمان دی‌متئو را نمونه‌هایی از
تیم‌هایی برشمرد که شکست آبی‌اناری‌ها را رقم زدند.
* اما بایرن مونیخ در آلیانس آره‌نا تا قبل از اینکه گل دوم را به ثمر
برساند کاملاً هجومی بود و به سمت دروازه بارسا حمله می‌کرد، آیا می‌توان
این تیم را با اینتر مورینیو و یا چلسی دی‌متئو مقایسه کرد؟
- طبیعتاً بایرن تا قبل از گل دوم بسیار هجومی بازی کرد؛ اما الگویی که
این تیم برای رویارویی با بارسا در نظر گرفت همان ویژگی‌های تیم‌هایی که در
ضدحمله برق‌آسا ظاهر می‌شوند را داشت. اگر به تعویض‌های بایرن نگاه کنیم
می‌بینیم که یوپ هاینکس پس از اینکه گل دوم مونیخی‌ها به ثمر رسید، دست به
تعویض ماریو گومز زد و گوستاوو را به زمین فرستاد تا از داشته‌های خود دفاع
کند و به طور کامل رو به ضدحمله آورد و دو گل بعدی را هم با ضدحمله توسط
روبن و مولر به ثمر رساند.
* بایرن تیم میزبان بود و با دو هافبک دفاعی شواین اشتایگر و خاوی مارتینس
بازی می‌کرد، حضور گوستاوو هم تعداد هافبک‌های این تیم را افزایش داد، همه
منتظر حفظ این دو گل توسط مونیخی‌ها بودند؛ اما ناگهان بارسایی‌ها دو گل
دیگر خوردند و نتیجه 4 بر صفر شد، آیا اتخاذ چنین سیستمی را می‌توان به
درایت و هوش بالای یوپ هاینکس سرمربی بایرن نسبت داد؟
- این بحث را می‌توان این‌گونه پاسخ داد. سرمربی بارسلونا تیتو ویلانووا
خیلی دیر تعویض می‌کند و همیشه تغییراتی که در تیمش اعمال می‌کند دیرهنگام
است. این مورد را هم می‌توان در دیدار بارسا با رئال مادرید که در آن دیدار
کاتالان‌ها در دقایق 71 و 85 تعویض کردند و 2 بر یک باختند و یا بازی با
میلان در سن‌سیرو که در آن دیدار هم کاتالان‌ها با 2 گل مغلوب شدند کاملاً
مشاهده کرد. در مجموع تعویض‌های تیتو ویلانووا خیلی دیرهنگام است و به نوعی
این مربی در تعویض کردن مشکل دارد. طبیعتاً در دیدار مقابل بایرن و وقتی
نتیجه 2 بر صفر شد، وفتی مربی بارسا دید که تیمش توانایی گل زدن ندارد باید
به‌گونه‌‌ای عمل می‌کرد تا گل بیشتری نخورد؛ اما کاتالان‌ها به بازی
بارسایی خود ادامه دادند و نوع بازی آنها هم باعث شد گل‌های سوم و چهارم
را دریافت کنند. بدون شک نقش یوپ هاینکس را هم در تیم مونیخی نباید نادیده
بگیریم و این مربی هم تاثیرش را کاملاً در تیمش گذاشته است. قهرمانی
زودهنگام در بوندس‌لیگا و تفاضل گل 75+ و رکوردهایی که آنها یکی پس از
دیگری جا‌به‌جا می‌کنند همه فوق‌العاده است.
* بازیکنانی نظیر لیونل مسی هم اصلاً شرایط خوبی نداشتند و آنها نیز در جنگ‌های تن به تن مغلوب باوارایی‌ها شدند.
- همین‌طور است. مسی 90 دقیقه در زمین حضور داشت و تنها 7.5 کیلومتر دوید
که کمترین میزان دوندگی در میان تمام بازیکنان حاضر در زمین بود. نکته دیگر
درباره مسی این بود که او از 14 دریبلی که انجام داد فقط در 2 مورد موفق
عمل کرد و این نشان دهنده ناآماده بودن این ستاره بود. بوسکتس هم در تمام
درگیری‌ها مغلوب خاوی مارتینس شد. در نبردهای هوایی هم با توجه به اینکه
بارسا کلاً 3 بازیکن بالای 180 سانتی‌متر داشت (بارترا، بوسکتس و پیکه)
مغلوب بایرنی بود که 4 بازیکن دارای قد بالای 190 سانتی‌متر داشت.
* آیا بارسلونا نمی‌توانست از بازیکنی نظیر الکس سانگ در تیمش بهره ببرد و
به نوعی کمربند خط میانی خود را مستحم‌تر می‌کرد تا فشار از سایر بازیکنان
این تیم خارج شود؟
- بارسا مقابل بایرن گل‌هایی را دریافت کرد که می‌توانست نخورد، مثل گل
اول بازی که با دو ضربه سر وارد دروازه بارسا شد. بدون شک جای خالی بازیکنی
مثل الکس سانگ در ترکیب کاتالان‌ها خالی بود. به نظر می‌رسد بازیکنانی که
از لاماسایا در ترکیب بارسا قرار می‌گیرند، نمی‌توانند خودشان را در این
تیم پیدا کنند. بازیکنانی نظیر سانگ، ایبراهیموویچ، سانچس و ... از جمله
آنها هستند.
* بایرن در آستانه کسب یک 3 گانه رویایی است. آنها بوندس‌لیگا را
مقتدرانه از آن خود کردند، در فینال جام حذفی هستند و در یک قدمی رسیدن به
فینال لیگ قهرمانان اروپا قرار دارند و این افتخاراتی است که یک مربی
کهنه‌کار آلمانی برای این تیم بدست آورده و قرار است در کمتر از 2 ماه دیگر
این تیم را ترک کند. با این شرایط حضور گواردیولا را در بایرن چگونه
ارزیابی می‌کنید؟
- بایرنی‌ها در تابستان بحث مذاکره با گواردیولا را کلید زدند و اصلاً فکر
نمی‌کردند آنها با هاینکس به این شکوفایی برسند. در حال حاضر اگر بایرن
با این قدرت ادامه دهد دیگر قله‌ای برای گواردیولا باقی نمی‌ماند که بتواند
فتح کند. بدون شک کار برای پپ در فصل آینده دشوار و انتظارات از او بسیار
بالا خواهد بود.
* به عنوان سوال آخر. برخی کارشناسان معتقدند که آلمان‌ها برای رسیدن به فوتبال اسپانیایی‌ها در نهایت به این فکر افتادند که یکی از برترین تئورسین‌های فوتبال این کشور را جذب کنند تا آن نقاط ضعف باقی‌مانده در فوتبال ملی خود را از طریق بایرن مونیخ حل کنند. آیا می‌توان حضور گواردیولا را در بایرن به مثابه تاثیرگذاری این مربی در تیم ملی آلمان دانست؟
- بایرن مونیخ سوگلی فوتبال آلمان است. آنها مثل منچستر یونایتد در انگلیس هستند. بایرنی‌ها عملاً در آلمان به غیر از مونیخ در جای دیگر چندان محبوب نیستند. تصور بایرن برای هواداران سایر تیم‌ها مانند یک تیم متکبر میلیونر است و این‌گونه نیست که به عنوان نماینده‌ای از فدراسیون فوتبال آلمان بتواند مطرح باشد. گواردیولا را مدیران بایرن آوردند و بیشتر برای افزایش برند باشگاه بوده است. آلمان‌ها کارهای پایه‌ای و برنامه‌ریزی خود در فوتبال را از مدت‌ها قبل آغاز کرده‌اند و به نظر من کار و حضور گواردیولا در مقیاس بایرن مونیخ قابل تعریف است نه تیم ملی آلمان.
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
