به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات فارس، نخستین نشست از سلسله نشستهای کارگروه ادبیات خانه هنر طلاب برگزار شد.
در آغاز این نشست حجتالاسلام والمسلمین هادی الیاسی مسئول کارگروه ادبیات خانه هنر طلاب، به اهداف این سلسله نشستها اشاره کرد و بیان چهارچوبهای کلی و باید و نبایدهای ادبیات حوزه را اصلیترین محور این جلسات دانست. الیاسی برنامههای آیندهی کار گروه را انتشار نشریه تخصصی ادبیات حوزه، برگزاری کارگاههای تخصصی با حضور صاحب نظران و تشکیل کتابخانهی تخصصی ادبیات برای روحانیان دانست.
در ادامه مسئول کارگروه ادبیات خانه هنر طلاب با دعوت از سید محمد جواد شرافت و ابراهیم اکبری دیزگاه، از آنان خواست تا نظرهای خود در ارتباط با شعر و داستان حوزه را مطرح کنند.
**نگاهها به شعر طلاب در این سالها جدیتر و بهتر شده است
سید محمد جواد شرافت شعر حوزه را شعری اندیشمند و پویا خواند و آن را فرصتی برای اشاعه اندیشهها و آموزههای دینی دانست. وی با بیان اینکه نگاهها به شعر طلاب در این سالها جدیتر و بهتر شده است، به عرصههای مختلفی که شاعران طلبه میتوانند ورود پیدا کنند اشاره کرد.
شرافت «طلبهی شاعر یا شاعر طلبه؟» را سوالی اساسی دانست و اندیشه اصیل شیعی را بحث اصلی شعر طلاب دانست که این اندیشه با جهانبینی و البته ذوق هنری شاعر به یک اثر فاخر برای انتقال پیام مناسب تبدیل میشود. در واقع شعر یک شاعر حوزوی باید موضع دینی داشته باشد نه فقط موضوع دینی صرف.
این شاعر حوزوی راه کار حضور موفق طلبهها در زمینهی ادبیات را، توجه وظایف طلبگی و ارتقای سطح درسی به همراه حضور جدی در عرصهی ادبیات دانست و جا ماندن از هر کدام را زمینه عدم موفقیت دانست.
وی همچنین سرودن در موضوعات مختلف و تجربه قالبهای گوناگون شعری را از دیگر زمینههای پیشرفت طلاب در شعر خواند.
ابراهیم اکبری دیزگاه دیگر سخنران نشست کارگروه ادبیات خانه هنر طلاب بود و درباره وضعیت داستان حوزه و داستان نویسان طلبه نکاتی را بیان داشت. اکبری اواسط دهه هشتاد را نخستین سالهای توجه به داستان در حوزه دانست و به رشد کمّی و کیفی داستان حوزه در همین سالهای اندک اشاره کرد.
**برنامهای برای حفظ و جذب داستان نویسان طلبه وجود ندارد
وی ادبیات را به مثابه یک وسیله برای انتقال پیام دانست و آن را اندیشه و سلوکی برای معنا دادن به زندگی خواند و برجستهترین گونه ادبیات را رمان معرفی کرد و خواستار توجه جدی به آن شد. وی گفت: هنوز هم برنامهای برای جذب و حتی نگاه داشتن نویسندگان حوزوی وجود ندارد و بسیاری از نویسندگان طلبه یا از فضای حوزه جدا میشوند و داستان را در جلسات دیگری پیگیری میکنند یا نوشتن را کنار میگذارند. داستان نویسان طلبه میدانند چه باید بنویسند اما نمیدانند چگونه باید بنویسند که این چگونه نویسی با آموزشهای منظم به وجود میآید.
اکبری دیزگاه گفت: آنچه باید از یک طلبه هنرمند انتظار داشت تولید یک اثر دینی است و در همین راستا یکی از کارهایی مهمی که میتوان انجام داد، مطالعه فعالیت دینهای دیگر و شیوه آنان برای ورود به ادبیات است.
وی افزود: باید ببینیم دینهای دیگر چگونه با ادبیات پیوند برقرار کردهاند و چگونه از این ابزار برای اشاعه فرهنگ خود بهره جستهاند. در حوزه باید به همه نویسندگان با هر سلیقهای توجه داشت و حامی نویسندگان بود و به نوعی جذب حداکثری داشته باشیم و با رفتارهای غیرهنری، نویسندگان را از خود دور نکنیم.
گفتنی است در این جلسه مقرر شد که بررسی شعر اخلاقی و نقش شاعران حوزوی موضوع جلسه آتی این سلسله نشستها باشد و علاقهمندان، مقالات و نظرات خود در این باره را حداکثر در پنج صفحه تا پایان اردیبهشت ماه به پست الکترونیکی sahabesokhan@gmail.com ارسال کنند. آثار برگزیده ضمن ارائه در جلسه آینده، مورد تقدیر خانه هنر طلاب نیز قرار خواهد گرفت.