به گزارش 598، خبرگزاری فارس به نقل از روزنامه الوسط بحرین، سمیه رجب همسر رئیس مرکز حقوق بشر بحرین گفت که همسرش از ناحیه کمر احساس درد شدیدی می کند و از مدیریت زندان "جو" می خواهد تا همسرش با یک پزشک مشاور ملاقات کند.
وی افزود: قرار بود نبیل رجب پنجشنبه گذشته با ما تماس بگیرد اما این تماس روز شنبه با تاخیر انجام شد و وی از درد شدید در ناحیه کمر شکایت داشت و به علت بیماری دیسک کمر و عدم درمان لازم روی تخت خوابیده بود.
سمیه رجب اظهار داشت: هر بار نبیل را به درمانگاه بیمارستان می برند، به وی مسکن و کرمهای تسکین درد می دهند و از او میخواهند تمرین ورزشی کند این درحالی که در این وضعیت نبیل رجب باید تحت درمان لازم از جمله درمان طبیعی قرار گرفته و بتواند با یک پزشک مشاور ملاقات کند.
وی افزود: نبیل بعد از ضرب و شتم در سال 2005 میلادی دچار دیسک کمر شد و به بیمارستان منتقل شد و نیاز به عمل جراحی بود اما ترجیح داد که با آمپول مداوا شود و وی قبلا برای درمان به اردن رفته بود و پزشکان در آنجا گفته بودند که نیاز به عمل جراحی کمر دارد.
سمیه رجب تصریح کرد: وقتی نبیل بازداشت شد، وی را به زندان انفرادی برده و به کرات از وی خواستند که بنشیند یا ایستاده باشد که این امر باعث بازگشت درد کمر و وخامت وضعیت جسمانی اش شد.
وی افزود: من از مدیریت زندان می خواهم که اجازه دهد تا نبیل درمان لازم شود و الان وی از مراقبت بهداشتی مطلوب برخوردار نیست و من وضعیت نبیل را به سازمانهای حقوق بشری اطلاع داده ام
نبیل رجب از 9 ژوئیه سال 2012 میلادی در زندان است و پرونده وی به دادگاه فرجام خواهی رفته است. دادگاه استیناف پیش از این مجازات زندان وی را درخصوص چهار پرونده مربوط به تجمع و دعوت به برگزاری تجمع و شرکت در آن به سه سال زندان کاهش داد.
بحرین از دو سال پیش شاهد تظاهرات مردمی و انقلاب علیه رژیم آل خلیفه است.
نیروهای امنیتی بحرین با همدستی نیروهای اشغالگر سعودی به سرکوب مردم پرداختهاند که تاکنون در جریان این سرکوبگری صدها نفر شهید، زخمی یا بازداشت شدهاند.
شواهد سازمانهای حقوق بشری نشان میدهد که شماری از معترضان زیر شکنجه شدید رژیم آل خلیفه جان خود را از دست داده یا دچار نقض عضو شده و تعدادی از زنان بحرینی نیز بر اثر استنشاق گازهای سمی در جریان تظاهرات مسالمت آمیز خود دچار سقط جنین شدهاند.
این درحالی است که مردم بحرین با وجود این سرکوبگریها همچنان با آمدن به خیابانها بر مطالبات مشروع خود در دستیابی به حقوق از دست رفته خود از جمله اجرای عدالت اجتماعی و روی کار آمدن نظامی منتخب تاکید میکنند.