"حضور خواننده لس آنجلسی در جشن
انتخاباتی دولت" از آن خبرهایی بود که هر چند تکذیب شدنش محتمل بود و خیلی
راحت میشد حدس زد که امکان وقوع آن وجود ندارد اما اینکه دولت دهم به جایی
رسیده که اساسا امکان انتشار چنین اخباری پيرامونش وجود داشته باشد، برای
کسانی که با وضو پای صندوقهای رای رفتن و سوم تیر 84 به محمود احمدینژاد
رای دادند، بسیار تاسفبار است.
به گزارش رجانیوز، جشن دولت که پس فردا
برگزار میشود، صدای همه را درآورده است. از مراجع عظام تقلید تا فعالین
سیاسی کشور و حتی فرمانده نیروی انتظامی که روز گذشته این اقدام را باعث
خدشهدار شدن اعتماد عمومی عنوان کرد. طبق برنامه ریزی صورت گرفته از سوی
رئیس سازمان میراث فرهنگی، اين میتینگ در روز پنجشنبه 29/1/92 در محل
استادیوم آزادی با حضور بیش از یکصد هزار نفر از اعضای سازمانها و دستگاه
های مختلف سراسر کشور تحت عنوان جشن و مراسم تقدیر از دست اندر کاران
سفرهای نوروزی برگزار خواهد شد. انتخاب پوشش تقدير از برگزار كنندگان
سفرهاي نوروزي در حاليست كه بر اساس برنامه ريزيهايي انجام شده، قرار است
كه از كانديداي انتخاباتي جريان انحرافي نيز با وجود اينكه مسئوليت كنوني
او هيچ ارتباطي به اين همايش ندارد، رونمايي شود.
کلیه هزینههای مربوط به ساخت جايگاه،
نور، صدا، تصویربرداری، دعوت از هنرمندان، موسیقی، مجری، قاری، تبلیغات
محیطی، چاپ کارتهای دعوت و هزینههای مرتبط از محل یکی از مراکز وابسته به
سازمان میراث تامین شده که حدود بیش از 800 میلیون تومان برآورد شده است.
برگزاری این مراسم در حالی صورت میگیرد
که محمود احمدینژاد در ایام تبلیغات انتخاباتی سال 84 صراحتا از اینکه
برخی از کاندیداهای اصولگرا اقدام به تبلیغات گسترده و صرف هزینهها و ریخت
و پاشهای فراوان کرده بودند تا بلکه بتوانند رای مردم را کسب کنند،
انتقاد میکرد و به جای کت شلوارهای فاخر و گرانقیمت، یک کاپشن ساده
میپوشیده؛ کاپشنی که مدتهاس دیگر بر تن رئیسجمهور ندیدهایم.
مشخص نیست برگزاری مراسم میلیاردی، آن
هم در این اوضاع اقتصادی که مردم از خودشان نجابت به خرج میدهند و برای
ایستادگی بر پای آرمانهایشان، هزینه تحریم و فشارهای اقتصادی را به جان
میخرند، کجای گفتمان عدالت قرار میگیرد؟ کجاست آن احمدینژادی که روی
زیلوی یک کلبه روستایی مینشست و برای وضعیت نامناسب زندگی مردم اشک
میریخت؟
این تغییر رویکرد و تغییر رفتار
رئیسجمهور که او را از یک کاندیدای عدالتطلب به فردی که شبهاتی درباره
تمایل او به ادامه حضور در قدرت بدل کرده، سبب شده تا ستاد انتخاباتی
احمدینژاد در سال 84 که با طلاهای اهدایی مردم کوچه و خیابان راهاندازی
شد، اکنون به ستاد انتخاباتی سال 92 تبدیل شود که قرار است با بودجه
بیتالمال، جشن باشکوه در ورزشگاه 100 هزار نفری آزادی برگزار کند تا بدین
وسیله رای مردم را جذب کند.
شایعه حضور یک خواننده لس آنجلسی در این
مراسم هم اگرچه تکذیب شد اما صرف مطرح شدن آن نشان میدهد اولویتها و
گفتمان دولت دهم تا چه اندازه تغییر کرده و با چه زاویه تندی از گفتمان
اصیل سوم تیر منحرف شده است؛ انحرافی که صدای بزرگان و علما را نیز درآورده
است؛ تا جایی که اقدام اخیر رئیسجمهور در سفر استانی به سمنان مبنی بر
تحویل پرچم ایران به اسفندیار مشایی با انتقاد تند سرلشگر فیروزآبادی روبرو
شد.
رویکرد انتخاباتی دولت در ماههای اخیر،
برگزاری جشنها و مراسمهای متعدد و البته بی دلیل با پوشش تقدیر از
بازیگران و خوانندگان و همچنین، بیان مطالب تنش آفرین تحت برخی عنواوین خاص
که شبهه شعار انتخاباتی دارند، بیشتر از همه دلبستگان به گفتمان
عدالتمحور سوم تیر را دل آزرده کرده است. استمرار این اقدامات نشان میدهد
که دولت به طور جدی روی مواضع اخیر خود پافشاری دارد و ابایی از این ندارد
که صراحتا اعلام کند تغییر کرده است.
به نظر ميرسد سايه انتخابات يازدهم
رياست جمهوري و كشيدن خط و نشانهاي مختلف، آنچنان بر دفتر رئيسجمهور
سنگين شده و چنان اولويتي پيدا كرده است كه مواردي همچون فشار به اقشار كم
درآمد جامعه در ماههای اخیر را به حاشيه برده است؛ موضوعي كه باز هم از
تغييرات جدي و اساسي در اولويتهايي دولتي حكايت ميكند كه قرار بود شيفه
خدمت باشد و نه تشنه قدرت.