شیطان سیاسی لبنان را بشناسید

به گزارش بولتن نیوز، از جمله نمونه های بارز این هم زیستی و صلح کل «ولید جنبلاط» مردی از قبیله دورزی های لبنان است که با نام هایی چون شیطان سیاست، متلوّن، آفتاب پرست سیاست لبنان و... شناخته می شود و در هر دولتی رنگ مخصوص به خود را می گیرد.

یک روز در کنار حزب الله است و به دیدار مقامات ایران می آید و فرادی آن روز مجددا به جزیان 14 مارس می پیوندد و پس از دیدار جلیلی با مقامات سوری به شدت به مواضع جلیلی حمله می کند.

جنبلاط و حزب منتسب به او(حزب سوسیالیست ترقی خواه لبنان) این روزها بسیار فعال شده و علاوه بر نقش آفرینی در سپهر سیاسی لبنان، سعی دارد که جای خالی او در سوریه نیز احساس نشود و از راه های مختلف در براندازی دولت بشار اسد با عربستان و قطر همکاری می کند.

«حسن هانی زاده»(کارشناس مسائل خاورمیانه) در گفتگو با بولتن نیوز، در ارتباط با شخصیت جنبلاط و عملکرد حزب او در فضای سیاسی لبنان اظهار می دارد:

«ولید جنبلاط در عین حال که رهبر حزب سوسیالیست ترقی خواه لبنان می باشد، رهبری دورزی های لبنان را نیز بر عهده دارد و در فضای سیاسی لبنان به شیطان سیاسی معروف است و همواره در تلاش است که با نفوذی که در میان دورزی های لبنان و سوریه دارد در جهت پیشبرد اهداف خود استفاده نماید.

جنبلاط که سیاست را از پدر خود کمال جنبلاط به ارث برده است، همواره در فعالیت های سیاسی خود در پارلمان و سایر محافل سیاسی سعی دارد که منافع شخصی و حزبی خود را جستجو می کند؛ او که در ابتدا در گروه 14 مارس فعالیت داشته است پس از تغییرات در فضای سیاسی لبنان به گروه 8 مارس پیوست و کار را به جایی رساند که دولت «نجیب میقاتی» ناچار به استعفا شد.

پس از روی کار آمدن «تمّام سلام» نیز مجددا به گروه 14 مارس پیوست و همسو با مواضع حزب المستقبل، مواضعی ضد سوری اتخاذ کرده و با عربستان سعودی و قطر در همین راستا شروع به همکاری کرد و اخیرا سفری به عربستان داشته است که دیدار 4 ساعته او با بندر بن سلطان(رئیس سازمان امنیت عربستان سعودی) بسیار حائز اهمیت بود و روی کار آمدن تمّام سلام پس از این دیدار قابل تحلیل است و نشان می دهد که جنبلاط در آینده لبنان نقشی بسیار اثرگذار خواهد داشت.»

هانی زاده در خصوص فراز و فرود های روابط جنلاط با حکومت سوریه ادامه داد:

جنبلاط در دوران حکومت مرحوم حافظ اسد روابط خوبی با دولت سوریه داشته است اما از آغاز بحران در سوریه با قرار گرفتن در کنار گروه 14 مارس لبنان و افرادی چون سعد حریری به مخالفت با بشار اسد پرداخت و با ارسال سیگنال هایی به دورزی های سوریه(که در شهر سویدا سکونت دارند) سعی در تحریک آنها داشت که مردم این شهر به دلیل آنکه خود را جزئی از ساختار سوریه می دانند به این سیگنال ها توجهی نکردند.

پس از این عدم اقبال نیز جنبلاط هم راستا با اهداف عربستان و قطر به توزیع سلاح در میان مخالفان بشار اسد پرداخت.

نگاه به این موارد می رساند که جنبلاط ثبات سیاسی لازم را ندارد و هر کجا که شرایطش اقتضا کند وارد عمل می شود؛ یک روز در کنار عربستان، یک روز در کنار قطر، یک روز در کنار آمریکا و یک روز هم در کنار حزب الله است و این نشان می دهد که از سلامت فکری و سیاسی لازم برخوردار نیست.»

اقبال عمومی و میزان نفوذ جنبلاط در پارلمان لبنان نیز از نکاتی بود که این کارشناس مسائل خاورمیانه در این باره اذعان داشت:

«فراکسیون حزب سوسیالیست ترقی خواه با توجه به نفوذی که در پارلمان لبنان دارد موجب آن می گردد که جنبلاط و حزب او از توان مانور بالایی در فضای سیاسی لبنان برخوردار باشند و با توجه به اینکه این فراکسیون در حال حاضر 11 کرسی در مجلس لبنان دارد از توازن سیاسی قابل ملاحظه ای برخوردار است و در تغییر دولت و پیشبرد اهداف جنبلاط و جریان های همسو با او نقش به سزایی دارد و موجب آن شده است که جنبلاط هم اکنون نقشی فرا دستی در لبنان داشته باشد.

این 11 کرسی(از 128 کرسی پارلمان لبنان) نقشی تعیین کننده دارد چرا که دولت ها با اختلاف 2 یا 3 کرسی می تواند آرای مورد نیاز را کسب کنند و برای نمونه حزب الله لبنان با 65 کرسی دولت تشکیل داد که پس از خروج جنبلاط از آن ائتلاف، دولت حزب الله از اکثریت افتاد.

در کنار این، مقبولیت و نفوذ جنبلاط در میان دورزی های لبنان و در داشتن 5 وزارتخانه توسط دورزی ها نیز باعث می شود که جنبلاط نقش بسیار مهمی در لبنان و سپهر سیاسی آن ایفا کند و در موازنه قدرت در این کشور حائز اهمیت باشد.»