۲۰ فروردین؛ سرآغاز عزت ایران و ذلت آمریکا

به گزارش 598، روزنامه جوان امروز سه شنبه 20/1/92 نوشت: روزی که مقامات متکبر امریکایی یک طرفه، آن هم پس از پیمودن همه مسیر‌های براندازانه در سال‌های شکل‌گیری انقلاب اسلامی، در 19 فروردین 1359 اعلام کردند دیگر خواهان رابطه با ایران اسلامی نیستند و رابطه سیاسی خود را با ملت ایران قطع می‌کنند، تصور آن را نداشتند که 32 سال پس از آن یک ملت بدون ذره‌ای دلبستگی به این رابطه شیطانی، بر عهدی که با امام خویش بسته است، پایبند باشد. قطعاً بزرگ‌ترین دلیل ‌ این عدم وابستگی و کندن دندان طمع از رابطه با شیطان بزرگ را باید در خطی دانست که امام عظیم‌الشأن و روشن ضمیر ما در همان آغازین ساعات اعلام این قطع رابطه بیان کردند؛ آنجا که امام راحل در 19 فروردین فرمودند: «اگر کارتر در عمر خود یک کار کرده باشد که بتوان گفت به خیر و صلاح مظلوم است همین قطع رابطه است. رابطه بین یک ملت به پاخاسته برای رهایی خود از چنگال چپاولگران بین‌المللی با یک چپاولگر عالم‌خوار همیشه به ضرر ملت مظلوم و به نفع چپاولگر است. ما این قطع رابطه را به فال نیک می‌گیریم چون که این قطع رابطه دلیلی بر قطع امید امریکا از ایران است. ملت رزمنده ایران این طلیعه پیروزی نهایی را که قدرت سفاکی را وادار به قطع رابطه، یعنی خاتمه دادن به چپاولگری‌ها کرده اگر جشن بگیرد حق دارد. ما امیدواریم که نابودی سرسپردگانی مثل سادات و صدام حسین به زودی انجام ‌گیرد و ملت‌های شریف اسلامی به این انگل‌های خائن آن کنند که ملت ما با محمدرضای خائن کرد. من بارها کراراً گوشزد کرده‌ام رابطه با امثال امریکا رابطه ملت مظلوم با جهانخواران است.»

امروز که رفتار مقامات کاخ سفید را مرور می‌کنیم بر حقانیت کلام امام (ره) و راهی که خلف شایسته آن حضرت طی کرده‌اند، بیشتر ایمان می‌آوریم. امام راحل قطعاً برکاتی که از این قطع رابطه نصیب ملت ایران در طول این سال‌ها شده است را می‌دیدند و آن را به فال نیک گرفتند و جالب آنکه تمام آن پیش‌بینی‌ها درست از آب در آمد و شاهد سقوط خفت‌بار صدام و پایان عمر فلاکت بار آن و همه دیکتاتور‌هایی بودیم که همچون غلام حلقه به گوش در خدمت دولت مستکبر امریکا بودند و هنوز سه دهه از این قطع رابطه نگذشته بود که ملت ایران این خواسته امام خویش را نیز با نامگذاری 20‌فروردین به روز «فناوری هسته‌ای» جشن گرفتند تا روح بزرگ امام خویش را از قطع رابطه با امریکای مستکبر و دستیابی به قله‌های دانشی که برای بسیاری دست نیافتنی بود، شاد و خرسند کنند. قطع رابطه سیاسی امریکا با ایران هر‌چند با اعلام مقامات کاخ سفید در فروردین 59 آغاز شد ولی بیش از آنکه موجب غرور دشمن گردد، تا امروز موجب شادمانی، رضایت و غرور عزتمندانه ملت ایران بوده است و قطعاً با روندی که دولتمردان کاخ سفید طی می‌کنند و بیداری‌ای که در ملت‌های منطقه شاهد هستیم در آینده نیز باعث سر‌بلندی ایران اسلامی و خفت و سر‌افکندگی کاخ سفید خواهد بود. آنچه از این قطع رابطه تاکنون برای ملت ایران حاصل شده است بیش از تصورات کاخ سفید و حتی انتظار ملت ایران است که به بخشی از آن اشاره می‌شود: 1- امریکا می‌خواست با قطع رابطه سیاسی خود با ایران، جمهوری اسلامی و ملت بزرگ آن را در نزد ملت‌های جهان منزوی و از گسترش انقلاب اسلامی جلو‌گیری کند که می‌بینیم هر روز انقلاب اسلامی و نام بلند ایران بر تارک جهان می‌در‌خشد و ملت‌های منطقه و فرا‌منطقه‌ای با تأسی از انقلاب اسلامی و ایستادگی ملت ایران در مقابل جهانخواران مانع تحقق اهداف پلید امریکا شده‌اند. کیست که نداند بیداری اسلامی محصول اشتباهات امریکا از قطع رابطه با ایران و درکی است که ملت‌ها از وابستگی دولتمردان سر‌سپرده خود دارند و این دستاورد کمی برای انقلاب اسلامی نیست.

2- امریکا می‌خواست با قطع رابطه سیاسی با ایران، مانع پیشرفت ایران در عرصه‌های مختلف شود که رشد چشمگیر ملت ایران، از جمله دستیابی به فناوری هسته‌ای، پیشرفت‌های تکنولوژیکی در هوا- فضا، پزشکی و همه عرصه‌های علمی که تنها در اختیار نظام سلطه بود، نشان داد این قطع رابطه حقیقتاً خفیه الهی بود که نصیب ایران اسلامی گردیده بود.

3- امریکا می‌خواست با قطع رابطه سیاسی نوعی شکاف در درون حاکمیت ایجاد کند و تقابل دولت- ملت را به نمایش گذارد که حضور پر‌شکوه و وصف‌ناشدنی ملت در عرصه‌های سیاسی، اعم از راهپیمایی‌های 22 بهمن، روز جهانی قدس و انتخابات تاکنون نشان داده است این سناریوی کاخ سفید نیز شکست خورده است.

4- امریکا می‌خواست با قطع رابطه با ایران و ایجاد امنیت ساختگی برای رژیم صهیونیستی نوعی انزوا برای ایران و همگرایی برای حمایت از رژیم صهیونیستی را فراهم کند که هر روز دشمنی با دولت جعلی رژیم صهیونیستی در بین ملت‌های منطقه افزایش پیدا می‌کند و بر حامیان انقلاب اسلامی افزوده می‌شود.

دستاورد‌های قطع رابطه سیاسی امریکا با ایران بی‌شمار است و این آغاز سحر است و قطعاً در آینده، برکات دیگری از این قطع رابطه حاصل خواهد شد، که موجب عزت بیشتر ملت ایران و ذلت مقامات کاخ سفید می‌شود. امروز از پیام نوروزی اوباما می‌توان نوعی پشیمانی از اشتباه محاسباتی را که کاخ سفید در سال 1359 انجام داد را درک کرد. هرچند بسیار دیر است ولی اعتراف به اشتباه و اصلاح رفتار‌های خصمانه و غلط، اولین گام برای جبران خطا‌های فاحش است.