جنگ و صلح؛ زیبایی فوتبال در همین است!

به گزارش 598 به نقل از سایت گل - مسابقه داماش با پرسپولیس یک جنگ تن به تن تمام عیار بود. جنگی که بدون خونریزی بود البته. روز شنبه ورزشگاه عضدی رشت مجموعه ای بود از زشتی ها و زیبایی های فوتبال که البته نیمه زیبایی اش نمایان تر بود.



داستان پیش از مسابقه به مانند همه ی مسابقه های فوتبال گل و بلبل بود. مخصوصا اینکه به علت ضایعه از دست رفتن مادر مهدوی کیا و محبوبیت او در نزد هر دو طرف، بازی با یک دقیقه سکوت و مراسم تسلیت بازیکنان به مهدی در یک فضای منحصر به فرد آغاز شد.



اما چند لحظه پس از آغاز مسابقه، همه ی آن رمانتیک بازی ها رنگ باخت و شاهد یک جنگ تن به تن در زمین
مسابقه بودیم. جنگی که انگار هیچکدام از دو طرف نمی خواهد لحظه ای پا پس بگذارد.



یکبار این می زد و بار دیگر آن. کمی به صحنه ی درد کشیدن جلال حسینی و عبور بی تفاوت متوسل زاده از کنار او دقیق تر شوید! شبیه زیر گذاشتن یک عابر پیاده توسط یک راننده و متواری شدنش نیست!؟




و این صحنه همان نیمه پر لیوان است، جایی که سید جلال حسینی که تا همین چند لحظه قبل به شدت مورد لطف هواداران رقیب قرار گرفته بود، دستش را برای کم کردن غم های محمد مختاری دراز کرده است.


و حالا مختاری می خواهد سنگ صبور ابوذر رحیمی باشد. کسی که تنها پنالتی خراب کن بازی داماش - پرسپولیس بود. البته او در رشت پس از مسابقه به اندازه ی همه ی عمرش تشویق شد تا کمی از اندوهش کاسته شود.