به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبری فارس «توانا»، ۱۵ فروردین ۹۲، گزارشی با عنوان «این مادر 80 ساله با دیه فرزندش یک دبستان ساخت» در خبرگزاری فارس منتشر شد.
در این گزارش به ماجرای بخشندگی مادری اشاره شد که دیه فرزندش را به رغم زندگی سخت در روستا به مدرسهسازی اختصاص داد و در پایان عنوان شد که این مادر در آخرین روزهای سال ۹۰ فوت کرده است.
پس از انتشار این گزارش، یکی از مخاطبان خبرگزاری عنوان کرده بود که این مادر زنده است؛ برای صحت و سقم این موضوع، با محمدحسین علیزاده مدیرعامل مجمع خیرین مدرسهساز خراسان رضوی گفتوگو کردیم.
فارس: آقای علیزاده میخواهم درباره یکی از خیرین مدرسهساز به نام خانم حسینپور که با دیه فرزندش مدرسه ساخته بود، سؤالاتی بپرسم؛ ایشان را به خاطر دارید؟
خانم فاطمه حسینپور را به خوبی به یاد دارم چرا که بخشندگی این بانو در حالی بود که خودش در یک اتاق کاهگلی با کمترین امکانات در روستا زندگی میکرد.
فارس: آیا در حال حاضر در قید حیات هستند؟
خدا رحمتش کند؛ این مادر زمستان سال ۹۰ فوت کرد و بنده در مراسم تشییع نیز حضور داشتم؛ وی در روستای نسر از توابع جلگه رخ استان خراسان رضوی زندگی میکرد.
فارس: چه شد که این مادر تصمیم گرفت مدرسه بسازد؟
فکر میکنم در سال ۸۵ـ۸۴ بود که فرزندش در تصادفی فوت کرد و او تصمیم گرفت دیه فرزندش را برای مدرسهسازی هزینه کند.
فارس: آیا میدانید که چرا این تصمیم را گرفته بود؟
خودش این تصمیم را گرفته بود و معتقد بود که مدرسه مثل عروسش میماند و دانشآموزان نیز مانند نوههای او هستند.
فارس: آیا مدرسه در زمان حیات ایشان ساخته شد؟
بله، یک دبستان احداث شد که به نام فرزند وی، «علیاکبر جاهد» نامگذاری شد و او هر روز روبهروی مدرسه مینشست و دانشآموزان را تماشا میکرد.
فارس: آیا نکتهای هست که بخواهید درباره این مادر بگویید؟
یکبار به دیدنش که رفته بودم، مشاهده کردم که کف زمین اتاقش موزائیک نیست و دیوارها هم به شدت خراب شده است، گفتم «اجازه دهید که خانهتان را مرمت کنیم»، پاسخ داد «نیازی نیست؛ من راضی هستم و مشکلی ندارم؛ با آن پول، مدرسه بسازید»؛ با خودم فکر کردم این مادر به رغم تمام نیازی که دارد، خود را خوشبخت احساس میکند؛ او کجا و ما کجا هستیم.