مادر 80 ساله پس از فوت علی‌اکبر، به رغم آنکه در یک روستا به تنهایی زندگی می‌کرد، دیه فرزندش را به مدرسه‌سازی اختصاص داد و برای دانش‌آموزان روستا، یک دبستان ساخت.
به گزارش 598 به نقل از فارس، این روزها اتاق کوچک کاهگلی مادر سرد است و خاموش؛ دیگر نه سماوری روشن است و نه صدای قرآن مادر شنیده می‌شود.
دیگر مادربزرگ نیست که روبروی مدرسه بنشیند و دانش‌آموزانی که با اشتیاق برای کسب علم و دانش می‌کوشند را نظاره کند و لبخند بر لب آورد.
اکنون ماه‌هاست که مادربزرگ 80 ساله روستای نسر در 15 کیلومتری شرق رباط سنگ از توابع جلگه رخ در استان خراسان رضوی، در آغوش خاک آرمیده است اما یادش هیچگاه فراموش نمی‌شود.
او پس از این جریان به رغم آنکه در یک روستا به تنهایی زندگی می‌کرد، دیه فرزندش را به مدرسه‌سازی اختصاص داد و برای دانش‌آموزان روستا، یک دبستان ساخت.
خانم حسین‌پور سهم عروسش از دیه را داد و مابقی را وقف مدرسه‌سازی کرد؛ همیشه می‌گفت: «این مدرسه مثل عروسم زیباست و دانش‌آموزان مدرسه نیز نوه‌هایم هستند».
محمدرضا حافظی، رئیس جامعه خیرین مدرسه‌ساز کشور در خصوص این بانوی مدرسه‌ساز به خبرنگار فارس می‌گوید: خانم حسین‌پور مادر مهربان و بخشنده‌ای بود که بعد از فوت فرزندش، با اشتیاق و علاقه وافر به ساخت مدرسه پرداخت.
وی ادامه می‌دهد: وقتی به عملکرد و زندگی خیرین مدرسه‌ساز می‌نگرم، مشاهده می‌کنم که زندگی هر کدام از آنها عبرت انگیز است.
به گزارش فارس، این بانوی مدرسه‌ساز در آخرین روزهای سال 90 برای همیشه چشمان مهربانش را بست و در کنار فرزندش آرام گرفت.
اخبار ویژه
پیامهای مغرضانه، خطرات تحلیلگرانه!
روایت صحیح از نحوه مدیریت انرژی در دولت شهید رئیسی؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
