شكست سنگين فيلم ضد خانواده در گيشه

به گزارش  598 به نقل از تسنیم، جدیدترین آمار فروش فیلم‌های اکران نوروز حاکی از برتری مطلق «رسوایی» در گیشه است، هر چند خود مسعود ده‌نمکی هم دیگر امیدی به تکرار تجربه افسانه‌ای «اخراجی‌ها» ندارد. 

 

«رسوایی» البته مشخص بود که با داستان سرراست و شخصیت‌های تیپیک و هنرپیشه‌های پرطرفدار و البته قدم زدنش در مرز کلیشه‌های یک فیلم عامه‌پسند به خوبی از جدال با بینندگان سخت‌گیر این روزهای سینما در ایران موفق بیرون می‌آید اما قرار گرفتن فیلمی در ستایش غلیظ روحانیت، آن هم روحانیت سنتی و عامی، در صدر فروش نوروزی سال 92 حاوی پیام سرراست و غافلگیرکننده‌ای برای سینمای ایران است.

 

مخالفان ده‌نمکی امسال دیگر نمی‌توانند او را به استفاده از دوپینگ کمدی و ابتذال در دیالوگ‌ها متهم کنند، همان‌طور که دهنمکی نمی‌تواند ادعا کند که فیلم جدیدش را به خاطر تجربه شیرین اخراجی‌ها نمی‌بینند.

 

با وجود تعطیلی دو روز گذشته سینماهای کشور، ظاهرا امروز دوباره «رسوایی» جهش فروش خوبی داشته است؛ علی سرتیپی پخش‌:کننده «رسوایی» و «تهران 1500» اما همه چیز را به جمعه موکول می‌:کند و خبر خوشی که از فروش فیلم‌ها خواهد داشت. خبری که احتمالا فروش میلیاردی «رسوایی» را نوید خواهد داد.

 

در آن سوی دیگر میدان «قاعده تصادف» فیلم کمی جنجالی جشنواره سی‌ویکم با شکست باورنکردنی‌ای روبرو شده است. اگر چه «قاعده تصادف» به دلیل لحاظ برخی اصلاحیه‌ها سه روز دیرتر از بقیه فیلم‌ها وارد اکران نوروزی شد اما میزان فروش آن غیرقابل مقایسه با دیگر فیلم‌ها حتی با لحاظ همین تاخیر زمانی است.

 

«قاعده تصادف» تا روزهای اولیه اکران فقط 18 میلیون تومان فروخته بود.

 

در جریان نمایش فیلم در جشنواره انتقادات تندی به محتوای ضدخانواده فیلم شده بود، اما کسی پیش‌بینی این بی‌اعتنایی وسیع به فیلم را نمی‌:کرد.

 

«قاعده تصادف»کاملا جوان‌پسندانه و از موضع درک نشدن جوانان از سوی والدینی که متعلق به نسل پیش هستند ساخته شده است. فرمولی که در سالهای گذشته ندای اعتراضی پرطرفدار بود اما ظاهرا دست آویختن به این موضوع دیگر در رسانه‌های ایران طرفداری ندارد. هر چند «قاعده تصادف» رقبای سرسختی برای فروش داشته است و در یک وضع طبیعی دچار این شکست نشده است اما قرار گرفتن آن در اکران نوروز شاید معادله اکران فیلم را طبیعی کند.

 

«رسوایی» و «قاعده تصادف» ‌دو سر مقابل سینمای ایران هستند. اولی به شدت پرفروش و دومی یک شکست خورده مطلق. محتوای اولی در ستایش یک قشر حذف شده از سینمای ایران، روحانیت است و دومی تکرار چندی باره فریاد اعتراضی نسلی که بیش از نیمی از فیلم‌های ایرانی ادعای ساخت در مورد آنها را دارند.اولی در نهایت سادگی در تکنیک و فرم سینمایی و دومی با وجود همه پیچیدگی‌های فرمی و سینمایی.