بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
بنياد مطالعات استراتژيك كارنگي:
يك انديشكده غربي طي تحليلي با اذعان
به ناكارآمدي تحريم ها عليه كشورمان تأكيد كرد كه مذاكره تنها راه حل براي مسئله
هسته اي ايران است.
انديشكده كارنگي در ابتداي اين تحليل آورده است: با برگزاري دور جديد از مذاكرات ايران و گروه 1+5 كه در آن تنها بر ادامه مذاكرات توافق شد، منتقدان، «باراك اوباما» رئيس جمهوري آمريكا را متهم، به تأخير انداختن تاكتيك ها عليه ايران كردند. البته اگر مذاكرات آلماتي به نتايج اساسي هم مي رسيد منتقدان هم صدا همان انتقادات را دوباره مطرح مي كردند. اما آنچه كه به طرز محسوسي در همه اين انتقادات غايب است ارائه راهكار جديد در مذاكرات است.
كارنگي در ادامه نوشت: مطمئن باشيد كه انتقاد از مذاكرات چه در آمريكا و چه در اسرائيل، رجزخواني براي اين است كه تحريم ها بايد بيشتر شود. با اين وجود، تحريم و مذاكره راهكار اصلي اين موضوع نيست. اعتقاد بر اينكه تحريم ها بتواند جمهوري اسلامي ايران را به سراشيبي سقوط بيندازد ساده لوحي و كاملاً احمقانه است. اگر تحريم ها منجر به دستيابي به اهداف سياسي آمريكائي ها و جلوگيري از دستيابي ايران به سلاح هسته اي مي شد اهرمي كه آنها به وجود آوردند بايد براي رسيدن به نتيجه قابل قبول دوجانبه در مذاكرات مورد استفاده قرار مي گرفت.
در بخش ديگري از اين تحليل آمده است: رد مذاكره، به مثابه بحث براي حمله نظامي به ايران است كه برخي منتقدان مذاكرات به آن اذعان دارند. ديگران كه آلترناتيو جايگزين ندارند نيز به راحتي از اوباما به خاطر آن انتقاد مي كنند. با اين وجود حاميان اقدام نظامي عليه ايران جرأت چنداني براي ابراز آشكار عقايد خود ندارند. اين مسأله كاملاً قابل درك است. نه آمريكا و نه اسرائيل انگيزه اي براي يك جنگ ديگر در خاورميانه ندارند. در نتيجه جمع كردن حامي براي اقدام نظامي براي متقاعد كردن مخالفان داخلي براي توافق با ايران آسانتر از اين است كه صراحتاً از حمله هوايي صحبت كنند.
انديشكده كارنگي در ادامه با هشدار به هرگونه ماجراجويي عليه ايران نوشت به باور اغلب كارشناسان و تحليلگران منطقه اي، حمله نظامي هم ايران را تقويت مي كند و هم اراده اين كشور را براي دستيابي به سلاح هسته اي افزايش مي دهد. علاوه بر آن ايران مي تواند از اين حمله كه مورد تأييد شوراي امنيت سازمان ملل نيست استفاده كند و از معاهده منع گسترش سلاح هاي هسته اي خارج شود و برنامه هسته اي خود را تعقيب كند.
در پايان اين تحليل تصريح شده است: واقع گرايانه ترين رويكرد در برابر ايران كه از وقوع يك فاجعه شبيه به آنچه كه در عراق اتفاق افتاد مذاكره و حل و فصل مسالمت آميز موضوع هسته اي ايران و اعمال يك رژيم بازرسي مناسب از سوي آژانس بين المللي انرژي اتمي است. برخلاف عراق، هدف آن بايد تضمين و نه حذف برنامه هسته اي ايران باشد. حتي با فشار تحريم ها هم هيچ تضميني وجود ندارد كه ايران با آن موافقت كند.
گفتني است بنياد كارنگي كه بيش از يك قرن از تأسيس آن مي گذرد، هم اكنون يكي از مراكز اصلي مطالعات بين المللي و راهبردي كاخ سفيد است كه مهم ترين كاركرد آن تبيين و مديريت سياست ها و راهبردهاي جهاني آمريكا مي باشد.
گفته مي شود كارنگي ارتباط بسيار نزديكي با مراكز مطالعاتي و سازمانهاي صهيونيستي از جمله «آيپك» داشته و حتي برخي پروژه تحقيقاتي را مشتركاً با آنها انجام مي دهد.
اين بنياد كه يكي از طراحان اصلي ايده «خاورميانه بزرگ» است، روي موضوعات مختلفي از جمله اسلام زدايي، ترويج سكولاريسم و مسائل ايران كار مي كند.
انديشكده كارنگي در ابتداي اين تحليل آورده است: با برگزاري دور جديد از مذاكرات ايران و گروه 1+5 كه در آن تنها بر ادامه مذاكرات توافق شد، منتقدان، «باراك اوباما» رئيس جمهوري آمريكا را متهم، به تأخير انداختن تاكتيك ها عليه ايران كردند. البته اگر مذاكرات آلماتي به نتايج اساسي هم مي رسيد منتقدان هم صدا همان انتقادات را دوباره مطرح مي كردند. اما آنچه كه به طرز محسوسي در همه اين انتقادات غايب است ارائه راهكار جديد در مذاكرات است.
كارنگي در ادامه نوشت: مطمئن باشيد كه انتقاد از مذاكرات چه در آمريكا و چه در اسرائيل، رجزخواني براي اين است كه تحريم ها بايد بيشتر شود. با اين وجود، تحريم و مذاكره راهكار اصلي اين موضوع نيست. اعتقاد بر اينكه تحريم ها بتواند جمهوري اسلامي ايران را به سراشيبي سقوط بيندازد ساده لوحي و كاملاً احمقانه است. اگر تحريم ها منجر به دستيابي به اهداف سياسي آمريكائي ها و جلوگيري از دستيابي ايران به سلاح هسته اي مي شد اهرمي كه آنها به وجود آوردند بايد براي رسيدن به نتيجه قابل قبول دوجانبه در مذاكرات مورد استفاده قرار مي گرفت.
در بخش ديگري از اين تحليل آمده است: رد مذاكره، به مثابه بحث براي حمله نظامي به ايران است كه برخي منتقدان مذاكرات به آن اذعان دارند. ديگران كه آلترناتيو جايگزين ندارند نيز به راحتي از اوباما به خاطر آن انتقاد مي كنند. با اين وجود حاميان اقدام نظامي عليه ايران جرأت چنداني براي ابراز آشكار عقايد خود ندارند. اين مسأله كاملاً قابل درك است. نه آمريكا و نه اسرائيل انگيزه اي براي يك جنگ ديگر در خاورميانه ندارند. در نتيجه جمع كردن حامي براي اقدام نظامي براي متقاعد كردن مخالفان داخلي براي توافق با ايران آسانتر از اين است كه صراحتاً از حمله هوايي صحبت كنند.
انديشكده كارنگي در ادامه با هشدار به هرگونه ماجراجويي عليه ايران نوشت به باور اغلب كارشناسان و تحليلگران منطقه اي، حمله نظامي هم ايران را تقويت مي كند و هم اراده اين كشور را براي دستيابي به سلاح هسته اي افزايش مي دهد. علاوه بر آن ايران مي تواند از اين حمله كه مورد تأييد شوراي امنيت سازمان ملل نيست استفاده كند و از معاهده منع گسترش سلاح هاي هسته اي خارج شود و برنامه هسته اي خود را تعقيب كند.
در پايان اين تحليل تصريح شده است: واقع گرايانه ترين رويكرد در برابر ايران كه از وقوع يك فاجعه شبيه به آنچه كه در عراق اتفاق افتاد مذاكره و حل و فصل مسالمت آميز موضوع هسته اي ايران و اعمال يك رژيم بازرسي مناسب از سوي آژانس بين المللي انرژي اتمي است. برخلاف عراق، هدف آن بايد تضمين و نه حذف برنامه هسته اي ايران باشد. حتي با فشار تحريم ها هم هيچ تضميني وجود ندارد كه ايران با آن موافقت كند.
گفتني است بنياد كارنگي كه بيش از يك قرن از تأسيس آن مي گذرد، هم اكنون يكي از مراكز اصلي مطالعات بين المللي و راهبردي كاخ سفيد است كه مهم ترين كاركرد آن تبيين و مديريت سياست ها و راهبردهاي جهاني آمريكا مي باشد.
گفته مي شود كارنگي ارتباط بسيار نزديكي با مراكز مطالعاتي و سازمانهاي صهيونيستي از جمله «آيپك» داشته و حتي برخي پروژه تحقيقاتي را مشتركاً با آنها انجام مي دهد.
اين بنياد كه يكي از طراحان اصلي ايده «خاورميانه بزرگ» است، روي موضوعات مختلفي از جمله اسلام زدايي، ترويج سكولاريسم و مسائل ايران كار مي كند.
اخبار ویژه
سکوت اصلاحطلبان
پشت پرده و واقعیت سفر پزشکیان به مصر چیست؟
عضو کمیسیون فرهنگی: مصوبهای از شعام درباره حجاب به مجلس نرسیده است؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
