جزئیات جلسه مجمع عمومی کانون فیلمنامه نویسان

«محسن دامادی» نویسنده فیلمنامه در پاسخ به خبرنگار سینمایی فارس درباره جلسه مجمع عمومی کانون و انشقاق کانون فیلمنامه نویسان گفت: در پاسخ به پرسشِ شما در باره اتفاقاتِ مجمعِ عمومی کانون، تنها می توانم از موضع مسئولیتی که داشتم سخن بگویم. از آقای حسین ترابی درخواست شد که رییس سنی مجمع باشند و ایشان، این مسئولیت را به بنده تفویض کردند، اگرچه از نظر سنی برای رییس سنی بودن زود است، پذیرفتم . بنده نیز جلسه را مطابق اساسنامه کانون اداره کردم، حتی ده وکالت نامه افراد را برای رای گیری نپذیرفتم، چون در اساسنامه جدید، رای وکالتی قبول نیست.

از دو بند تغییریافته اعضاء خبرداشتند

وی در ادامه گفت: به بنده خبر دادند که دوستانم پرسیده‌اند دو بند تغییر یافته اساسنامه چیست و چرا کسی از آن خبر ندارد، چنین نیست. همه اعضای مجمع که 58 نفر بودند، اساسنامه را مطالعه کردند، و از قبل، یعنی از حدود هشت نه ماه قبل، نه تنها دوستان عزیزم، که حالا خواجه محمد حافظ شیرازی هم می داند دو بند تغییر یافته، مربوط به شرط حضور نماینده وزارت ارشاد در جلسات مجمع و برای نظارت بر سلامت انتخابات است و اینکه صورت جلسه به امضای ایشان می‌رسد. مابقی همان اساسنامه کانون است، با انشای بهتر، دیگر اینکه اگر سابقا در اساسنامه درباره عضویت نوشته شده بود، که متقاضی عضویت چند فیلمنامه نوشته باشد، یا با مشاورت او نوشته شده باشد، یا در بازنویسی حضور داشته باشد، که بسیار بندهای بی معنی با عرف اساسنامه بود، حالا در یک بند مشخص شده که فرد متقاضی باید چه ویژگی داشته باشد که عضو شود، و قید شده در باره نوع عضویت، برابر با آیین نامه‌های داخلی کانون عمل می‌شود.

تعداد حاضرین توجیه داشت/ به اعضای موقت برگ رای داده نشد

دامادی رئیس سنی مجمع عمومی کانون توضیح داد:  با احتساب ده وکالت‌نامه از ده عضو کانون، اعضای حاضر در مجمع 68 نفر می شدند ولی برای برگزاری مجمع، تعداد حاضرین کاملا توجیه داشت. در آغاز رای گیری چون بنده حدود ده سال از کانون و اعضای آن دور بودم و بسیاری را به چهره نمی شناختم، اولا برای نامزدهای عضویت در شورا، شرط گذاشتم که خودشان را بر اساسِ ثبت نام نویسی معرفی کرده و به سوابقِ خود اشاره کنند و هدف خود را از شرکت در شورا بیان کنند. دوم هنگام توزیع برگ رای از بلندگو به سه عضو سابق شورای مرکزی اعلام کردم بنده دوستان را نمی‌شناسم، همراه با نماینده محترم وزارت ارشاد، به کسانی برگ رای بدهید که عضو کانون باشند ودر آن جمع، به دو نفر به عنوانِ عضو موقت برگ رای داده نشد. اینها جهت اطلاع شما و در پاسخ به پرسشِ شما ولی به شیوه اهل منبر، یک دو کلمه هم با همکاران موعظه کنم، هر عضو کانون و مجمع صنفی می تواند عقیده سیاسی خاص خودش را داشته باشد، پیرو کسی باشد، یا در حزبی مشارکت کند، ولی هنگامی که در یک تشکل صنفی حضور دارد، باید پیرو آرمان ها و اساسنامه آن جمع باشد، در تمام اساسنامه های کانون، که در طی بیست سال چند باری هم بازنگری شده، این عبارت همواره بوده و هست، که کانون فیلمنامه نویسان، مستقل است و به هیچ نهاد، گروه، و تشکلی وابستگی ندارد. گمان می کنم این موضوع یک معنای ساده با دو ویژگی دارد، نخست اینکه این کانون دولتی نشده و نخواهد شد. اگر جای شرم و حیایی باشد برای کسانی است که در پس و پشت یک فرد یا گروه خاص پنهان می شوند و از امکاناتِ دولتی، حالا در قالب یک جای تحت پوشش دولت استفاده می کنند، در خانه اگر کس است یک حرف بس است.

اگر خانه سینما علمدار داشته باشد از آن فاصله می‌گیرم

دامادی در ادامه گفت:  ویژگی دوم این است، که یک یا چند یا گروهی از اعضای صنف، چه در اقلیت باشند چه حتی در اکثریت باشند، حق ندارند صنفی را ببرند پشتِ یک جریانِ سیاسی خاص که حالا یا حاکم است یا کوشش می کند که در آینده حاکم شود. بنده نه تنها در زمانی که صنف یا خانه سینما علمدار داشته، یا بخواهد داشته باشد از آن فاصله می گیرم، بلکه از عضویت در آنها اکراه دارم. نفسِ هنرمندی آزادگی است. ضمنا به دوستانم اشاره کنم در بندی از اساسنامه کانون که موسوم به اهداف است، از تنها چیزی که نوشته نشده این است که پشت سر کی و کجا نماز بخوانند. آنجا اهداف مشخص است، در باره کار و اشتغال و تامین شغلی و آبروی حرفه ای، معیشت، بیمه، مسکن و چیزهایی است که وظیفه یک تشکیلات صنفی است و نه چیزی جز این.

محسن دامادی در خاتمه اضافه کرد: آنهایی که می گویند از این قضایا و مواد اساسنامه بی خبرند، اقلا چند نامی  که به من اطلاع دادند که از ماجرا بی‌خبرند، متاسفانه انگار خورشید را انکار می کنند، چون بنده از حدود یک سال پیش، آنها را در جلسه های مختلف کانون دیده ام و در آنجا هم بحث ها جز در باره این مسائل و همین بندهای اساسنامه نبوده است. اهل قلم، باید لباس ادب و فرهنگ و اخلاق به تن داشته باشند و چنان سخن بگویند که علم و هنرشان نهفته نماند. همواره ادب مرد به ز دولت اوست