آقاي‌مجري درباره شهدای‌ورزشكار چه ميدانيد؟

به گزارش رجانیوز، در اين رخداد 15 ورزشكار و تماشاچي به شهادت رسيدند اما از اين رويداد در ورزش كشور خيلي كم ياد مي‌شود و مي‌توان گفت كه تقريبا به آن بي مهري شده است اما اينقدر هم فراموش نشده كه يك كارشناس تخصصي راديوي تخصصي ورزش از آن بي‌اطلاع باشد. البته نمي‌توان از اين كارشناس ايراد گرفت بلكه بايد از كارگردان راديو ورزش و برنامه تخصصي صبحگاهي پرسيد بر اساس چه معياري كسي كه از واضح‌ترين مسائل فوتبال و ورزش بي اطلاع است در اين برنامه افاضه فيض مي‌كند.

روز يكشنبه مثل تمام روزهايي كه بلافاصله پس از سوار شدن به ماشين پيچ راديو را باز مي‌كردم و اتفاقا هميشه روي موج راديو ورزش است، نيز اين كار را انجام دادم اما هنوز چند دقيقه‌اي از صحبت‌هاي كارشناس و مجري برنامه نگذشته بود كه از كارم پشيمان شدم. ماجرا از اين قرار بود، شنونده‌اي، پيامك داده بود كه چرا راديو ورزش درباره زمين چوار ايلام صحبتي نمي‌كند. فكر مي‌كني پاسخ مجري برنامه چه چيزي بود؟

قطعا اگر شما هم شنونده جواب مجري بوديد از روشن كردن راديو پشيمان مي‌شديد. مجري برنامه در كمال خونسردي در جواب اين شنونده گفت: «دوست عزيز كاش مي‌گفتيد زمين چوار ايلام چه مشكلي دارد يا اصلا كجا هست و ما بايد در مورد چه چيزي صحبت كنيم.»

عذاب آور بود چندين بار تلاش كردم تماس بگيرم و اين موضوع را متذكر شوم اما موفق نشدم تا درنهايت ترجيح دادم حداقل آن روز از خير شنيدن ادامه برنامه راديو ورزش بگذرم هر چند، چند دقيقه‌اي منتظر شدم تا شايد اين ايراد اصلاح شود اما حتي اشاره‌اي هم به آن نشد. اما به خاطر اين شنونده و دوستدار ورزش و به خصوص ارادت به تمام شهداي انقلاب در ذيل مختصري از اين واقعه ناگوار را مي‌آوريم، شايد اين مجري هم اطلاعاتي در اين باره كسب كند!

حادثه از اين قرار بود كه در زمان جنگ عده‌اي از جوانان شهر ايلام و چوار اقدام به برگزاري يك مسابقه دوستانه بين منتخب چوار و جوانان ايلام مي‌كنند و شهيد هزاوه پايه گذار اين مسابقه بود. اين شهيد در آن زمان، بخشدار چوار بود و در امور ورزش براي شادابي جوانان تلاش بيش از حدي از خود نشان مي‌داد.

نيمه اول مسابقه بين دو تيم فوتبال منتخب چوار و منتخب جوانان استان ايلام با پيروزي 2-يك به نفع تيم جوانان ايلام به پايان رسيد. نيمه دوم آغاز شد و همزمان با آغاز نيمه دوم، هواپيماهاي عراق در حال حركت به سوي ايلام تا اينكه در دقيقه 60 بازي، چوار بمباران شد و زمين فوتبال و چمن مقدس چوار مورد اصابت چند موشك قرار گرفت و بازي نيمه تمام ماند.

بازي فوتبال به بازي خونين تبديل مي‌شود و زمين خاكي غرق در خون 15 فرد بي گناه مي‌شود تا بازي فوتبال چوار برخلاف ديگر مسابقات فوتبال، 60 دقيقه‌اي تمام شود و هر دو تيم نيز برنده اين بازي باشند.

در اين روز، يونس تلوكي، مجتبي ناصري، علي نجات كرمي، علي عباسي، محمد كمالوندي، جهانگير كاوه، عبدالرزاق مهديه، محمد زارعي، حسين هزاوه (بازيكنان فوتبال)، حميدرضا رضايتي (داور مسابقه)، مراد آذرخش، خليل مظفري، سجاد مظفري، محمدجواد مظفري و امجد حيدري (تماشاگران مسابقه) به شهادت رسيدند و علي قيطاس، رحمت محمود، الياس گهرسودي، گل‌مراد فاضلي، فرمان فولادوند و سلمان كرد (بازيكنان فوتبال) به افتخار جانبازي نايل شدند. اين بمباران به قدري فجيع بود كه شهداي اين بمباران تنها از روي لباس و مو قابل شناسايي بودند و چهره آنها مشخص نبود.