598 به نقل از کیهان: پايگاه اينترنتي سكولاريسم نو وابسته به طيفي از مخالفان مقيم آمريكا در تحليلي
نوشت: مدت هاست شاهديم كه افرادي، چند نفر چند نفر، به نام اپوزيسيون دور هم جمع مي
شوند و بيانيه و اعلاميه مي دهند و منشور صادر مي كنند و نتيجه اي نمي گيرند و مي
روند تا مدتي بعد با نامي جديد دوباره گرد هم بيايند و روز از نو روزي از نو. اين
دور تسلسل سال هاست ادامه دارد و ما را گرفتار كرده است.
نويسنده مي پرسد: مشكل كجاست؟ آيا اگر اين جمع هاي ده بيست نفري به سد [صد] و دويست
نفر افزايش يابد مشكل گشوده خواهد شد و مردم به حركت درخواهند آمد؟ تصور نمي كنم.
مشكل از تعداد نيست از جاي ديگر است.
وي اضافه مي كند: «اعتماد» آن حلقه گمشده است. اين گردهمايي هاي ادواري به آن مي
ماند كه عده اي تاجر ورشكسته دور هم گرد بيايند و اعلاميه تأسيس شركتي را صادر كنند
كه سرمايه اش بدهي هاي آنهاست.
سكولاريسم نو در ادامه با مرور سوابق خيانت طيف ها و گروه هاي ضد انقلاب كه باعث
شده منفور ملت ايران شوند، يادآور مي شود: «عده اي سربلند كرده اند و مدعي هستند
اصلاً موجوديت خود ايران را قبول ندارند. پس چگونه مي توان در اين وضع صحبت از
منافع ملت ايران كرد و در راه خواست ها و منافع اين ملت گام برداشت. وقتي مجاهدين [
منافقين] به استخدام صدام درمي آيند و در داخل شهرهاي ايران بمب مي گذارند چه كسي
ادعاي وطن پرستي آنها را مي پذيرد؟ وقتي رضا پهلوي كودتاي 28 مرداد را افسانه مي
شمرد چه كسي مستقل بودن و دموكرات بودن او را باور مي كند؟ وقتي گروه هايي اول از
همه به تجزيه و پاره پاره شدن ايران مي انديشند چه كسي به آنها اعتماد مي كند»؟