"امیر"کاراته ایران از سختی‌های زندگی میگوید

امیر مهدی زاده از شهر مقدس قم و زیر نظر استاد دباغیان به کاراته ایران معرفی شد. همیشه احترام استادش را نگه می دارد و از او یاد می کند. قهرمان کاراته جهان با حضور در خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) درد و دل کرد. گفت و گوی او را در ادامه می‌خوانید:

تماشای کشتی رسول خادم مرا به کاراته آورد!

امیر مهدی زاده گفت: سال 78 یا 79 بود تلویزیون مسابقات کشتی قهرمانی جهان را پخش می‌کرد و رسول خادم قهرمان شد. تلویزیون خیلی او را نشان می‌داد و پشت سر هم تکرار می کرد قهرمان جهان و افتخار ملی و خیلی حرفهای هیجان انگیز دیگر. همان جا و برای کمک به خانواده ام به ذهنم رسید که می‌توانم از طریق ورزش به این جایگاه و آرزویم برسم. بعد از این اتفاقات بود که تصمیم گرفتم در باشگاه کشتی ثبت نام کنم، ولی چون در قم مربی کشتی خوبی نبود و پدرم هم دوست داشت در کاراته کار کنم، به سمت کاراته آمدم. کار خدا بود وارد کاراته شدم، به این مساله شک ندارم. درست است کشتی و رسول خادم را دیدم، اما آمدم و از کاراته سر در آوردم و در قم یک مربی بزرگ مثل دباغیان بود که توانست من را قهرمان جهان کند.

دباغیان نبود، خیلی‌ها قهرمان نمی شدند

وی ادامه داد: قبل از مسابقات قهرمانی جهانی فنلاند 2006 بود که غلامرضا دباغیان از سرمربیگری تیم ملی استعفا داد. بعد از آن به باشگاهش در قم آمد. من آن زمان دو،سه سال بود کاراته کار می کردم و همراه 8-9 نفر دیگر تمرین می کردیم که استاد دباغیان گفت" دوباره می‌خواهم شاگرد به تیم ملی تحویل دهم و اگر کسی مایل است به این هدف برسد باید همین الان بگوید و تا آخر هم ادامه دهد". نیمی از کاراته کاران ایران شاگردان او هستند و تمام کارهای مرا او برنامه ریزی می کند.

قهرمان کاراته جهان گفت: از آن گروه که آن روز در باشگاه با استاد دباغیان بیعت کردند همه مدال بدست آوردند. تنها کسی که توانست مدال جهانی بگیرد من بودم. داود آبادی مدال طلای آسیا، سعید علیپور مدال برنز آسیا و من طلای آسیا گرفتم. به دباغیان خیلی مدیونم. دباغیان بوده که من و مهدی عموزاده در کاراته بوده‌ایم و قهرمان جهان شده‌ایم و خیلی ها که مدال آسیایی گرفته‌اند. مطمئن باشید اگر دباغیان نبود این مدال آوران کاراته ایران هم نبودند. بارها شده که اتفاقی می افتاد تمرین نمی‌رفتم، اما دباغیان هیچ وقت در تمرینات غیبت نکرد. او در کارش عاشق است و به همین خاطر این طور به کاراته می‌پردازد.

مهدی زاده با تاکید بر اینکه استادش(دباغیان) هر چه بگوید او مانند یک مرید به آن عمل می کند و اصلا نمی پرسد که چرا باید این کار را انجام دهد گفت: او استاد من است و صلاحم را می داند. با اطمینان کامل خواسته هایش را انجام می دهم. مطمئن باشید با توانمندی که از دباغیان سراغ دارم او در آینده باز هم قهرمانان جهان دیگری را هم می سازد و به کاراته ایران تحویل می دهد. قهرمانان آینده کاراته جهان اکنون در سنین پایین در باشگاه او تمرین می کنند. هنوز هم بچه‌هایی هستند که تازه کاراته را شروع کرده‌اند و دباغیان قطعا چیزی در آنها دیده که می‌خواهد با آنها کار کند.مطمئنم توانایی قهرمان شدن را در آنها دیده است که دوباره کار می کند.

امیر مهدی زاده در ایسنا

قول به استاد و راز هفت سال کچل کردن!

وی ادامه داد: در همان جلسه همگی به استادمان قول دادیم که تا وقتی قهرمان جهان نشویم باید سر خود را کچل کنیم. دباغیان می دانست که موی سر برای جوانان خیلی مهم است و به همین خاطراین شرط را گذاشت. البته شروط دیگری را هم گذاشته بود. من تنها فردی از آن گروه بودم که هفت سال موهای خودم را کچل می‌کردم ولی بقیه تنها موهای خود را کوتاه می کردند. اکنون که می بینید موهایم بلندتر است دلیلش آن است که به قول خودم وفا کردم و قهرمان جهان شدم .البته باز هم می گویم اگر استادم امر کند باز هم موهایم را کوتاه خواهم کرد. دباغیان چون تمام وقت برای ما وقت می‌گذاشت می‌خواست ببیند که ما چقدر برای قهرمانی در جهانی حاضریم از داشته های خود بگذریم. او قصد داشت ما را امتحان کند و مطمئن شود که ما چقدر مصمم هستیم و یا اینکه الکی می گوییم می خواهیم قهرمان جهان شویم و هدف اصلی ما نیست.

قهرمان کاراته جهان ادامه داد: از 16 سالگی موهای خودم را کچل می‌کردم و الان 23 ساله هستم. بعد از 7 سال وقت آن را پیدا کرده ام که کمی موهایم را بلند کنم. هدفم قهرمانی جهان و کمک به خانواده ام بود و برای رسیدن به این هدف موی سر برایم هیچ اهمیتی نداشت. هنوز با گذشت 3 ماه بعد از بازگشت از مسابقات قهرمانی جهان نتوانسته ام در بلند کردن موهایم با استاد دباغیان صحبت کنم(باخنده). می‌ترسم، صحبت کنم و بگوید که باز هم موهایت را کوتاه کن تا دوباره قهرمان جهان شوی!

قهرمان شدم تا برای خانواده‌ام کاری کنم

مهدی زاده در ادامه به خبرنگار ایسنا گفت: از بچگی بزرگترین آرزوم این بود که بتوانم به خانواده‌ام کمک کنم. همیشه از خودم سوال می کردم که چطورمی توانم به پدر و مادرم کمک کنم. شاید یک دلیل اصلی که سمت ورزش آمدم و همه این سختی ها را تحمل کردم همین فکر کمک کردن به خانواده ام بود. تمام تلاشم را می کنم بتوانم به هر نحو ممکن به آنها کمک کنم. مهم‌ترین دغدغه‌ام این است که بتوانم به خانواده ام کمک کنم. همین که الان من قهرمان جهان شدم و به اینجا رسیدم دلیل اصلی‌اش این است که به خانواده‌ام کمک کنم. شاید اگر به خاطر خودم بود این همه سختی‌ را تحمل نمی کردم. آرزوم این است که برای خانواده‌ام کاری کنم.

من و خانواده‌ام مستاجریم

وی با اشاره به اینکه هنوز هم در کنار خانواده اش در یک منزل استیجاری زندگی می کند گفت: ما هنوز هم مستجریم. شرایط خانواده ما شرایط خاص است. ما هنوز هم مستاجر هستیم. پدرم راننده شرکت واحد است و در آنجا کار می‌کند. درگذشته شرایط زندگی ام طوری بود که مجبور بودم در کنار ورزشم کار کنم و به خانواده ام کمک کنم.

از کارگری در جواهر سازی تا قهرمانی جهان

قهرمان جهان ادامه داد: برای تامین زندگی ام و کمک به خانواده ام خیلی مشکل داشتم اما همه آنها را برای رسیدن به قهرمانی تحمل کردم. من مدتها قبل بعد از تمرین، برای کمک به برادرم در کارگاه جواهرسازی که او کارگری می کرد کار می کردم آن هم بدون حقوق چون به برادرم کمک می کردم. برادرم کارگر آنجا بود و برای این که کارهایش کمی بیشتر پیش برود و حقوق بیشتری بگیرد می رفتم به او کمک می‌کردم.

امیر مهدی زاده در ایسنا

خادم الگوی ورزشی ام است

مهدی زاده افزود: از همان بچگی که تصویر خادم را در تلویزیون دیدم و تصمیم گرفتم ورزشکار شوم و ازهمان موقع که سختی های ورزش را تجربه کردم، الگوی ورزشی ام رسول خادم بود. این قهرمان ارزنده ایران را خیلی دوست دارم اما تا به حال او را از نزدیک ندیده‌ام و دوست دارم او را ببینم و با هم صحبت کنیم.

کسب قهرمانی جهان بدون عضویت در تیم ملی جوانان و امید

قهرمان کاراته جهان گفت: من تنها کاراته کاری هستم که بدون عضویت در تیم ملی جوانان و امید، وارد تیم ملی بزرگسالان شده و طلای جهان کسب کردم. شش سال در اردوهای تیم ملی بودم و از قرار گرفتن در ترکیب تیم های ملی جوانان و امیدها خط می خوردم. من در سومین سال حضورم در تیم ملی بزرگسالان طلای جهان را کسب کردم.

تقاضای دیدار با مقام معظم رهبری

وی که بعد از بازگشت از مسابقات قهرمانی جهان مدالش را به مقام معظم رهبری تقدیم کرد در این باره به ایسنا گفت: رسیدن به این جایگاه آرزویم بود و بعد از آنکه به هدف خود رسیدم در صحبتی که با استادم دباغیان داشتم تصمیم گرفتم این مدال با ارزش را به مقام معظم رهبری تقیدیم کنم. مدال را تقدیم کرده ام ولی خیلی دوست داشتم که با آقا دیداری داشته باشم اما متاسفانه هنوز نتوانسته ام به این آرزوی خود برسم. مسئولان می‌توانستند کاری کنند که با ایشان دیدار کنم. شش سال است عضو تیم بسیج در لیگ هستم و خدمت سربازی‌ام را در این تیم سپری کردم. می‌توانستند کاری کنند تا به این آرزوی خود برسم. من به مسئولان دسترسی نداشتم که چنین خواسته ای را هماهنگ کنم. تنها کاری که می توانستم انجام دهم این بود که از طریق رسانه‌ها اعلام کنم تا بقیه آن را پیگیری ‌کنند.

بیکار هستم!

امیر مهدی زاده در پاسخ به این سوال که شغل او غیر از ورزش کردن چیست ؟ گفت: من بیکارم و تنها کارم ورزش کردن است. در کشور ما ورزش عشق است، اما در کشورهای دیگر ورزش حرفه‌ای یک حرفه و شغل است و درآمدشان هم خیلی بالاست. آنها می دانند که پرچم یک کشور را در یک کشور دیگر بالا بردن کار سختی است. من که طلای جهان دارم از طریق صندوق حمایت از قهرمانان حمایت نمی شوم چون به زعم این کارشناسان صندوق مدال جهانی من به اندازه یک مدال بازیهای آسیایی هم ارزش ندارد!

صندوق حمایت از ورزشکاران، حمایت نمی کند

وی با انتقاد از صندوق حمایت از قهرمانان و ورزشکاران گفت: نمی دانم فلسفه تشکیل این صندوق چیست. مگر این صندوق برای حمایت از قهرمانان تمام رشته های ورزشی تشکیل نشده؟ یا اینکه تنها برای حمایت از برخی ورزشکاران تشکیل شده است؟ در کاراته چون این رشته المپیکی نیست بالاترین سطح مسابقات، مسابقات جهانی است که خوشبختانه من درآن قهرمان جهان شدم اما صنوق از من حمایت نمی کند و مسئولان آن می گویند که مدال جهانی کاراته شامل پرداخت حقوق از صندوق نمی شود و باید مدال بازیهای آسیایی داشته باشی. حال یک سئوال دارم آیا ارزش مدال جهانی از مدال بازیهای آسیای کمتر است؟ اگر این دوستان واقعا این استدلال را دارند باید چند کارشناس دوباره در این مورد تحقیق کنند و این قانون را اصلاح کنند چرا که اشتباه است.

مهدی زاده افزود: در کاراته ایران تعداد مدال آوران جهانی زیاد نیست. از این بین هم تعدادی مدال بازیهای آسیایی دارند و عضو صندوق حمایت از قهرمانان هستند اما من، سعید احدی و حامد زیگساری مدال جهانی داریم ولی مدال بازیهای آسیایی نداریم بنابراین صندوق از ما هیچ حمایتی نمی کند آن هم به خاطر آن قانون اشتباهی که گفتم باید تغییر کند. این صندوق برای قهرمانان جهان رشته‌های دیگر مانند تکواندو و جودو که مدال جهانی هم داشته باشند بدون آنکه مدال بازیهای آسیایی داشته باشند، حقوق مادام العمر در نظر می‌گیرد، اما برای من که در رشته کاراته قهرمان شده‌ام هیچ حقوقی در نظر نمی گیرد.

امیر مهدی زاده در ایسنا

قهرمان کاراته جهان در پاسخ به این سئوال که در مورد مشکلاتت و همچنین عدم حمایت صنوق حمایت از ورزشکاران با مسئولان فدراسیون کاراته صحبت کرده ای؟ گفت: من تابه حال از مسئولان فدراسیون کاراته نخواسته‌ام که وارد این مساله شوند، اما اگر آنها می‌توانند کمک کنند باید وارد شوند تا این مشکل حل شود.

از پاداش قهرمانی جهان خبری نیست

وی افزود: در مسابقات قهرمانی جهان بود که رییس وقت فدراسیون(فرجی)قول داد هرکسی در مسابقات جهانی مدال بگیرد پاداش بدهد.من هم طلا گرفتم و طبق آن قول باید 20 میلیون تومان می گرفتم اما بعد از بازگشت، فرجی از فدراسیون رفت و سمندر به عنوان سرپرست آمد.اکنون 3 ماه از آن قول گذشته و خبری از آن پاداش نیست. البته مسئولان فدراسیون قول داده اند که این پاداش را هر طور شده بدهند. من هم مطئنم که آنها تمام تلاش خود را در این مورد انجام می دهند. اگر سه ماه قبل این پاداش را می دادند شاید می شد کاری کنم اما الان با آن پول حتی یک پراید هم نمی شود خرید.

مسئولان قم قبل از من از دباغیان تجلیل کنند

مهدی زاده در ادامه به خبرنگار ایسنا گفت: مسئولان استان قم قول داده اند که در مراسمی از من که قهرمان جهان شدم تقدیر کنند اما سه ماه گذشته و هنوز زمان آن مشخص نیست. آنها که هنوز از من تجلیل نکرده اند اما خواسته من از مسولان استان این است که قبل از این که از من تقدیر کنند از دباغیان که استاد من است تقدیر کنند. چون دباغیان هفت سال برای من شبانه روز وقت گذاشت و من را از یک ورزشکار صفر به این درجه رساند.

پول جراحی پایم را دباغیان داد

قهرمان کاراته جهان در مورد عمل جراحی پایش گفت: به واسطه تمرینات طولانی مدتی که داشتم دچار سائیدگی کشکک زانو شده بودم و مجبور بودم جراحی کنم. بعد از بازگشت از مسابقات جهانی پایم را جراحی کردم که هزینه آن جراحی حدود چهار میلیون تومان شد. اگر می خواستم این جراحی را بر اساس وقتهایی که بیمارستانهای دولتی و یا فدراسیون پزشکی ورزشی می داد انجام دهم خیلی باید منتظر می ماندم اما در صحبتی که با دکتر رازی داشتم قول عمل جراحی در دو روز بعد را داد که به همین خاطر مجبور بودم در دو روزچهار میلیون تومان فراهم کنم. با توجه به شرایط خانوادگی که قبلا گفتم تهیه این پول خیلی سخت بود اما باز هم خدا کمک کرد و دباغیان مانند فرشته نجات بازهم به من کمک کرد و پول این جراحی را پرداخت.

وی در پاسخ به این سئوال که آیا در مورد این جراحی فدراسیون کاراته کمک کرده است؟ افزود: در این مورد چیزی نمی‌دانم. به هر حال دباغیان این پول را داد و من پایم را جراحی کردم. مدارک و فاکتورهای این جراحی را به فدراسیون داده‌ام و "شیهان" آشوری خیلی زحمت کشید. برخی فاکتورها را هم به فدراسیون پزشکی ورزشی دادم و منتظرم ببینم که چه مقدار از این هزینه را می پردازند.

تورنمنت ترکیه، مسیرم را عوض کرد

مهدی زاده یاد آورشد: سال 87 از اردوی تیم ملی اعزامی به مسابقات آسیایی مالزی خط خوردم. همان سال قرار بود یک تورنمنت در ترکیه برگزار شود و از اقبال من تیم ملی بزرگسالان ایران هم قرار بود در آن مسابقه حضور داشته باشد. این سال برای من سرنوشت ساز بود به طوری که وقتی دباغیان شرایط مرا دید 800 هزار تومان از خودش داد تا در این مسابقه شرکت کنم. من به این مسابقات رفتم و مدال طلا گرفتم. آن مسابقه خیلی به روند زندگی‌ام کمک کرد. جایزه مدال طلای من سه هزار دلار بود که آن را گرفتم و وقتی برگشتم پول را به استاد دباغیان دادم تا بدهی ام را بپردازم اما قبول نکرد و گفت این هدیه قهرمانی من به تو است. از همان سال ارادتم به دباغیان خیلی بیشتر شد. این مسابقات جایزه بزرگ ترکیه اولین مسابقه برون مرزی بود که من اعزام می شدم و همان مدال باعث شد در ایران به من اعتماد کنند و وجهه خوبی برای من شد.

امیر مهدی زاده در ایسنا

کاراته پتانسیل المپیکی شدن را دارد

وی در پاسخ به این سوال که آیا کاراته المپیکی می شود ؟ افزود: کاراته پتانسیل این را دارد که وارد المپیک شود و دلیل اصلی آن جمعیت فعال در این رشته است. فکر نمی‌کنم رشته ای در دنیا باشد که این همه جمعیت داشته باشد. مسابقات جهانی پاریس هم خیلی تاثیر گذاشت که این رشته وارد المپیک شود. خیلی دوست دارم که کاراته المپیکی شود. رشته بسیار زیبا و جذابی است فقط حیف که در بحث دیپلماتیک و تعامل و لابی با مسئولان IOC ، ضعیف است.

کاراته المپیکی شود، در 2020 مدال می‌گیرم

قهرمان کاراته جهان در این مورد که اگر کاراته المپیکی شود و در المپیک 2020 حضور داشته باشد آیا فکر می کند که بتواند در آن رقابتها عضو تیم ملی باشد گفت: آرزوی هر ورزشکاری است که بتواند در المپیک شرکت کند و مدال بگیرد.اگر این رشته المپیکی شود در آن سال سن من حدود 29 – 30 سال می شود که اوج تجربه و سابقه است و می توانم مدال بگیرم. ما ورزشکاران زیادی داریم که در سنین بالای 28 – 29 یا 30 سالگی مدال جهانی و المپیک گرفته‌اند. اگر تا آن موقع شرایطم همین طور باشد و مشکلی پیش نیاید حتما شرکت می‌کنم. قصد ندارم از تیم ملی خداحافظی کنم، این توانایی را در خودم می‌بینم که بتوانم مدال المپیک بگیرم. اگر ورزشکار حرفه‌ای زندگی کند تا وقتی که بخواهد می‌تواند مدال بگیرد.

می‌خواهم در کاراته ایران ماندگار شوم

وی با اشاره به اینکه قصد دارد مدال طلای جهانی خود را تکرار کند و در تاریخ کاراته ایران ماندگار شود افزود: در کاراته ایران کسی را نداریم که دو طلای جهانی داشته باشد. مهدی عمو زاده، جاسم ویشگاهی و حسین روحانی هر کدام یک طلای جهان دارند و من می‌خواهم دوتایی شوم و تنها فردی باشم که به این قله افتخار رسیده. نکته مهم این مدال آوران این است که عموزاده هم شاگرد دباغیان بود. دباغیان طراح بزرگی است که راه را می ‌شناسد و می‌خواهم طلای جهانی‌ام را تکرار کنم.

حقوق فقط در اردوها

مهدی زاده ادامه داد: فدراسیون زمانی به ما حقوق می دهد که در اردو باشیم و جزو دو نفر اول باشیم. در غیر این صورت به ما حقوق نمی‌دهند. مثلا برای شرکت در همین مسابقات قهرمانی جهان در فرانسه که 9 ماه در اردو بودیم، سه ماه آخر هیچ حقوقی نگرفتیم. نه من و نه هیچ کس هیچ حقوقی نگرفت ولی به خاطر اینکه حاشیه ساز نشود هیچ کس هیچ جیزی نگفت.

سمندر پر انرژی است

وی در مورد تغییر و تحولات در فدراسیون و رفتن فرجی و آمدن دوباره علیرضا سمندر گفت: همه می دانند ثبات در مدیریت باعث رشد و پیشرفت می‌شود و وقتی به یک مدیر زمان بدهند می‌تواند برنامه‌هایش را اجرا کند. به هر حال فرجی توانست خوب کار کند و حاشیه‌ها را کم کرد و نتیجه خوبی هم گرفت اما رفت و سمندر آمد. سمندر کارنامه خوبی دارد و استاد دباغیان همیشه در مورد او می گوید که سمندر پر انرژی است و می‌تواند کاراته ایران را به مسیر درست هدایت کند. او در گذشته هم نتیجه‌ خوبی گرفته است.

کاری به تغییر کادرفنی ندارم

مهران بهنام فر و علیرضا کتیرایی که در مسابقات جهانی هدایت تیم ملی را برعهده داشتند. با آمدن سمندر به فدراسیون، مسعود رهنما سرمربی تیم ملی شد. قهرمان کاراته جهان در مورد این برکناری و آمدن رهنما افزود: با رهنما در تیم های ملی جوانان و امید و بازی‌های آسیایی کار کرده‌ام. کاری به این تغییرات ندارم. من بازیکن حرفه‌ای هستم و در مورد کادر مربیان هیچ وقت صحبت نکرده ام. وظیفه من تمرین کردن است. فدراسیون هم در این رابطه در جریان تمام کارهای من است و خودش تصمیم می گیرد.

ناظریان مانند پدرم است

وی در پایان گفت: من هیچ گاه به ناظریان به چشم یک مربی نگاه نکرده و نمی کنم. او مانند یک پدر در زندگی من بوده و است. افتخار می‌کنم که شاگرد دباغیان هستم. دباغیان همیشه می گفت که افتخار می‌کند شاگرد ناظریان بوده و من هم افتخار می کنم که شاگرد دباغیان هستم.