به گزارش598،به نقل از فارس، امینالله پیرزاد هروی فرزند «میرزا حبیبالله خوشنویس» در سال 1320 خورشیدی در ناحیه اول شهر هرات چشم به جهان گشود.
پیرزاد از نوجوانی در مغازه پدرش در دکان عطاری واقع در «بازار خوش» هرات، گل و گیاه عطاری میفروخت، ولی از زمانی که چشمش به خط آشنا شد به تشویق پدر و با استفاده از خطوط متنوع در دیواره های منقش در مسجد جامعه بزرگ هرات و ایوانهای مزار «خواجه عبدالله انصاری» در «گازرگاه» هرات شروع به نوشتن نمود و کتابت را آغاز کرد.
استاد پیرزاد یکی از شاگردان برجسته استاد «محمدعلی عطار هروی» بود و با راهنماییهای استاد عطار با خطوط مختلف از جمله ثلث، نسخ، نستعلیق، کوفی، شکسته و دیگر خطوط آشنا شد.
طبق نوشته «بصیر احمد حسین زاده» در کتاب یاد نامه استاد پیرزاد که با نام «رنگ و رنج هنر آوران هری»، منتشر شده است، عطار هروی که معلم پیرزاد بوده از خطاطان مشهور افغانستان بود و علاوه بر اینکه مسئول موزه شهر هرات بود دکان عطاری نیز داشت و بعد از فراغت از کارهای اداری با مشتریان روستایش یا با نوجوانانی که قلمهای خود را برای تراشیدن و به اصطلاح سر کردن میآوردند میگذشت.
طبق نوشته این روزنامه نگار افغان، کمتر روزی بود که یک محقق خارجی یا یکی از علما و دانشوران هرات در این دکان نشسته نباشد و امین الله پیرزاد که شاگرد این مغازه بود، هر روزه با باستان شناسان، محققان و دانشوران مختلف آشنا میشد.
همه این همه رفت و آمدها در روحیه پیزاد و تفکر پیرزادهروی نقش بسزایی داشت، زیرا پرورش در چنین محیطی او را بیش از هر زمان دیگری شیفته هنر خوشنویسی کرد.
پیرزاد هروی در سال 1353 خورشیدی یک کانون هنری در شهر هرات بازگشایی کرده بود و کار آموزش هنر را برای هنر جویان به صورت رایگان انجام میداد.
با تجاوز ارتش شوروی به افغانستان و به دنبال بحرانی شدن شرایط در این کشور، پیرزاد هروی به جمهوری اسلامی ایران مهاجرت کرد.
هنگام ورود پیرزاد به ایران از رهگذر خط او خاطره جالبی برایش اتفاق میافتد و آنگونه که در ویژهنامه فصلنامه «در دری» آمده است، در هنگام پر کردن فرمهای مربوطه، مسئولان اردوگاه پی میبرند که پیرزاد خط خوشی دارد، لذا پس ازاینکه متوجه میشوند وی خوشنویس است، از او میخواهند که برای نوشتن پارچهها و اعلانات و تابلوها مدت یک هفته بیشتر در اردوگاه بماند و به همین خاطر از طرف مسئولان فرمانداری تایباد مورد تشویق قرار میگیرد.
استاد پیرزاد با یاری استاد محمدعلی عطار هروی پس از رسیدن به ایران مشهد را برای اقامت اختیار می کند و در بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی مشغول فعالیتهای هنری در رشته خشنویسی میشود و به همراه استاد عطار به طور قراردادی مشغول فعالیت در این بنیاد میشود.
خود پیرزاد در نوشتهای که در فصلنامه «شهدا» منتشر شده است از دوران فعالیت خود در آستان قدس رضوی چنین یاد کرده است:
«از آنجا که مثل بسیاری از افراد دیگر مجبور به هجرت به جمهوری اسلامی ایران شدم و باز این همدم زیبا و این هنر اصیل به یاریام آمد، در آستان قدس رضوی مشغول به کار شدم و در این راستا آثار فراونی هم از من به یادگار مانده که هم باعث افتخار من بوده و هم باعث شناسایی هنر دیارمان.
پس اگر ناملایمات روزگار آدمی را در تنگنا قرار دهد، خود هنر باعث عزت و اقتدار انسان می شود.»
در سالهایی که پیرزاد با بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی همکاری میکرد چهار جلد مرقع زیبا کتابت کرد که اصل این آثار هماکنون در آستان قدس رضوی نگهداری میشود.
«مرقع رضوی» در 2 جلد، از سخنان گهر بار امام رضا(ع) است «مرقع زیور آسمانها» و «مرقع اقتصاد اسلامی» آیاتی از قرآن کریم با ترجمه فارسی است و این آثار همگی توسط استاد پیرزاد در بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی کتابت شده است.
«هشت قلم هنر خط» و «تجلیگاه هنر خط» 2 اثر دیگر پیرزاد هروی است که در سال های 1373 و 1374 در شهر مشهد منتشر شده است که در این 2 مجموعه، بیش از دهها خط و کتیبه و در انواع خطوط نوشته شده است.
متون استفاده شده در اغلب آثار پیرزاد هروی را آیاتی از قرآن کریم، احادیث معصومین، و اشعاری از حافظ، خواجه عبدالله انصاری، فردوسی، و برخی دیگر از شاعران تشکیل میدهد.
در سالهای اخیر توسط مرکز آفرینشهای هنری آستان قدس رضوی برخی از آثار استاد پیرزاد هروی به صورت کریستال تزئینی با پایههای گردان و ثابت منتشر شده است، که طبق گفته مسئولان آفرینشهای هنری آستان قدس رضوی با استقبال خوب مردم و هنر دوستان مواجه شده است.