محرمان حرم حضرت معصومه(س)

به گزارش 598 به نقل از ایسنا، منطقه قم، برخی از مردم نمی‌دانند که در کنار قبر شریف حضرت معصومه، دیگر بانوان شریفی نیز آرمیده‌اند.

حضرت معصومه(س) یک سال پس از ورود امام رضا(ع) به مرو، عزم خراسان کرد و وقتی کاروان حضرت به شهر ساوه رسید؛ عده‌ای از مخالفان اهل بیت، راه را سد کردند و با همراهان حضرت معصومه(س) وارد جنگ شدند، در نتیجه تقریباً اکثر مردان کاروان به شهادت رسیدند و عده‌ای مجروح شده و ایشان را نیز مسموم کردند و چون دیگر امکان ادامه راه به طرف خراسان نبود، حضرت قصد شهر قم را کرد.

در روز 23 ربیع‌الاول سال 201 هجری حضرت وارد شهر مقدس قم شدند و به مدت 17 روز در این شهر زندگی کرده و در این مدت، مشغول عبادت و راز و نیاز با پروردگار متعال بودند و بابلان، محل دفن حضرت معصومه(س)، نام باغی بود از آنِ موسی اشعری که در بیرون شهر قم قرار داشت.

آغاز بنای حرم و تحولات آن

پس از دفن معصومه (س)، اشعریان سایبانی از بوریا بر روی مزار او برافراشتند؛ این سایبان بر جای بود تا آنکه زینب دختر محمد بن علی بن موسی الرضا(ع)، قبه بر سر تربت او نهاد.

از بانوان شریفی که در کنار مضجع شریف آن حضرت نیز آرمیده‌اند، می‌توان به زینب دختر امام جواد(ع) اشاره کرد که بعد از وفات حضرت معصومه(س) به قم آمد و گنبدی بر مزارش ساخت.

میمونه؛ دختر موسی المبرقع بن ‏علی بن ‏موسی بن ‏جعفر است و از زنان عفیف و پرهیزکار بود. از اموال برادرش محمد، نیمی به ارث به او رسید و بنا بر وصیتش بعد از وفات در بیرون بقعه حضرت معصومه(س) دفن شد و بر مزارش گنبدی مانند گنبد اول ساختند.

ام‌اسحاق؛ از بانوان ممتاز شیعه شمرده می‏‌شود، ام‌اسحاق نزد محمدبن موسی‏بن محمدبن علی بن‏‌موسی الرضا(ع) به خدمت اشتغال داشت. محمد بن‏ موسی از نخستین کسانی است که از کوفه به جوار حضرت معصومه(س) مهاجرت کرد. او که از سادات رضوی بود در سال ‏256 هجری در قم ساکن شد و در سال ‏296 نیز وفات یافت.

ام حبیب؛ مادر ام‏‌کلثوم، دختر محمد، نیز خدمتگزار ابوعلی محمد اعرج بن‏‌احمد بن‏‌موسی بود و بعد از وفات میمونه چشم از جهان فرو بست.

ام قاسم؛ دختر علی کوکبی است و بعد از میمونه و ام‏حبیب وفات یافت. محل دفن وی بقعه دوم در حرم مطهر حضرت معصومه(س) است.

ام احمد؛ دختر موسی مبرقع است که بعد از وفات در جوار حرم حضرت معصومه(س) مدفون شد. برخی معتقد هستند، وی همان ام‏‌محمد است.

برخی ویژگی‌های حضرت فاطمه معصومه(س)

شفاعت گسترده؛ حضرت امام جعفر صادق (ع) در این رابطه می‏‌فرماید: «تدخل بشفاعتها شیعتنا الجنه باجمعهم‏» با شفاعت او همه شیعیان ما وارد بهشت می‏‌شوند.

عصمت؛ حضرت فاطمه معصومه(س) در حال حیات به «معصومه‏» ملقب نبود و امام رضا(ع) لقب معصومه را به ایشان داد. بنابراین، تعبیر امام رضا(ع) در روایت «من زار المعصومه ...» به معنای اثبات عصمت ایشان است، زیرا تعلیق حکم به وصف، مشعر بر علیت است‏.

تنها خواهر مادری امام هشتم؛ نجمه خاتون همسرگرامی امام کاظم و مادر امام رضا علیهما‌السلام تنها دو فرزند در دامان‏ خود پرورش داد که عبارت بودند از حضرت علی بن موسی الرضا و حضرت فاطمه معصومه(س) که ایشان دختر امام، خواهر امام و عمه امام هستند و وی دختر امام کاظم(س)، خواهر امام رضا(ع) و عمه امام جواد(ع) است.

بانوی محدثه؛ در راستای دفاع از ولایت و اثبات حقانیت اهل بیت‌(ع) یکی از مهمترین راویان حدیث غدیر خم و حدیث منزلت حضرت معصومه(س) است.

ایشان این دو حدیث مهم را از فاطمه دختر امام صادق(ع) و او از فاطمه دختر امام باقر(ع) و او از فاطمه دختر امام سجاد(ع) و او از فاطمه دختر امام حسین(ع) و او از ام کلثوم دختر حضرت فاطمه زهرا(س) روایت می‌کند. این سلسله سند در مجموع روایت‌های حدیث غدیر به روایت «فواطم» مشهور است.

دفاع از ولایت؛ چنانکه گفتیم حضرت معصومه(س) در راستای دفاع از ولایت حضرت رضا(ع) و به امر ایشان، همراه کاروان از مدینه به سوی خراسان حرکت کرد و در نهایت در همین راه به شهادت رسید و درس بزرگ آن حضرت بر شیعیان این بود که همیشه یار و یاور ولایت و ولی خود باشید.