دغدغه اصلی ساختن "فرشتگان قصاب"

"فرشتگان قصاب" اولین اثر سینمایی سهیل سلیمی کارگردان جوان کشورمان است که علی رغم بی مهری هایی که در جشنواره فیلم فجر در عدم شرکت این فیلم "ضد صهیونیستی" در بخش مسابقه بین المللی این جشنواره شد، اما در دومین جایزه سینمایی گفتمان انقلاب اسلامی موسوم به ققنوس که جمعه شب -27 بهمن- برگزار شد ازآن تقدیر شد؛ فیلمی با موضوع قاچاق اعضای بدن انسان در افغانستان که فیلم نامه آن با همراهی و کمک دکتر حسن عباسی در کاری حدودی 4 سال تهیه و تنظیم شده است؛ این مسئله بهانه ای شد که با "سهیل سلیمی" کارگردان و نویسنده این فیلم همراه شویم؛ گفتگوی خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران» را با وی بخوانید:

 

 

خبرنامه دانشجویان ایران: از آخر شروع می‌کنیم؛ چه اتفاقی افتاد که این فیلم در بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر راه پیدا نکرد؟ این در حالی بود که گروهی از منتقدین معتقد هستند که این فیلم خوب درآمده است؟

 

سلیمی: علت این بی مهری این بود که این دوستان ابتدا به خاطر بازیگر نقش اول این فیلم که "دارین حمزه" بود بحث داشتن، می گفتند این شخص  مسئله دار است و شما نباید از این فرد استفاده می کردید، حالا فارغ از این موضوع که ما چقدر اطلاع داشتیم یا نداشتیم که این فرد قبلا چکار کرده- البته این توجیه خوبی نیست- این دوستان به این موضوع توجه نمی کنن که این یک بازیگر خارجی است و در فیلم‌های "کتاب قانون" و "شکارچی شنبه" و در چند فیلم دیگر بازی کرده است و در ایران نیزاین فیلم‌ها پخش شده است؛ این اتفاقی است که برای یک بازگیر خارجی می تواند بیافتد، و واقعا نباید به این شکل به این قضیه نگاه می کردند.

 

بنده 12 دلیل به داوران آوردم که این چیزی که شما درباره این بازیگر می گویید منطقی نیست، مهمترین دلیلی هم که آوردم این بود که این فرد در این فیلم به عنوان "نقش منفی" بازی می‌کند و اگر "دارین حمزه" یک آدم منفی است نقشی که به وی داده شده، نقش منفی است.

 

بعد از اینکه این مرحله را رد کردیم، ایرادی که به ما گرفتن این بود که "شما بدون صدای نهایی فیلم را آوردید"، و این در حالی بود که چند تا  از فیلم‌هایی که در بخش مسابقه پذیرفته شده بودند، هنوز فیلم برداری آنها به پایان نرسیده بود، که این موضوع هم با استدلال‌هایی که ارائه دادیم قبول کردند؛ در مرحله بعد به این موضوع اشاره کردند که ما در امسال  سه فیلم با موضوع افغانستان داریم و تعداد آن زیاد می شود، و چون فیلم درباره افغانستان است و ما ترجیه می دهیم از فیلم‌های دیگر استفاده کنیم و فیلم نیز شبیه فیلم های دیگر افغانی است.

 

این خیلی برابر من نامناسب بود، چون کسانی که چندین سال در سینما هستند و سینما را می‌شناسند؛ هنوز فرق بین لوکیشن و موضوع فیلم را نمی‌فهمند؛ این در حالی است که لوکیشن فیلم ما افغانستان است ولی موضوع فیلم قاچاق اعضای بدن انسان است، که به این موضوع توجه نشد، که حتی با توضیحاتی که ما دادیم قانع نشدند و در نهایت گفتند که شما حرفه ای نیستید.

 

خبرنامه دانشجویان ایران: بازخورد مخاطبین و منتقدین از این فیلم چگونه بود؟

 

سلیمی: من در تمام اکران ‌ها همراه فیلم بودم و از نزدیک احساسات مخاطبین رو درک کردم، مخاطبین هم به این موضوع توجه داشتن که این فیلم، فیلم خوبی است، ساختار و قافل گیری مناسبی داشت، فیلم برداری و جلوه‌های ویژه از دیگر نکات مثبت این فیلم از نگاه مخاطبین و منتقدین بود و حتی موسیقی فیلم که فضای نظامی آمریکا را نشان می داد هم مثبت ارزیابی شده بود.

 

البته نقدهایی به این فیلم بود، مثلا درباره اول فیلم معتقد هستند که "کند" است، و به اصلاحی "قلاب" دیر مخاطب را می گیرد؛ که من این نقد را پذیرفتم، که سعی داریم در تدوین جدید این مشکل را حل کنیم.

 

خبرنامه دانشجویان ایران: دغده اصلی شما برای ساخت یک‌چنین فیلم هایی چه بود؟ شنیدیم که حدود 4 سال کار مطالعاتی برای این شده است و حتی از دکتر حسن عباسی نیز برای فیلم نامه کمک گرفته شده؟

 

سلیمی: دغدغه اصلی که باعث شد من بدنبال این فیلم‌ها بروم، برمی‌گردد به مستندهایی که ساخته‌ام؛ که محتوای این مستندها که بیشتر درباره شهدا بود، شخصیت‌هایی از شهدا آشنا می شدم  که اینها قائل به خودشان نبودند و همیشه با دید کلان تری به کشور و جبهه انقلاب نگاه می کردند.

 

دغدغه نوشتن این فیلم هم از آنجایی آغاز شد که خبری را در رونامه‌ها خواندم که البته بعدا نیز رسانه‌های شد، و آن خبر این بود که اسرائیلی‌ها با کمک نیروهای آمریکایی در جاهای مختلفی از جهان می‌روند و قاچاق اعضای بدن انجام می دهند، که جالب اینجا است کسانی که این موضوع ر ا خبری کردند یکی از آنها را ترور کردند و دو نفری دیگری که این موضوع را فهمیده بودند پنهان شدند، و این باعث شد من فیلم نامه را بنویسم.

 

بعد از اینکه فیلنامه تمام شد با دکتر حسن عباسی در سال 88 آشنا شدم و راجع به آن صحبتی شد و ایشان نیز ایده‌هایی برای این فیلم دادند تا فضای کار را بهتر کنند که بسیار هم این پیشنهاد‌ها مثبت بود، و دوسال نیز برای نوشتن و ساختن این فیلم زمان برد و در این میان هم تهیه کنندگان زیادی را نیز ملاقات کردم که متاسفانه به دلیل اینکه اساسا گروهی معتقد بودند که چرا ما باید فیلم ضد اسرائیلی بسازیم و از حرفهایی همچون اینکه ما کلی در کشور مشکل داریم، کار سختی بود که آنها را متعاقد کنم.

 

این موضوع که همیشه داشتن یک نگاه استراتژیک در سینمای ما فراموش شده بود من را بیشتر جذب می‌کرد که به این نوع کارها روی بیاورم؛ می‌دانیم که هر چه دفاع از دروازه دورتر باشد بهتراست و شما اگر نزدیک دروازه خودت دفاع کنی، گل خوردنت زیادتر است، و این به این معنی است که ما باید دفاع را به بیرون مرزهای خودمان ببریم و این کاری که سینما می تواند انجام دهد این است که ما فراتر از دشمن خودمون به آنها حمله فرهنگی کنیم و آنجا جلوی آنها را بگیریم که فیلمی همچون آرگو ساخته نشود.

 

همین مسائل بود که روی فیلم نامه بیشتر تمرکز کردم و با حمایت هایی که شد بعد از 6 الی 7 ماه گفتگوهایی که داشتیم کار را شروع کردیم و وقتی کار به جاهای اجرایی آن رسید ن با دکتر عباسی سه بار دیگر فیلم را بازنویسی کردم؛ و این نبود که فقط همان بار اول یک مشاوره ای از استاد داشته باشم و بروم، و کار به یک کار محکم و استراتژیک تبدیل شد؛ و ثمره آن را بیشتر در جشنواره ققنوس دیدیم.

 

خبرنامه دانشجویان ایران: آیا این فیلم اکران عمومی خواهد شد؟

 

سلیمی: چون هنوز پخش کننده فیلم مشخص نشده  برنامه ای برای اکران نداریم؛ برنامه ای که فعلا داریم اکران دانشگاهی و مراکز فکر برای قشر نخبه کشور است.

 

خبرنامه دانشجویان ایران: نکته آخر؟

 

سلیمی: نکته ای که وجود دارد این است که واقعا برای من جایزه جشنواره فجر مهم نبود، بلکه این بود که جایی مثل جشنواره فیلم فجر یک فیلم "قدر" ضد صهیونیستی که کسانی را می توانست ناراحت کند اکران شود؛ و آنها را وادار به پاسخگویی کند؛ ببینید همان کاری که ما داریم درباره آرگو انجام می دهیم حالا آنها با این فیلم مجبور هستند پاسخ بدهند؛ و این مسئله آن چیزی است که من می خواهم.