توهين آشكار يك كارگردان: اکثر جوانان جنوب شهری دست به جیب‌بری می‌زنند

نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «جیب بر خیابان جنوبی» با حضور سیاوش اسعدی (کارگردان)، علی سرتیپی، حسن دادخواه (تهیه کننده)، مصطفی زمانی، نورا هاشمی (بازیگران)، پیمان یزدانیان (آهنگساز) و علیرضا برازنده (فیلمبردار) در سالن سعدی مرکز همایش های برج میلاد برگزار شد.

به گزارش آنا؛ در ابتدای نشست سیاوش اسعدی کارگردان فیلم «جیب بر خیابان جنوبی» گفت: خوشحالم از اینکه برای بار دوم فیلم را با شما عزیزان می بینم اما مسائلی وجود دارد که باعث ناراحتی ام شده است. اول اینکه شاهد بودم بعضی خبرنگاران عزیز جایی برای نشستن نداشتند و عده ای که سالی یک بار هم به سینما نمی روند، جای این عزیزان نشسته بودند و من از این عزیزان عذرخواهی می کنم، نکته بعدی اینکه صدا و تصویر فیلم بسیار بد و روشن بود.

 

 

وی در مورد روند ساخت فیلم توضیح داد: بعد از فیلم «حوالی اتوبان» که مورد لطف همه شما عزیزان قرار گرفت، سه فیلمنامه داشتم که توسط حمید نعمت الله نوشته بودیم اما مورد قبول واقع نشد تا اینکه قرار بر این شد فیلمنامه «جیب بر خیابان جنوبی» که اثر اقتباسی از یک رمان فرانسوی است، ساخته شود.

 

اسعدی در پاسخ به این سوال که چرا در این فیلم این قدر باران می بارید، توضیح داد: فضای فیلم این گونه ایجاب می کرد و جنس قصه باران را می طلبید.

 

این کارگردان همچنین در پاسخ به این سوال که با ساختن این فیلم به دنبال چه پیامی بودید، گفت: من در ساختن فیلم ها خیلی به دنبال رساندن پیامی نیستم. با قصه ارتباط برقرار می کنم و سعی می کنم قصه را به خوبی روایت کنم و معمولا به دنبال قصه هایی هستم که با روحیاتم سازگار باشد، ضمن اینکه با توجه به شرایط روز سینما نمی توانیم هر قصه ای را کار کنیم.

 

اسعدی در پاسخ به این سوال که چرا دختر تنها در نزدیک منزل خودشان چادر سرش می کند، گفت: او سعی می کند هم شکل مردمی باشد که در آن محله زندگی می کنند و زمانی که از آنجا جدا می شود، تغییر می کند.

 

این کارگردان در مورد انتخاب مصطفی زمانی نیز توضیح داد: متاسفانه زمان ساخت فیلم مشکلاتی بوجود آمد که فیلم دچار حاشیه شد و آن را رسانه ای کردند. در اینجا باید بگویم مصطفی زمانی بازیگر باهوش و خوبی است زیرا توانست در زمان طولانی با توجه به اخلاق تندی که دارم، من را تحمل کند.

 

وی در مورد اینکه چرا نشان دادید این جیب بر متعلق به منطقه جنوب شهر است، گفت: زیرا اکثر جوانان جنوب شهری دست به این کارها می زنند.

 

علی سرتیپی تهیه کننده فیلم نیز گفت: خوشحالم از اینکه این فیلم به خوبی دیده شد، زیرا دو سال به دنبال ساخت این فیلم بودیم؛ ضمن اینکه این فیلم با کارهای من تفاوت زیادی داشت. ژانرهایی که من کار می کنم بیشتر سینمای بدنه است و فیلم هایی را می سازم که با گیشه ارتباط دارد. این کار را به اصرار سیاوش اسعدی پذیرفتم و نگاه دیگری به آن داشتم.

 

وی با بیان اینکه زمانی که کار را شروع کردیم فکر نمی کردیم اینقدر سخت باشد، گفت: «جیب بر خیابان جنوبی» فیلمی پر از لوکیشن و با حساسیت های زیاد کارگردان بود. این کار بسیار سخت بود، مخصوصا برای بازیگران فیلم زیرا در تابستان فیلمبرداری شده بود، در حالی که باید فضای زمستان را نشان می دادیم. این کار برای نورا هاشمی سخت تر بود زیرا باید در آن گرمای تابستان لباس زمستانی گرم می پوشید، اما خوشبختانه این کار با همدلی گروه به پایان رسید.

 

مصطفی زمانی بازیگر فیلم نیز گفت: خوشحالم از اینکه برای بار دوم در  نشست فیلمم حضور دارم. در حدود هشت ماه پیش در مورد این کار با سیاوش اسعدی صحبت کردیم که فیلمنامه را خواندم و از نقش خوشم آمد و پذیرفتم.

 

وی در پاسخ به این سوال که با توجه به وقفه شش ماهه ای که در ساخت این فیلم بوجود آمد، راکورد حسی تان را چگونه حفظ کردید گفت: در واقع راکورد حسی این فیلم برای من تبدیل به یک کابوس شده بود. من برای این فیلم باید 16 کیلو لاغر می کردم و با توجه به حساسیتی که کارگردان فیلم داشت، خودم هم سختگیرتر و حساس تر با آن برخورد می کردم، ضمن اینکه زمانی که قرار است نقشی را بازی کنی برای خودت چارتی را ترسیم کنی تا راکورد حسی ات بهم نخورد و من برای این کار بسیار تلاش کردم.

 

زمانی همچنین در پاسخ به این سوال که گریم شما بسیار شبیه به گریم در فیلم برلین -7 بود، توضیح داد: گریم ها شبیه به هم بود زیرا برلین را زمانی که در «جیب بر خیابان جنوبی» وقفه بوجود آمده بود کار کردم و سیاوش اسعدی به من گفته بود هر جایی که می خواهی در این مدت برو اما شکل سبیلت را حفظ کن و در اینجا باید از کارگردان برلین تشکر کنم که شرایط من را پذیرفتند.

 

وی در مورد نوع لحنش در این فیلم گفت: من در این فیلم دو لحن داشتم، یکی نگاه به طبقه ای از جنس خودش است یعنی از جنس جیب بر که وقتی وارد زندگی دختر می شود این لحن تغییر می کند و به لبخند شیرین و ریز تبدیل می شود و دیگری لحنی است که با صاحب خانه یا عتیقه فروش صحبت می کند که پختگی خاص خودش را دارد و من معتقدم این گرما و سرما تعادل را حفظ می کند.

 

نورا هاشمی بازیگر دیگر فیلم نیز گفت: سیاوش اسعدی در فیلم «حوالی اتوبان» از کار من راضی بود و از من خواست در این فیلم هم با ایشان همراه شوم.

 

شهیدی فرد در ادامه با خنده گفت: یعنی نسبت ها در انتخاب شما میسر نبود و نورا هاشمی در جواب گفت: باید بگویم ایشان تنها کسی بود که بازی من را باور داشت و با عشق از من دعوت کرد تا در این فیلم حضور داشته باشم.

 

علیرضا برازنده فیلمبردار فیلم با بیان اینکه من یک هفته قبل از فیلمبرداری به پروژه پیوستم گفت: طبق گفتگویی که با سیاوش اسعدی داشتم، فیلمنامه را خواندم و برایم جالب بود. درباره تمام نکات جزء به جزء با آقای اسعدی صحبت کردیم و با توجه به حساسیت های ایشان سعی کردم خودم را به فضای کاری ایشان نزدیک کنم. در زمان نمایش فیلم متوجه شدیم که تصاویر خیلی روشن و نور زیاد بود. زمانی که پلان اول را دیدیم سعی کردیم این مشکل را برطرف کنیم اما متاسفانه نشد و تنها توانستیم صدا را درست کنیم.

 

در ادامه این نشست علیرضا یزدانیان آهنگساز فیلم در پاسخ به این سوال که چرا در برخی سکانس ها تم موسیقی با فضا مخالف بود و اینکه چرا فیلم پر از موسیقی است، گفت: اینکه موسیقی خلاف جهت قصه حرکت کند اتفاق تازه ای نیست و این کار جرات می خواهد که سیاوش اسعدی این جرات را داشت.

 

وی در ادامه گفت: اگر قرار بود در سکانس های اکشن موسیقی بگذاریم، ما را از نقش اصلی موسیقی که ابزار رابطه عاشقانه بود، دور می کرد. موسیقی این فیلم روایتگر عشق و دوستی است.

 

یزدانیان در ادامه افزود: من معمولا در فیلم ها موسیقی کم می گذارم اما موضوع این فیلم به گونه ای بود که می طلبید موسیقی آن زیاد باشد.