تلاش کردیم فیلمی بی‌ادعا بسازیم + تصاویر

598 به نقل از فارس، نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «دهلیز» با حضور بهروز شعیبی کارگردان، محمود رضوی تهیه‌کننده، رضا عطاران، هانیه توسلی و محمدرضا شیرخانلو بازیگران، علی اصغری فیلمنامه‌نویس، مهدی جعفری فیلم‌بردار عصر امروز در سالن سعدی مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شد.

بنابراین گزارش، شعیبی در ابتدای این نشست گفت: شروع «دهلیز» از یک طرح بود که دو ماه طول کشید تا پروانه ساخت آن را بگیریم و پس از آن فروردین‌ماه این طرح را با اصغری مطرح کردم و پس از پایان نگارش فیلمنامه 15 آذر فیلمبرداری را شروع کردیم و بسیار خوشحالم که پس از گذشت دو ماه از فیلمبرداری نسخه کاملی آماده نمایش شد.

وی افزود: ما 40 جلسه فیلمبرداری کردیم که این براساس برآورد فیلمنامه بود. تدوین و ساخت موسیقی همزمان با فیلمبرداری فیلم بود که بهزاد عبدی در اکراین موسیقی فیلم را ساختند.

 

*«دهلیز » فیلم کم هزینه‌ای بود

 

در ادامه این جلسه رضوی تهیه‌کننده فیلم در مورد بودجه ساخت «دهلیز» گفت: دو ماه طول کشید تا پروانه ساخت این فیلم را بگیریم این فیلم کاری کم‌ هزینه یا متوسط هزینه است اما کار سختی است که آن را به انجام رساندیم.

در ادامه اصغری درباره علت نام‌گذاری فیلم گفت: انتخاب اسم مشترک بود و در فیلم دهلیز در مورد دالانی که انتهای آن به روشنایی می‌رسد صحبت می‌شود و پس از اسم‌های زیاد به این نتیجه رسیدیم که دهلیز بهترین اسم است.

وی گفت: در فیلم «دهلیز» خط داستانی ما زنی است که سرپرست خانوار است و تنها بخشی از این زندگی مربوط به رابطه عاطفی پدر با کودک می‌شود.

در ادامه جلسه شعیبی در پاسخ به این سؤال که چرا رضا عطاران را برای بازی در نقش پدر انتخاب کردید، گفت: ما تمام تلاش خود را کردیم که فیلمی بدون ادا و ادعا بسازیم اما در مورد حضور آقای عطاران باید بگویم که وی کارگردان و بازیگر پیشکسوتی است، من قطعاً خیلی علاقه داشتم که ایشان در فیلم حضور داشته باشند بگذاریم از خود او بپرسیم که چرا قبول کرده در این فیلم بازی کند.

عطاران در پاسخ به سؤال شعیبی اظهار داشت: در ابتدا باید تکذیب کنم چرا که من کارگردان پیشکسوتی نیستم! من نقش را دوست داشتم فیلمنامه را نیز خیلی پسندیدم. در ضمن بازیگران دوست دارند نقش‌های متفاوت بازی کنند بنابراین با توجه به جذابیت فیلمنامه و اطمینان و شناختی که از آقای شعیبی داشتم این نقش را پذیرفتم و بازی کردم. اینکه برخی از دوستان می‌گویند حضور من در این فیلم نوعی ریسک بوده باید بگویم ریسک بخشی از بازیگری است.

به گزارش فارس، شعیبی درباره حضور هانیه توسلی نیز اظهار داشت: من از سال 80 که به عنوان دستیار کارگردان در فیلم «شب‌های روشن» همکاری داشتم با خانم توسلی آشنا شدم و ایشان از کاندیداهای اصلی من برای ایفای این نقش بودند. البته در ابتدا خانم توسلی درگیر فیلمنامه دیگری بودند اما خوشبختانه فیلم‌شان زودتر تمام شد و توانست در «دهلیز» حضور یابد.

توسلی در ادامه سخنان شعیبی بیان داشت: خیلی خوشحالم که در «دهلیز» بازی کردم و با وجود اینکه آقای شعیبی اولین فیلم‌ بلندشان را کارگردانی می‌کردند اما بسیار بر این فیلم تسلط داشتند و کارگردان بسیار با اخلاقی هستند.

در بخش دیگری از این نشست عطاران در پاسخ به این سؤال که چه کاری انجام دادید تا پیشینه ذهنی مخاطب از حضور شما در نقش‌های طنز برای ایفای نقش جدی تغییر کند، بیان داشت: من در سکانس اول به اصطلاح میخ خود را کوبیدم تا مخاطب متوجه شود که قرار نیست در این فیلم به عطاران بخندد و از تغییر فضای کمدی به جدی باید بگویم این تغییر برای جو جامعه است.

وی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه آیا پذیرفتن نقش جدی در فیلم «دهلیز» به معنای تغییر فضا است، گفت: این همان بحث تنوع است که در موردش صحبت کردم شاید یک روز فیلم اکشن بازی کنم، شاید در فیلم آقای کیمیایی بازی کنم.

* یکی از آرزوهایم همکاری با آقای مهرجویی است

عطاران در خصوص بازی در فیلم «چه خوب که برگشتی» مهرجویی گفت: یکی از آرزوهایم این بود که با آقای مهرجویی کار کنم این برمی‌گردد به پشت صحنه فیلمی در 5 سال قبل که گفتم دوست دارم با آقای مهرجویی کار کنم.

این بازیگر سینما ادامه داد: آقای مهرجویی خلق و خوی ویژه‌ای دارد و پس از آشنا شدن با ایشان آدم مجبور می‌شود یاد بگیرد راحت‌تر زندگی کند.

وی درباره اینکه امسال نیز سیمرغ جشنواره فیلم فجر را کسب می‌کند یا خیر، گفت: نمی‌دانم شاید چون سال پیش الکی دادند امسال هم الکی سیمرغ به من برسد.

به گزارش فارس، هانیه توسلی نیز در خصوص اینکه دوست دارد در چه نقش‌های متفاوتی بازی کند، گفت: دوست دارم در کارهای طنز بازی کنم.

وی در خصوص اینکه آیا  از پذیرفتن نقشی بالاتر از سن واقعی خود نگران نقش‌های بعدی که به شما می‌شود، نبودید، گفت: من از لحاظ سنی 33 سال دارم بنابراین می‌توانستم در واقعیت صاحب یک پسر 7 ساله باشم من نقش را دوست داشتم اگر باز هم پیش بیاید حتی نقشی داغون‌تر از شیوا هم باشد باز هم قبول می‌کنم و این شخصیت‌پردازی و فیلمنامه بستگی دارد در ضمن نگران پیشنهادهای بعدی بازی من نباشید چرا که من امشب ساعت 10 فیلم «به خاطر پونه» را دارم که در آن بسیار متفاوت هستم.

در بخش دیگری از این جلسه پرسش و پاسخ شعیبی در خصوص انتخاب نقش بازیگر کودک (امیرمحمد) گفت: ما برای انتخاب (امیرمحمد) 70 تا 80 کاندید داشتیم از یک شب تا صبح با یک بازیگر دیگر کار را فیلمبرداری کردیم اما پس از آن تغییری انجام شد و محمدرضا شیرخانلو با اولین پلان میخ خود را در بازی کوبید چرا که بسیار خوب و درست بازی می‌کرد. وی با وجود حفظ سن و علاقه‌‌های خود بسیار حرفه‌ای بازی می‌کرد و با بازیگران دیگر نیز مانند یک بازیگر حرفه‌ای رفتار می‌کرد.

محمدرضا شیرخانلو بازیگر نقش کودک گفت: 7 سال دارم  قبلاً در فیلم‌هایی چون «چک برگشتی»، «دیوار» و «سفر زمان»‌ بازی کرده بودم.

وی در پاسخ به این سؤال که بازی در فیلم سخت بود یا نه، گفت: نه، زیاد سخت نبود و فقط صحنه اتوبوس چون چند بار تکرار شد و خیلی هم سرد بود سخت بود.

شهیدی‌فر از بازیگر نقش امیرمحمد پرسید چقدر دستمزد می‌گیری، بازیگر سکوت کرد و عطاران در پاسخ به سؤال شهیدی‌فر گفت: بهش بگو خودت چقدر می‌گیری و همه حضار خندیدند. بازیگر خردسال پس از کمی مکث گفت: برای همه کارهایم 4 میلیون تومان گرفته‌ام.

وی در خصوص اینکه چه خاطره‌ جالبی از بازیگری دارید، گفت:  وقتی با عمو عطاران فوتبال بازی می‌کردیم عمو 40 گل خورد. (عطاران تصحیح کرد 42 گل خوردم).

عطاران ادامه داد: برای من همه خاطره وزن زیاد محمدرضا بود بلند کردنش کار حضرت فیل است!

شعیبی در ادامه بحث اظهار داشت: در خصوص بازی‌گردانی باید از علی سرابی تشکر کنم وی بازی‌گردانی بسیار خوبی را برای همه بازیگران انجام داد.

کارگردان فیلم «دهلیز» افزود: من در خصوص بازی عطاران نگرانی خیلی کمی داشتم چرا که سیر تعالی بازی را در کارهای ایشان دیده بودم اگر قرار بود آقای عطاران ریسک حضور در نقش جدی را بپذیرند قبلاً این کار را با فیلم  کاهانی به عنوان «اسب حیوان نجیبی است» را انجام داده بود و «دهلیز» کاری کاملاً جدی بود من با بچه‌هایی کار کردم که با شناخت خوب از سینما و تئاتر می‌آمدند سعی کردم به ترکیب خوبی برسم که اتفاق خوب و درستی بیفتد که آدم‌ها باورشان بشود حتی محمدرضا از شنیدن اینکه قرار است که عطاران نقش پدرش را بازی کند ذوق کرد.

رضوی تهیه‌کننده فیلم  در پاسخ به این سؤال که چطور شد که بعد از تهیه فیلمی مثل «درباره الی» با موضوع قصاص به ساخت چنین فیلمی رسیدید، گفت: هر دو کار مخاطب‌پسند بود و سعی کردم حرفم را کامل در فیلم بزنم در دو سه سال قبل موج پرداخت به موضوع قصه ایجاد شده بود اما شاید دوستان سؤال‌شان این است که سیاه‌نمایی یا خاکستری بودن در فیلم نیست در این فیلم به موضوع سفید نگاه می‌شود.

شعیبی در خصوص متفاوت بودن پرسوناژها در این فیلم گفت: به این دلیل که ما یک پرسوناژ با تفاوت‌ قدی زیاد با سایر پرسوناژها داشتیم، زاویه دوربین و تمام این چیزها را باید هماهنگ می‌کردیم.