دایی:اگر کاندیدای ریاست AFC بشوم از همین داخل ایران مرا می زنند

صالح محمد رحیمی: 14 بهمن 1391 علی دایی از مرز 44 سالگی عبور کرد. این گفت و گو یک روز پس از تولد دایی با او گرفته شده. گفت و گویی درباره قصه حضور دایی در پست های مدیریتی فوتبال.

نتایج راه‌آهن در نیم‌فصل اول انتظارات از تیم راه‌آهن را بالا برد؛ اما در نیم‌فصل دوم نتوانستید به آن روند خوب‌تان ادامه بدهید. این مساله و اتفاق علت خاصی داشته؟
به طور حتم نتایجی که در نیم‌فصل اول رقم زدیم برای خودمان هم غیرقابل باور بود. چون با توجه به شرایطی که داشتیم و پیش از شروع فصل تنها 5 روز برای تمرین و آماده شدن برای حضور در اولین بازی‌مان زمان داشتیم. واقعا خدا خیلی به ما کمک کرد. در بعضی بازی‌ها شاید کسب 3 امتیاز حق ما نبود و نهایت عادلانه‌ترین نتیجه مساوی بود. با این حال به لطف خدا در دقایق آخر بازی‌های این چنینی را با پیروزی پشت سرگذاشتیم. اما نیم‌فصل دوم شرایط برای ما به گونه دیگری رقم خورد. چند تن از بهترین بازیکنان‌مان که تاثیرگذارترین نفرات‌مان هم هستند، با مشکل مصدومیت مواجه بودند و نتوانستیم از آنها استفاده کنیم. اگر در ادامه فصل بچه‌های‌مان هوشیارتر عمل کنند و دچار بدشانسی نشویم، آخر فصل می‌توانیم جزو 5 تیم بالای جدول باشیم.
نفرات جدیدی در نیم‌فصل دوم به تیم اضافه کردید. آیا این نفرات توانسته‌اند نظر مساعدتان را جلب کنند؟
خب هماهنگ شدن این سه بازیکن با سایر نفرات تیم زمان نیاز داشت. در آخرین روز نقل و انتقالات موفق به جذب این نفرات شدیم. همین مساله کار ما را سخت کرد. با این حال از لحاظ کیفی فوتبالی به مراتب بهتر از نیم‌فصل اول به نمایش گذاشته‌ایم. می‌توانم ادعا کنم جزو 3 تیمی هستیم که به معنای واقعی فوتبال بازی می‌کنیم. ما خریدهای خوبی کرده‌ایم که به طور حتم گذشت زمان کارایی آنها را بیشتر به نمایش خواهد گذاشت.
آیا این بازی خوب با نتایج خوب هم همراه خواهد شد؟
شک ندارم که تیم ما می‌تواند در ادامه بازی‌ها نتایج خیلی خوبی کسب کند. از این بابت هیچ نگرانی ندارم.
چند هفته پیش اگر نفت تهران را شکست داده بودید صدرنشین می‌شدید؟
از این اگر و اماها در فوتبال زیاد دیده‌ام. تیم ما باید سعی و تلاش خودش را بکند تا از فرصت‌های به دست آمده حداکثر استفاده را ببریم. متاسفانه تا به حال از شانس‌‌هایی که به ما روی آورده، استفاده بهینه‌ای نکرده‌ایم.
نفرات باتجربه‌ای از پرسپولیس و استقلال در تیم شما حضور دارند. دو بازی حساس هم پیش رو دارید. آیا می‌توان گفت بازی مقابل راه‌آهن برای دیگر تیم‌ها سخت است؟
تمام بازی‌های لیگ برتر برای ما سخت و دشوار است. به طور حتم بازی مقابل تیم‌هایی که طرفداران و تماشاگران بیشتری دارند، سخت‌تر است. اما خدا را شکر بازیکنان راه‌آهن به آن بلوغ فکری رسیده‌اند که بتوانند بازی خوبی به نمایش بگذارند. مطمئن باشید در بازی‌های بزرگ هم در پی کسب سه امتیاز خواهیم بود.
آیا اجازه می‌دهید از راه‌آ‌هن به عنوان یک حریف سهل و آ‌سان نام برده شود؟
به طور حتم ما به هیچ عنوان چنین اجازه‌ای را به هیچ تیمی نمی‌دهیم. این که تیمی بخواهد راه‌آهن را حریف آسان فرض کند می‌تواند به ما کمک کند تا راحت‌تر به نتیجه مطلوب مورد نظرمان برسیم.
راه‌آهن با توجه به حذف از جام‌ حذفی، در لیگ به دنبال کسب سهمیه آسیایی است؟
هدف‌گذاری‌های من با توجه به توانایی‌های بازیکنانم است. اگر حداقل 25 درصد موقعیت‌هایی که در بازی‌های‌مان به دست می‌‌آید تبدیل به گل شود، می‌توانیم رتبه خوبی در پایان فصل داشته باشیم. ما تمام سعی‌مان را خواهیم کرد و ان‌شاءا... با سعی و تلاش بیشتر بازیکنان‌مان و کم‌تر شدن ضریب اشتباهات خودم و اخذ تصمیمات بهتر به این هدف خواهیم رسید.
علی کفاشیان به طور جدی تصمیم گرفته در انتخابات AFC برای پست ریاست AFC کاندیدا شود! در این باره نظری ندارید؟
من کاری به هیچ کس ندارم. اگر کاندیدا شد، امیدوارم موفق باشد.
اما او به شما هم بفرما زده!
اصلا و ابدا به این موضوع فکر نمی‌کنم. ایشان حتما چنین توانایی را دارند که تصمیم گرفته‌اند در چنین انتخاباتی شرکت کنند. ان‌شاءا... که موفق باشد.
مثل این که گفته‌اند اگر علی دایی تصمیم بگیرد وارد این ماجرای انتخابات AFC بشود، از شما حمایت خواهند کرد؟
اصلا و ابدا در چنین جریاناتی وارد نمی‌شوم.
خیلی‌ها می‌گویند ای کاش علی دایی با این جایگاهی که در FIFA دارد، دل از مستطیل سبز می‌کند و وارد دنیای مدیریت فوتبال می‌شد.
خیلی‌هایی که این صحبت‌ها را مطرح می‌کنند به من لطف دارند، اما آنها شرایط و فضایی که علی دایی با چشم باز می‌بیند را نمی‌بینند.
واقعا چرا تمایلی به فعالیت در کارهای مدیریتی فوتبال از خودتان نشان نمی‌دهید؟
من الان هشت سالی است در این مراسم دعوت می‌شوم، اما خودم با توجه به شرایطی که بر فوتبال ما حاکم است و مسایل سیاسی که در فوتبال ما وجود دارد، دوست ندارم به کارهای مدیریتی رو بیاورم. دوست ندارم زیر سایه کسی باشم. در این فوتبال اگر بخواهی مدیریت کنی یا باید سیاسی باشی یا بعدا گرایش سیاسی پیدا کنی. بنابراین من با توجه به این شرایط نمی‌توانم وارد مدیریت ورزشی شوم که با مسایل سیاسی آمیخته است.
گویا مجید جلالی هم به شما پیشنهاد داده که وارد عرصه مدیریتی در AFC بشوید، اما رغبتی به این مساله نشان نداده‌اید؟
حضور در چنین پست‌های مهمی نیاز به حمایت ملی دارد. اگر بروم در انتخابات AFC ثبت‌نام کنم، شک نکنید بیشترین کارشکنی‌ها را از سوی عوامل داخلی خواهیم دید که به موفقیت نرسم. متاسفانه این مسایل وجود دارد. با فرهنگ بدی که هست در داخل، نمی‌توانیم موفقیت یکدیگر را ببینیم. شاید باور نکنید که تا به حال چندین بار چنین تصمیمی گرفته‌ام، اما بنا به دلایلی که گفته‌ام از این تصمیم صرفنظر کرده‌ام. شما الان بکن‌باوئر را ببینید یا میشل پلاتینی را و هر کس دیگری که ببینید یک عزم ملی وجود داشته است. برای پلاتینی، سفارت فرانسه در تهران هم جلسه داشت که رییس یوفا شود. آنجا نهادهای مختلفی جلسه می‌گذارند تا از کاندیدای کشورشان حمایت کنند، نقاط ضعفش را پوشش و نقاط مثبتش را تقویت کنند. اما بپذیریم که در ایران چنین حس و عزمی وجود ندارد. بدون رودربایستی اینجا به دنبال این نیستیم ضعف‌های همدیگر را پوشش بدهیم، بلکه دنبال این هستیم که ضعف‌های همدیگر را علنی‌تر کنیم. به همین خاطر یکی مثل علی دایی از ایران نمی‌تواند به ریاست AFC برسد.
حضور در صدر مدیریت فوتبال قاره آسیا تا به حال جایی در ذهن علی دایی داشته است؟
در ذهن نه تنها من، بلکه خیلی‌های دیگر هم بوده. این یک کار نشدنی نیست، اما حمایت و تلاش ملی می‌طلبد. اما جز خدای بالای سر و مردم خوب ایران، کسی در کشورم چنین حمایتی را از علی دایی نداشته است. خدا را شکر که خداوند همیشه لطف و عنایتش را شامل حال من کرده است. وگرنه شما ببینید چه در زمان بازیگری‌ام در تیم ملی و چه زمانی که سرمربی تیم ملی بودم، خیلی اوقات حمایتی از طرف مسوولان ندیدم، چون آنها در درجه اول به فکر حفظ جایگاه خودشان هستند. شاید هم حق با آنها باشد. شاید این حرف به مذاق خیلی‌ها خوش نیاید، اما تا زمانی که مسوولان بالادستی در فدراسیون از قدرت کافی برای تصمیم‌گیری برخوردار نیستند، دوست ندارم وارد جریانی بشوم و شکست بخورم. اما اگر روزی ببینم این مسایل برطرف شده، تصمیم دیگری خواهم گرفت. اما الان رسیدن به ریاست AFC با توجه به شرایط حاکم بر فوتبال ما نشدنی است.
این دلسردی به اتفاقات حضورتان در تیم ملی و برخوردی که با شما شد هم بر می گردد؟
اصلا آن روزها را فراموش کرده‌ام و دیگر به این مسایل فکر نمی‌کنم. با گذشت زمان خیلی از حقایق برای مردم روشن می‌شود. خواست خدا این بوده و مسیر دیگری را به من نشان داد. یک روزی خیلی از مسایل برای مردم ثابت می‌شود.
اما به هر حال علی دایی یکی از اسطوره های فوتبال ماست.
اول از همه بگویم علی دایی به خودش اجازه نمی‌دهد در حضور خیلی از بزرگان فوتبال ایران خودش را اسطوره بداند. من همیشه خودم را خدمتگزار این مردم و فوتبال دانسته‌ام، اما با کسانی که یک روزی برای این مردم و فوتبال ایران خدمت کرده‌اند، متاسفانه برخورد درستی نشده است. ما که جای خود، با خیلی از دلاوران و پهلوانان واقعی که در جنگ تحمیلی جان‌شان را برای دفاع از آب و خاک ایران کف دست‌های‌شان گرفته‌ بودند، کسانی که پای خود را از دست داده‌اند. این مسایل در کشور ما زیاد است. من همیشه حق را می‌گویم، ما باید قدر کسانی که برای دفاع از کشورشان از خودشان گذشته‌اند را بدانیم. ما همیشه شرمنده این عزیزان هستیم.
از جایگاه بکن باوئر صحبت کردید، اگر علی دایی با تمام امتیازهایی که الان دارد متولد آلمان بود، الان چه جایگاهی در فوتبال دنیا داشت؟
به طور حتم هر کس جای من بود، اگر جایی به جز ایران عزیزمان به دنیا آمده بود، شاید شرایطش خیلی با من فرق می‌کرد. با این حال افتخار می‌کنم در ایران به دنیا آمده‌ام و در این کشور زندگی می‌کنم و همه چیزم را متعلق به این مملکت می‌دانم. اگر خدا توفیق داده و افتخاری کسب کرده‌ام، این افتخار برای ایران است. من عاشق ایران و مردم کشورم هستم. به این مسایلی که مطرح می‌کنید فکر نمی‌کنم، به این فکر می‌کنم که از کجا آمده‌ام. خدا چگونه لطف و عنایتش را شامل حال من کرده و چگونه وارد این فوتبال شده‌ام.