بمناسبت یادواره سیامین سرداران و فرماندهان شهدای استان قم؛
شاید اینطور به نظر بیاید که استحکام بیشتر خط دفاعی نقطه عطفی برای تیم یحیی به حساب می آید اما واقعاً گل نخوردن دیگر دردی از پرسپولیس دوا نمی کند.
سایت گل - بعد از جدایی مانوئل ژوزه ی پرتغالی خیلی ها میگویند پرسپولیس پیشرفت کرده است. اما چه پیشرفتی؟
تیم تحت هدایت یحیی گل محمدی تفاوت های قابل اشاره بسیاری با تیم به هم ریخته، چند دسته و نامید کننده ی ژوزه دارد اما آنها فعلاً فقط توانسته اند میل به نباختن را در تیمشان تقویت کنند و بسته ماندن دروازه شان در پنج دیدار اخیر لیگ نشانه ی بارز این مسأله است. چیزی که به خاطر بالا رفتن همدلی و تقویت روحیه تیمی ایجاد شده است اما سرخ پوشان پایتخت همچنان با مشکل بزرگ چندفصل اخیر دست و پنجه نرم می کند و هنوز نتواسنته اند چاره ای برایش بیاندیشند.
تیم کسالت آور مانوئل ژوزه همان نوسانی را داشت که تیم متحد و با نظم یحیی دارد. دو برد پر گل در لیگ و جام حذفی هیچ سنخیتی با آمار چهار بازی و تنها یک گل زده ندارد. و این بازیهای بعدی پرسپولیس را هم به اندازه ی همین نوسانات سینوسی غیر قابل پیش بینی تر از گذشته کرده است.
شاید اینطور به نظر بیاید که استحکام بیشتر خط دفاعی نقطه عطفی برای تیم یحیی به حساب می آید اما واقعاً گل نخوردن دیگر دردی از پرسپولیس دوا نمی کند. به خصوص در دیدارهای فینال گونه برابر رقبای همسایه در جدول. بلکه چیزی که این تیم را به رتبه های بالاتر لیگ و سهمیه ی آسیایی می رساند بی شک پیروزی است و فقط برتری با هر نتیجه ای است که 3 امتیاز دارد.
پرسپولیس در لیگ دوازدهم 11 بازی دیگر پیش رو دارد. این تیم حتی اگر بتواند تمام این دیدارهایش را نیز با پیروزی پشت سر بگذارد و به اندازه همین 23 بازی گذشته امتیازات را جمع کند بازهم بعید است به قهرمانی و یا حتی نایب قهرمانی برسد. پس به نظر برای کسب سهمیه ی آسیایی تیم سوم لیگ این تیم بیشتر از حفظ دروازه و احتیاط به بازی های انتحاری و برد نیازمند است.
فولاد رده سومی که از پرسپولیس امتیاز گرفت و اگر این قضیه برای بازی با نفت تهران و سپاهان (دو رقیب بعدی پرسپولیس چه در جدول و چه در دو هفته ی آتی لیگ) هم روی دهد گرفتن سهمیه در لیگ برای سرخ پوشان پایتخت بی نهایت سخت می شود. حالا که آنها همچنان جام حذفی را دارند بهتر نیست لیگ را بی محابا تر ادامه دهند تا لااقل جایگاه دو رقمیشان را بهبود بخشند؟
تیم تحت هدایت یحیی گل محمدی تفاوت های قابل اشاره بسیاری با تیم به هم ریخته، چند دسته و نامید کننده ی ژوزه دارد اما آنها فعلاً فقط توانسته اند میل به نباختن را در تیمشان تقویت کنند و بسته ماندن دروازه شان در پنج دیدار اخیر لیگ نشانه ی بارز این مسأله است. چیزی که به خاطر بالا رفتن همدلی و تقویت روحیه تیمی ایجاد شده است اما سرخ پوشان پایتخت همچنان با مشکل بزرگ چندفصل اخیر دست و پنجه نرم می کند و هنوز نتواسنته اند چاره ای برایش بیاندیشند.
تیم کسالت آور مانوئل ژوزه همان نوسانی را داشت که تیم متحد و با نظم یحیی دارد. دو برد پر گل در لیگ و جام حذفی هیچ سنخیتی با آمار چهار بازی و تنها یک گل زده ندارد. و این بازیهای بعدی پرسپولیس را هم به اندازه ی همین نوسانات سینوسی غیر قابل پیش بینی تر از گذشته کرده است.
شاید اینطور به نظر بیاید که استحکام بیشتر خط دفاعی نقطه عطفی برای تیم یحیی به حساب می آید اما واقعاً گل نخوردن دیگر دردی از پرسپولیس دوا نمی کند. به خصوص در دیدارهای فینال گونه برابر رقبای همسایه در جدول. بلکه چیزی که این تیم را به رتبه های بالاتر لیگ و سهمیه ی آسیایی می رساند بی شک پیروزی است و فقط برتری با هر نتیجه ای است که 3 امتیاز دارد.
پرسپولیس در لیگ دوازدهم 11 بازی دیگر پیش رو دارد. این تیم حتی اگر بتواند تمام این دیدارهایش را نیز با پیروزی پشت سر بگذارد و به اندازه همین 23 بازی گذشته امتیازات را جمع کند بازهم بعید است به قهرمانی و یا حتی نایب قهرمانی برسد. پس به نظر برای کسب سهمیه ی آسیایی تیم سوم لیگ این تیم بیشتر از حفظ دروازه و احتیاط به بازی های انتحاری و برد نیازمند است.
فولاد رده سومی که از پرسپولیس امتیاز گرفت و اگر این قضیه برای بازی با نفت تهران و سپاهان (دو رقیب بعدی پرسپولیس چه در جدول و چه در دو هفته ی آتی لیگ) هم روی دهد گرفتن سهمیه در لیگ برای سرخ پوشان پایتخت بی نهایت سخت می شود. حالا که آنها همچنان جام حذفی را دارند بهتر نیست لیگ را بی محابا تر ادامه دهند تا لااقل جایگاه دو رقمیشان را بهبود بخشند؟
اخبار ویژه
از ایران تا لبنان، صدای همدلی و کمکرسانی
تحلیل استراتژیهای محور مقاومت و غرب در تنشهای منطقهای؛
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
