جوابيه‌اي بر يك مقاله؛ قهرماني بي‌نقص بود!

به گزارش 598 به نقل از سايت گل- ساعاتي قبل مطلب كوتاهي روي خروجي سايت گل قرار گرفت تحت عنوان فرصتي كه قهرماني از دست داد. اين مطلب با واكنش‌هاي بسياري روبه‌رو شد از جمله مطلبي به قلم اميرحسين البرز كه در زير مي‌خوانيد.

جوابیه‌ای بر مقاله فرصتی که قهرمانی از دست داد: نه! اینچنین نبود برادر

سایت وزین گل در یکی از مقالاتش که نویسنده‌اش نامش را ذکر نکرده به موضوع پنالتی‌های مشکوک بازی داربی پرداخته و سوت نزدن آن صحنه مشکوک را فرصت‌سوزی محسن قهرمانی داور مسابقه دانسته. در آخر هم در قامت یک کار‌شناس ظاهر شده و توصیه کرده که داوران برای جذاب‌تر شدن بازی‌ها اینگونه صحنه‌ها را پنالتی اعلام کنند. توصیه‌ای که نمی‌دانم در کدام کلاس داوری و توسط کدام مدرسی به داوران تدریس شده است.

قصد دفاع از محسن قهرمانی و تصمیماتش را ندارم که به گواهی نویسنده محترم کار‌شناسان محترم داوری در این مورد سخن زیاد گفته‌اند. اما خاطر این عزیز و دیگر دوستان را به یک نکته جلب می‌کنم.

کارشناسانی که این صحنه مشکوک را پنالتی تشخیص داده‌اند کسانی هستند که سال‌ها از عمر قضاوت آن‌ها می‌گذرد. سال‌هاست لای هیچ جزوه‌ای را باز نکرده‌اند و هنوز خود را در دهه پنجاه و شصت تصور می‌کنند. نمی‌خواهم اینجا نامی از کسی ببرم اما بسیاری از این آقایان که صحنه مذکور را پنالتی تشخیص داده‌اند در عمر قضاوت خودشان جرات نداشتند چنین صحنه‌هایی را پنالتی بگیرند. حالا روی مبل لم می‌دهند و تخمه و میوه‌شان را میل می‌کنند و نظریات کارشناسی‌شان را به خورد ملت می‌دهند. در مقابل آن‌هایی که قضاوت قهرمانی را ستودند و عملکرد او را تایید کردند کسانی هستند که از وجهه بالایی در داوری برخوردارند و حتی برخی از انان از مدرسان ‌ای‌اف‌سی نیز هستند.

همه ما می‌توانيم گذشته قهرمانی را به ياد بیاوریم. او را مدیر مدرسه فوتبال استقلال در مشهد بنامیم. استقلالی بودنش را به رخ بکشیم. اما آنچه که محسن قهرمانی در بازی دیروز به نمایش گذاشت یک قضاوت بی‌نقص و عیب بود. او در معدود بازی‌هایی که به میدان رفت سعی کرد قضاوتش به دور از جنجال باشد. به بازیکنان لبخند زد. هر چند این لبخند‌ها نشان از مصنوعی بودن داشت. با کسی لج نکرد. گوش‌هایش زیادی از حد حساس نشد و مهربان‌تر از همیشه به نظر آمد.

در آخر به دوست عزیز و ناشناس‌مان توصیه می‌کنم اشکال کسالت‌بار بودن بازی را در جای دیگري جستجو کند. از آن مربی پرمدعا که برای این‌که رکورد نباختنش در داربی خراب نشود حاضر می‌شود 90دقیقه کسالت‌بار را برای همه رقم بزند تا آن مربی جوان که جرات ریسک کردن را به خود نمی‌دهد. به نظر می‌رسد اشکال در جای دیگر است نه قضاوت داور که باز هم نشان دادیم دیواری کوتاه‌تر از دیوار این بدبخت‌ها وجود ندارد.

دیروز، روز خوب محسن قهرمانی بود. با این استدلال‌ها روزش را خراب نکنیم.