سئوال روز: چه کسی دربی را خراب کرد؟

تفکرات اتخاذی از جانب مربیان دو تیم برخلاف مهره چینیشان بود. باز هم شاهد آن بودیم که مهاجمان عقب تر از معمول بازی می کردند و هافبک ها بیشتر پاس هایشان رو به عقب بود

به گزارش 598 به نقل از سایت گل - سیستم انتخابی سرمربیان دو تیم استقلال و پرسپولیس علاوه بر تعجب برانگیز بودن، بوی یک بازی هجومی می داد. پرسپولیس که با همان نفرات مشخص و ترکیب 2-4-4 وارد میدان شده بود در حالی که استقلال 1-4-1-4 را برگزیده بود.

انتخاب سیستم پایه ی گل محمدی نشان از ترس نداشت و قلعه نویی هم با بازی دادن محمدرضایی میلش را به کم کردن بازی فیزیکی در میانه میدان بروز می داد. بیرون ماندن عمران زاده و بنگر نیز طبیعتاً از توپ هوایی می کاست. حضور نیافتن ساموئل در ترکیب اصلی آبی ها نکته قابل توجه دربی بود.

جایی که احتمالاً ژنرال روی او در هنگام جلو افتادن تیمش حساب باز کرده بود.

نیمه اول سردتر از هوا!
تفکرات اتخاذی از جانب مربیان دو تیم برخلاف مهره چینیشان بود. باز هم شاهد آن بودیم که مهاجمان عقب تر از معمول بازی می کردند و هافبک ها بیشتر پاس هایشان رو به عقب بود و این عملاً سرعت دادن به بازی را غیر ممکن می ساخت. گل محمدی با استفاده از مهدوی کیا و پروویچ کناره ها را بسته بود. به همین خاطر خسرو حیدری و حمودی بارها به جای ارسال از سمت راست مجبور به حفظ توپ می شدند. در میانه ی میدان هم با اینکه استقلال با وجود جباری و محمدرضایی از وزنه ی بیشتر تکنیکی نسبت به حریف برخوردار بود اما بخاطر اینکه نکونام بیشتر در کنار آنها بود تا مکملشان چیزی جز حفظ توپ عایدشان نشد.

در آن سوی میدان خلاف این قضیه صدق می کرد، جایی که حقیقی با پوشش ها و جاگیری های مناسب و درگیری های مورد نیاز، نوری را در بازیسازی آزاد تر کرده بود.

نیمه دوم. استقلال صفر. پرسپولیس صفر
شروع خوب پرسپولیس در نیمه دوم باعث شد تعویض ساموئل با همان هدف ذکر شده اما برای نباختن صورت پذیرد.
سرخ پوشان که در نیمه اول سمت راست استقلال را گرفته بودند، نیمه دوم این سمت را مال خود کردند تا بارها از سمت چپ خودی توپ روی دروازه حریف بریزند. آبی ها که عقب نشینی محسوسی در نیمه دوم داشتند و در پی استفاده از اشتباهات رقیب نشسته بودند م توانستند برهانی را جلوتر ببرند و او را کمی آزاد تر بگذارند تا بر روی ضد حملات خطرناک شوند، اما برهانی با مجیدی تعویض شد تا سرعت خط حمله با باقی ماندن حاتمی به نفع این تیم نشود. بازیکنان استقلال آنقدر در حمله کم تعداد بودند که مرتب در محاصره بازیکنان پرسپولیس قرار می گرفتند. سانترهای نامید کننده و ناموفق خسرو حیدری هم مزید بر علت شد تا آبی ها موقعیتی در نیمه دوم به دست نیاورند.
تک فرصت آنها در این نیمه ضربه فرهاد بود که با ارسال حمودی، که بازی بسیار خوبی را ارائه نموده بود به دست آمد. اما پرسپولیس که چند موقعیت مناسب گلزنی ایجاد کرده بود به هدفش نرسید. آنها اگر با دل و جرأت تر حمله می کردند و در دقایقی که حریف را بدجور تحت فشار گذاشته بودند حواسشان به توپ های برگشتی نیز بود می توانستند با افزایش خطرات دروازه رحمتی را باز کنند اما خط دفاع مطمئن این فصل استقلال اجازه نداد تک حمله های زهر دار پرسپولیس ثمربخش گردد و کابوس تساوی بدون گل یک بار دیگر به واقعیت رسید.
بازهم باید منتظر ماند و دید دربی بالاخره کی دلچسب و هیجان انگیز خواهد شد. شاید چاره این کار میزبانی واقعی دو تیم پر طرفدار پایتخت است. چه بسا اگر تماشاگران تیم میزبان اکثریت صندلی های ورزشگاه را در اختیار داشته باشند، دربی متفاوتی را شاهد باشیم.

گزارش خطا