به گزارش خبرنگار«خبرنامه دانشجویان ایران»؛ سید مهدی رحمتی، دوازبان سابق تیم ملی ایران که در حال حاضر به طور موقت از تیم ملی جدا شده است، کارنامه درخشانی با حضور در تیمهای باشگاهی ایران چون فجر سپاسی شیراز، سپاهان اصفهان، مس کرمان و اکنون استقلال تهران بر جای گذاشته است.
از گوشه و کنار تیم ملی ایران به گوش میرسد که قرار است دروازبانی جدید با نام دانیال داوری که در حال حاضر، دروازبان اول تیم فوتبال آینتراخت برانشویگ آلمان است، به ترکیب اضافه شده و جای رحمتی را بگیرد، این در حالی است که شنیدهها حالی از این است که یکی از اصلی تین دلایل رحمتی برای کناره گیری از تیم ملی، حاشیههای بود که به واسطه خبر آمدن داوری به ایران، در کادر فنی تیم ملی به راه افتاده بود.
با توجه به اینکه در ابتدا، واکنش رحمتی، دروازبان سابق تیم ملی در برخورد با این موضوع، دور از انتظار و به نوعی غیرقابل قبول است، اما نباید فراموش کرد که اشکان دژاگه و رضا قوچان نژاد، پس از ورود به ایران، بدون فوت وقت در ترکیب اصلی و فول تایم تیم ملی قرار گرفتند و در ادامه هم، اگر خوشبینانه نگاه کنیم، مبرهن است که داوری، از بوندسلیگا آلمان تا ایران نمیآید که روی نیمکت بنشیند!
در این میان، تنها گزینهای که میتوان همهی این موضوعات را متوجه وی دانست، کارلوس کیروش، سرمربی تیم ملی است که اگر عملکرد وی در تغییرات ترکیب تیم ملی را از ابتدای فعالیتش بررسی کنیم، به راحتی درمییابیم که سرمایه گذاری این مربی نامدار پرتغالی در تیم ملی، فقط به سمت بازیکنانی است که از آنها تحت عنوان دورگه یاد میشود.
در حال حاضر، حدود 70 بازیکن دورگهای که یک ریشه ایرانی دارند، در لیگهای معتبر و نامدار سراسر جهان در حال توپ زدن هستند که با این حساب میشود گفت که طی روند کنونی از سوی کیروش در این جانب، نهایتا به فوتبال داخلی ایران ضربه خواهد زد.
از طرفی روی دیگر سکه اقدامات کارلوس کیروش را میتوان این گونه تفسیر کرد که اقدامات و مشاورههای وی به تیمهای باشگاهی لیگ برتر برای بکار گیری سرمربی و بازیکن، رویکری پرتغالی دارد و میشود گفت که از کارلوس کیروش، علی رغم ظاهری آراسته به مربیای سرشناس، بوی دلالی میآید.(از اینجا ببینید)
کارلوس
کی روش که تا پایان سال 90، در ده بازی هدایت تیم ملی فوتبال ایران را بر
عهده داشت، توانسته بود نتایج قابل قبولی را کسب کند که ماحصل آن 7 پیروزی و
3 تساوی بوده است. 30 گل زده در 10 بازی و تنها 5 گل خورده، می رفت تا حد
زیادی بار دیگر مردم ایران را امیدوار کند اما از ابتدای سال 91 و نتایج
سینوسی کی روش با تیم ملی نگرانی را به سکوها بازگرداند.
خرداد91
و همزمان با آغاز مرحله مقدماتی جام جهانی، آزمون اصلی کی روش آغاز شد.
پیروزی توام با شانس مقابل ازبکستان، تساوی بدون گل برابر قطر در ورزشگاه
آزادی و شکست تحقیر آمیز برابر لبنان بار دیگر راه صعود به جام جهانی را
برای ما دشوار کرد. هر چند پیروزی برابر کره جنوبی در ورزشگاه آزادی را می
توان پیوند هوادار و تیم ملی نامید اما شکست مقابل ازبکستان در ورزشگاه
آزادی بار دیگر کار صعود ایران به جام جهانی را به "اما و اگر" کشاند.
در
مدتی که کارلوس کی روش هدایت فوتبال ایران را بر عهده گرفته است، روند
سینوسی در نتیجه گیری به روند نزولی در رده بندی تیم های جهانی مبدل شده
است تا جائیکه در تازه ترین رده بندی تیم های ملی جهان که روز 19 دسامبر
(29 آذرماه) از سوی فیفا منتشر شده است، تیم ایران با 15 پله نزول در رده
59 جهان قرار گرفته است.
نکته جالب توجه در مورد تیم ملی فوتبال ایران آنجاست که، ملی پوشان ایران که در مسابقات غرب آسیا ناکام ماندند، در ماه نوامبر(رده بندی ماه قبل) در رده 44 دنیا قرار داشتند.
دراین میان، عملکرد فدراسیون فوتبال کشور که وظیفه بررسی و ارزشیابی عملکرد کادرفنی، مبیا و سرمربیان تیمهای ملی را عهده دار است انتظار میرفت که در برابر چنین اقداماتی از سوی این سرمربی پرتغالی تا کنون واکنشی نشان دهد که مشاهده مصاحبه اخیر کیروش در مطبوعات، نشان دهنده این است که ورزش فوتبال در ایران، به طور کلی غلط و برههای تعریف شده است.(از اینجا ببینید)
با این همه، جای سوال است که چرا این مربی پرتغالی با وجود سوابق نچندان قابل قبول تیم ملی و همچنین نتایج اخیر و باز هم غیر قابل قبول آن، اولا چرا به ایران آمد هدایت این تیم را بر عهده گرفت و دوما اینکه چرا تا کنون با قی مانده است؟
پاسخ تمام این سوالات را در این سوال مطرح است که آیا کارلوس کیروش پرتغالی برای مربیگری به ایران آمده است؟ یا...