به گزارش شبکه ایران، فواد به یک کافی نت کوچک در کابل رفته بود که در آنجا
به او خبر دادند نامزد اسکار شده است و پس از آن کارگردان فیلم زنگ زد و
این موفقیت را به او تبریک گفت. اشک شوق از دیدگان پسر دستفروش افغان
سرازیر شده بود و با اشک و لبخند پاسخ تبریکهای دوستان، آشنایان و
کارگردانش را میداد.
حالا
دیگر فواد راه درازی از خیابانهای غبارگرفته و فقیر افغانستان تا فرش
قرمز هالیوود در پیش دارد. او که برای کمک خرج خانواده شدن در خیابانهای
پرخطر کابل آدامس و نقشه جغرافیایی به قیمت 3 تا 5 دلار میفروشد هرگز فکرش
را هم نمیکرد که به یک ستاره سینمایی جهانی تبدیل شود.
فاصله
دنیای پرزرق و برق هالیوود با دنیای فواد و تجربههای زندگی روزمرهاش در
کابل از زمین تا آسمان است او که در کودکی بار مسئولیت سنگین مخارج مادر و 5
برادر دیگرش را به دوش گرفته حالا دیگر نگاهش به هالیوود است.
فواد
در خیابانهای کابل کشف شد، برای اولین بار مقابل دوربین رفت و برای بازی
خوبی که در فیلم «پسران بزکاشی» داشت 1500 دلار دستمزد گرفت که نسبت به
استانداردهای زندگی در افغانستان پول خوبی بود. این مرد کوچک 100 دلار از
پولش را برای خانه مواد غذایی خرید و بقیه را به مادرش داد.
حالا
دیگر او یک چهره شناخته شده و مظهر شادی مردم غمگین کابل است. او میگوید
که کسانی که مرا میشناسند با دیدن من بسیار خوشحال میشوند و دوست دارند
با من عکس بگیرند.
فیلم
کوتاه پسران بزکاشی داستان 2 پسر افغان را روایت میکند که آرزو دارند در
مسابقات بزکاشی که یک مسابقه محلی است و مردان اسب سوار برای تصاحب یک بز
بیسر با هم رقابت میکنند، شرکت کنند.
این فیلم بیانگر وجود حس
امید به آینده در کودکان، نوجوانان و جوانان افغان است زیرا آنها در کشوری
که فقر و خطر مرگ هر لحظه تهدیدشان میکند به آینده خود و کشورشان
امیدوارند.
فواد
که همیشه آرزو داشته خلبان شود درباره فیلمش میگوید: این فیلم نشان
میدهد که مردم افغانستان خیلی زیاد کار و تلاش میکنند تا آینده خود و
فرزندانشان بهتر و بهتر شود. این فیلم بیانگر فرهنگ واقعی افغانها و
همچنین رویاهای آنهاست.