به گزارش 598 به نقل از فارس، کنفرانسی به میزبانی دانشگاه الازهر در قاهره برگزار می شود که هدف آن حمایت از قومیت گرایی و دامن زدن به بحث عرب و عجم و همچنین پرداختن به اختلافات شیعه و سنی است.
هزینه برگزاری این همایش از سوی دولت قطر تامین شده و أحمد الطیب شیخ و رییس دانشگاه الازهر ،الشیخ محمد العریفی استاد دانشگاه عربستان سعودی و مبلغ وهابیت و عبدالله النفیسی معاون شیخ الازهر و برخی از مقامات دولتی سخنرانان این نشست بودند.
این کنفرانس در حالی برگزار شد که وزیر امور خارجه کشورمان در سفری چند روزه به مصر رفته و با تعدادی از مقامات رسمی این کشور دیدار و گفتوگو کرده است و مسائل دو جانبه و منطقهای را مورد توجه قرار داده است.
همزمانی این نشست با سفر صالحی به قاهره با هدف تحت تاثیر قرار دادن این سفر است.
حضور چهرههای وهابی همچون العریفی که از خطیبان وابسته به دولت ریاض است و حمایت مالی قطری ها نشان می دهد که چه کسانی حامیان واقعی کنفرانس مذکور هستند.
رهبران حاشیه خلیج فارس در کنار سران رژیم صهیونیستی از سال 2011 که حکومت مصر سرنگون شد، بیش از هرکس از نزدیک شدن تهران و قاهره هراس داشتند، چراکه میدانند با حضور این محور دیگر تلاشهای کشورهایی چون قطر و عربستان در منطقه منتج به نتیجه نخواهد شد.
سعودیها از هیچ تلاشی برای دور کردن مصر از جمهوری اسلامی دریغ نکرده و شرط اصلی ادامه کمکهای مالی را دورماندن قاهره از تهران عنوان کردهاند.
قطر نیز در این راستا گام بر میدارد تا نزدیک شدن دو قدرت اصلی منطقه خاورمیانه به یکدیگر نزدیک نشوند چرا که نزدیکی این دو کشور می تواند بحران سوریه را از مسیر مورد نظر دوحه و آنکارا دور کند.
دلیل نگرانی بیش از حد سعودیها و قطری ها از همکاری ایران و مصر ناشی از درک آنها نسبت به قدرت دو کشور است که میتواند موازنه منطقه را برهم بزند.
در واقع سرنگونی حسنی مبارک در انقلاب مردم مصر پایان محور محافظه کاری بود که سعودیها آنرا در مقابله با ایران هدایت میکردند اما امروز نبود مبارک ریاض را در مقابل ایران تنها کرده که این تهدیدی حیاتی به حساب میآید.
سعودیها تلاش میکنند که به هر طریق ممکن در روابط ایران و مصر مانع ایجاد کنند تا مصر به عراق دیگری تبدیل نشود. سعودیها پس از اینکه عراق به رهبری صدام در 2003 سقوط کرد تنها نظاره گر قدرت گیری ایران در این کشور بودند و وقتی به خود آمدند که بازی را از دست داده بودند ولی این بار از همان ابتدا محکم ایستادهاند تا شکستی دیگر را متحمل نشوند.
مصریها در این میان با توجه به اینکه از نظر اقتصادی به عربستان وابستهاند علاقهای به تحریک سعودیها ندارند و ترجیح میدهند با چراغ خاموش با تهران ارتباط برقرار کنند و ایران نیز برای جلوگیری از تشدید برخوردها در منطقه استراتژی «تقیه» توسط اسلامگراهای مصری را درک کرده است، هرچند این گزینه نیز نباید از دور از ذهن باشد که قاهره نیز علاقه ندارد با نزدیک شدن به تهران، ریاض را از دست دهد.