سکوت اصلاحطلبان
یک انفجار عظیم از سطح خورشید در هفته گذشته نمایشگر موجی از پلاسمای بسیار داغ بود که می‌تواند بیش از ۲۰ زمین را ببلعد.
به گزارش 598 به نقل از ایسنا، این جرقه خورشیدی سال نو در روز دوشنبه (۱۱
دی) توسط رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا ثبت شد که بطور مداوم در اطراف این
ستاره میزبان می‌چرخد.
اگرچه به گفته مقامات ناسا، این جرقه خورشیدی با وجود اندازه عظیم آن، قدرتمندترین نمونه از توفان خورشیدی نبود.
ناسا در توضیحی برای این تصویر اظهار کرد: نیروهای مغناطیسی، جریان پلاسما را هدایت می‌کنند اما بدون قدرت کافی برای غلبه بر گرانش خورشید، بیشتر این پلاسما به سطح خورشید باز می‌گردد. طول این جرقه حدود ۲۵۷ هزار کیلومتر بوده که با در نظر گرفتن قطر ۱۲.۷ هزار کیلومتری زمین، این انفجار حدود ۲۰ برابر قطر سیاره ما بوده است.
برخی از مقامات ناسا این جرقه خورشیدی را که در یک دوره چهار ساعته رخ داده بود، یک باله خورشیدی خوانده‌اند.
رصدخانه دینامیک خورشیدی یکی از چندین فضاپیمایی است که بطور مستمر برای ثبت فعالیت‌های جرقه و توفانهای خورشیدی، این ستاره را زیر نظر دارند.
خورشید در حال حاضر در فاز فعال دوره ۱۱ ساله فعالیت خود قرار داشته و قرار است در اواخر سال ۲۰۱۳ به اوج خود برسد. این در حالیست که به گفته دانشمندان ناسا، اوج این دوره موسوم به دوره خورشیدی ۲۴، ممکن است آرامترین نوع آن در ۱۰۰ سال اخیر باشد.
به گفته محققان، تعداد لکه‌های خورشیدی حتی در زمان ورود این ستاره به نقطه اوج فعالیت خود، باز هم بسیار کم است. همچنین امواج رادیویی که نشانگر فعالیت خورشیدی بالا هستند نیز کاملا آرام شده‌اند.
این جرقه‌ها و توفانهای خورشیدی همچنین می‌توانند در زمان مواجهه با مین، تاثیرات چشمگیری بر روی آن بگذارند. قدرتمندترین جرقه‌های خورشیدی می‌توانند در ارتباطات ماهواره‌ای تداخل ایجاد کرده، سلامت فضانوردان حاضر در مدار را تهدید کرده و به زیرساختهای سیستم برق در سطح زمین آسیب بزنند.
توفان های خورشیدی کوچکتر نیز می‌توانند موجب توفانهای جالب ژئومغناطیسی در بالای زمین شوند که منجر به نمایش زیبای شفق خورشیدی در نزدیکی مناطق قطبی خواهد شد.
اگرچه به گفته مقامات ناسا، این جرقه خورشیدی با وجود اندازه عظیم آن، قدرتمندترین نمونه از توفان خورشیدی نبود.
ناسا در توضیحی برای این تصویر اظهار کرد: نیروهای مغناطیسی، جریان پلاسما را هدایت می‌کنند اما بدون قدرت کافی برای غلبه بر گرانش خورشید، بیشتر این پلاسما به سطح خورشید باز می‌گردد. طول این جرقه حدود ۲۵۷ هزار کیلومتر بوده که با در نظر گرفتن قطر ۱۲.۷ هزار کیلومتری زمین، این انفجار حدود ۲۰ برابر قطر سیاره ما بوده است.
برخی از مقامات ناسا این جرقه خورشیدی را که در یک دوره چهار ساعته رخ داده بود، یک باله خورشیدی خوانده‌اند.
رصدخانه دینامیک خورشیدی یکی از چندین فضاپیمایی است که بطور مستمر برای ثبت فعالیت‌های جرقه و توفانهای خورشیدی، این ستاره را زیر نظر دارند.
خورشید در حال حاضر در فاز فعال دوره ۱۱ ساله فعالیت خود قرار داشته و قرار است در اواخر سال ۲۰۱۳ به اوج خود برسد. این در حالیست که به گفته دانشمندان ناسا، اوج این دوره موسوم به دوره خورشیدی ۲۴، ممکن است آرامترین نوع آن در ۱۰۰ سال اخیر باشد.
به گفته محققان، تعداد لکه‌های خورشیدی حتی در زمان ورود این ستاره به نقطه اوج فعالیت خود، باز هم بسیار کم است. همچنین امواج رادیویی که نشانگر فعالیت خورشیدی بالا هستند نیز کاملا آرام شده‌اند.
این جرقه‌ها و توفانهای خورشیدی همچنین می‌توانند در زمان مواجهه با مین، تاثیرات چشمگیری بر روی آن بگذارند. قدرتمندترین جرقه‌های خورشیدی می‌توانند در ارتباطات ماهواره‌ای تداخل ایجاد کرده، سلامت فضانوردان حاضر در مدار را تهدید کرده و به زیرساختهای سیستم برق در سطح زمین آسیب بزنند.
توفان های خورشیدی کوچکتر نیز می‌توانند موجب توفانهای جالب ژئومغناطیسی در بالای زمین شوند که منجر به نمایش زیبای شفق خورشیدی در نزدیکی مناطق قطبی خواهد شد.
اخبار ویژه
پشت پرده و واقعیت سفر پزشکیان به مصر چیست؟
عضو کمیسیون فرهنگی: مصوبهای از شعام درباره حجاب به مجلس نرسیده است؛
وارونهنمایی تهدیدات آمریکا؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
