فاطمه آجرلو در گفتوگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: اگر انتقادها در قالب امر به معروف و نهی از منکر مطرح میشود، باید توجه داشته باشیم که امر به معروف و نهی از منکر نیز شرایطی دارد. پس اگر دیانت ما عین سیاست ماست، باید در قالب دیانت، سیاست خود را اتخاذ کنیم.
وی با اشاره به اسلامی بودن نظام ایران، خاطرنشان کرد: اسلامی بودن به دنبال خود اخلاقیات را دارد. پس باید بر رفتارها و منش سیاستمداران جمهوری اسلامی تقوای سیاسی، روح و منش و اخلاق اسلامی حاکم باشد.
آجرلو با بیان اینکه وقتی از قوه قضاییه، قوه مقننه و یا دولت انتقاد میکنیم، باید بدانیم که چشم بیگانگان اتفاقات درون کشور را به دقت رصد میکند، تصریح کرد: اگر در جمهوری اسلامی، اخلاقمداری حاکم نباشد، چه فرقی با کشورهای دیگر داریم.
وی با تاکید بر اینکه تخریب با انتقاد و بدگویی در گفتار تفاوت میکند، اظهار کرد: اسلام دینی است که هر فرد را به شکل خود پالاینده میسازد و در آن بحث کنترل درونی و بیرونی مطرح است که کنترل درونی به تقوا، منش، تفکرات و اندیشه حاکم در وجود فرد مربوط میشود.
این نماینده سابق مجلس اضافه کرد: کسی که در یک جایگاه قرار میگیرد و یکی از مسندهای جمهوری اسلامی را به عهده دارد، باید مزین به منش اخلاقمدارانه باشد و نباید به خود اجازه دهد، مرزهای عفت در کلام را پاره کند و هر جور که دوست دارد، علیه نظام جمهوری اسلامی حرف بزند، چون افراد وقتی مسوولیتی را میپذیرند، مسوولان نظام هستند و اولین شاخصه آنها بحث اخلاقمداری در نظام گفتمان اسلامی است.
آجرلو بر ضرورت انتقاد در نظام جمهوری اسلامی تاکید کرد و گفت: در صورت نبود انتقاد، بحث خودپالایندگی نظام که برآمده از کنترل درونی افراد است، از بین میرود، اما باید به این موضوع توجه داشته باشیم که آیا میتوانیم به خود اجازه بدهیم که سران نظام و سران سه قوه را با هر ادبیات در هرجایگاه زیر سوال ببریم؟