از روی پنهان سفر رئیس به برزیل تا سفرهای نایب رئیس

به گزارش 598 به نقل از گروه ورزشی مشرق، حتما شما هم اين ضرب‌المثل را شنيده‌ايد كه مي‌گويند «احترام امامزاده را بايد متولي آن حفظ كند». اين ضرب المثل هنگامي به‌كار برده مي‌شود كه شخصي نسبت به مجموعه‌اي كه به گونه‌اي به آن وابسته است بي‌احترامي كرده يا رفتاري در شأن آن مجموعه انجام ندهد و آنگاه انتظار داشته باشد كه ديگران حرمت آن را حفظ كنند كه طبيعي است اين انتظاري بي حاصل است. بايد گفت كه ديري است ورزش كشورمان نيز مصداق اين ضرب المثل شده و در پاره‌اي مواقع متوليان آن خود نه تنها احترام آن را حفظ نمي‌كنند؛ بلكه گاه حتي اسباب بي‌حرمتي به آن را هم فراهم مي‌كنند.

* روی پنهان سفر علی آبادی به برزیل
يكي از سايت‌ها  در بخش ورزشي خود خبري از سفر رئيس كميته ملي المپيك به برزيل انعكاس داده مبني بر آنكه اين سفر غيرضروري در شرايط تنگناي بودجه ورزش 16 ميليون تومان هزينه بليت داشته است. البته اين يك روي سكه است و بايد هم به آن توجه كرد؛ اما متأسفانه روي ديگر سكه پنهان مانده و مورد توجه هيچ‌كس قرار نمي‌گيرد.
در اين‌كه نبايد چنين هزينه‌هاي غيرضروري در ورزش ما صورت بگيرد سخني نيست؛ اما مطلب اين است كه اين هزينه‌هاي غيرضروري گاه نه تنها سودي براي ورزش ندارد، كه اگر داشت ديگر غيرضروري تلقي نمي‌شد، بلكه حتي خنثي هم نيست و براي ورزش كشور از نظر شأن و رتبه زيان‌آور است. آيا به نظر شما رئيس كميته ملي المپيك يك كشور بايد به هر سفري برود و در هر جلسه‌اي حاضر شود؟ طبيعي است كه پاسخ منفي است و اين فرد، هر كسي كه مي‌خواهد باشد، بايد رعايت آداب آن جايگاه را بكند. سوگمندانه بايد گفت برخي از بيرون آمدگان به درون ورزش به دليل آنكه به راحتي به مناصب بالا رسيده‌اند و براي كسب آنها زحمتي نكشيده‌اند و فقط روابط آنها را صاحب جايگاه كرده قدر آن مقام را نمي‌دانند و به قول مولانا كه گفت «هركه او ارزان خرد ارزان دهد/ گوهري طفلي به قرص نان دهد»، چون راحت به اين مناصب رسيده‌اند به راحتي هم شأن آن را ناديده مي‌گيرند.
بعد از داستان رژه المپيك لندن كه تمام اهالي ورزش از رژه رفتن رئيس كميته ملي المپيك اظهار تعجب و تأسف مي‌كردند و بعد از آنكه برخي دوستان گفتند برخي سفرها در شأن رياست كميته ملي المپيك نيست، متأسفانه باز هم شاهد هستيم كه شوق سفر چنان علي‌آبادي را به وجد آورد كه بدون هيچ ملاحظه‌اي دعوت كميته ملي المپيك برزيل را كه خواستار حضور كارشناسان شده بود، خود لبيك گفت و شال و كلاه كرد تا ديداري هم از سرزمين آمريكاي لاتين داشته باشد. حالا نكته اصلي در همين است كه جداي از هزينه غيرضروري، آيا اين سفر در شأن رئيس كميته ملي المپيك بود يا خير؟

* سوالاتی بی پاسخ از آقای رئیس و نایب محترمش
چقدر خوب است كه اعلام كنند بجز جناب علي‌آبادي آيا رئيس كميته ملي المپيك كشور ديگري هم در اين بازديدها حضور داشته است يا خير؟ اطلاعات ما حكايت از آن دارد كه فقط و فقط كشور ما بوده كه در اين سطح حضور پيدا كرده و ديگر كشورها فقط در اندازه كارشناس حاضر شده‌اند. اين همان نكته‌اي است كه متأسفانه به آن پرداخته نمي‌شود و گويا همه ما در خواب هستيم و نمي‌دانيم كه چگونه با شأن ورزش كشورمان بازي مي‌شود و يك نفر با سليقه خود، هركاري مي‌خواهد انجام مي‌دهد. راستي چرا نهادهاي نظارتي ورزش كه مرتب فقط از ورزشكاران مي‌خواهند تا شأن كشور را حفظ كنند هيچ برخوردي با چنين رفتارهايي نمي‌كنند؟ اين سكوت‌ها براي چيست؟ تا كي بايد شاهد باشيم كه شأن و اعتبار ورزش كشور اسير سليقه‌ها و خودخواهي‌هاي فردي اشخاص شود؟ خدا كند اين بار آقايان نگويند كه باز هم قرعه‌كشي بوده و قرعه بنام آنها درآمده است.
نكته ديگري كه در اين خصوص بايد به آن پرداخت اين است كه آيا اين تنها سفر غيرضروري در كميته ملي المپيك كشورمان است يا آنكه از اين دست سفرها بسيار است؟ به عنوان مثال چقدر خوب است كه كميته ملي المپيك ليستي از سفرها و حق مأموريت‌هاي حداقل يك سال گذشته نايب رئيس اول اين كميته را در اختيار افكار عمومي قرار دهد تا مشخص شود كه ايشان چند سفر ضروري رفته‌اند و چقدر حق مأموريت گرفته‌اند. از ذهن اهالي ورزش بيرون نرفته كه چگونه ايشان از المپيك لندن نيامده به پارالمپيك لندن رفتند و...
به هرحال چنانكه ذكر شد به نظر مي‌رسد نه تنها جامعه ورزش بلكه نهادهاي نظارتي ورزش هم هيچ حساسيتي به اين مسائل ندارند. راستي جامعه ورزش كشورمان با آن همه ادعا هم چنان بايد در خواب باشد تا چنين افرادي بر مصدر كار قرار گيرند و براي آنها تصميم‌گيري كنند. آقاياني كه مرتب پشت سرگله مي‌كنيد و از جفاي چنين كساني فغانتان به آسمان بلند است، همتي كنيد تا نگويند از ماست كه برماست.