کد خبر: ۱۰۳۶۴۲
زمان انتشار: ۱۱:۵۶     ۱۰ دی ۱۳۹۱
هواداری که از جمع هواداران کشورش طرد شد و سپس القابی همچون جوگیر، دسته اولی و جدایی‌طلب را بر آن نام نهادند و از سر بی‌جوابی او را به چالش‌های فرهنگی کشاندند

به گزارش 598 به نقل از سايت گل- «استادیوم خالی است و آذری جا ندارد.» جمله‌ای جالب. اما سوالی بزرگ درست در همین نکته جاری‌ است. آیا هواداری که می‌خواست دیده شود، دیده شد؟ هواداری که در سرمای فوتبال ایران می‌خواست گرمابخش آن باشد، فریادش شنیده شد؟ فریادی که از شکسته شدن تابوی دوقطبی شدن خبر می‌داد، هرچند که به حساب تازه‌واردی‌شان گذاشته شد. رسانه و مطبوعات حاضر شد برای قرمز و آبی‌های به خواب رفته لالایی بخواند، اما آیا پدیدهٔ این روزهای فوتبال ایران را به نمایش گذاشت؟

هواداری که در شهرهای دیگر ناسزا شنید. هواداری که از جمع هواداران کشورش طرد شد و سپس القابی همچون جوگیر، دسته اولی و جدایی‌طلب را بر آن نام نهادند و از سر بی‌جوابی او را به چالش‌های فرهنگی کشاندند. این هوادار هنوز هم می‌گوید استادیوم خالی است و آذری در آن جایي ندارد. پرواضح است که استادیومی که در آن بی‌عدالتی حاکم باشد، برای آذری‌ها جایی نخواهد داشت.


هواداری که می‌خواست دیگر شهرهای کشور را به چالش کشد تا نشان دهد هویت و اصالت هر شهر امری قابل ستایش است. پدیده‌ای که بیمار شد و پدیده‌ای که به روزمرگی رسید. استادیوم یادگار امام شاید فردا شاهد تماشاگر زیادی نباشد. اما شاهد طرفدارانی زخم‌خورده است که از فرسنگ‌ها تراکتور را تشویق خواهد نمود.

باید پرسید که ما برای تماشاگران‌مان چه کرده‌ایم؟ چرا اقدام طرفداران تراکتور در بازی با پرسپولیس را «فرهنگ برهنگی» می‌دانیم در حالی که آن‌ها داشتند به برهنگی فرهنگی در برخورد با زلزله‌زدگان اعتراض می‌کردند؟ تراکتور و هوادارانش همچون کودکانی هستند که به ناحق از سوی والدین‌شان طرد شده‌اند و سپس والدین‌ از نبود فرزندان‌شان سخن می‌گویند! سهم تراکتور و هوادارانش در برنامهٔ پرمخاطب نود بیشتر از خیمه‌شب‌بازی‌های عادل و فتح‌الله‌زاده نیست. آیا به تصویر کشیدن و رسیدگی به مشکلات هواداران تراکتور، صنعت‌نفت، گهر و سایر تیم‌ها ارزشمند‌تر از طنز تلخ دعواهای کودکانهٔ مدیران سرخابی نیست؟

استادیوم خالی است و آذری جایی در آن ندارد. همگی دست به دست هم دادیم تا چنین فرصت بزرگی به روزمرگی تبدیل شود. تنها دليل عدم حضور آنان، بدبینی‌های ایجاد شده نسبت به جو حاکم در فوتبال ایران است. برنامه‌ریزی‌هایی که سهم هر هواداری را در آن می‌کاهد. برای چنین جو مسمومي حضور همین تعداد تماشاگر هم تعداد فوق‌العاده زیادی است.

بنویس استادیوم خالی است،‌‌ همان بهتر که خالی باشد. اما هوادارانش هرجا که باشند خواهند گفت: یل یاتار طوفان یاتار یاتماز..........

نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها