حزب بعث، دست بوس اسرائيل شده‌اند

پايگاه اينترنتي كردها درباره نشست محفلي چند گروهك تجزيه طلب نوشت: نشست واشنگتن برگزار شد اما به طور شفاف و روشن بايد گفت براي هر ايراني، حفظ تماميت ارضي آب و خاكش مهم ترين نكته است و نيز آزادي و دموكراسي و استقلال و نه واپس گرائي و فكر بيات شده قومي- قبيله اي. ملت ايران، خواهان دولتي قوي است نه مدعيان متوهم و سياس هاي حقه باز كه عامل زنار به كمر بسته CIA و عربستان باشند. آنگاه آنها و ادعاي مبارزه براي دمكراسي؟ افكار و اتهام هاي تجزيه طلب ها مشخص است و هراسي و ترسي هم از آن نيست از توهين ها و تهديدهايشان و بايد استوار بر خط استقلال و آزادي ماند. كسي هست كه نداند پايه همكاري و نزديكي با تجزيه طلب و تروريست ممكن نيست؟ آنها دم از سرنوشت ايران بزنند؟ با كدام مشروعيت؟ در سياست خارجي ما ايرانيان، عزت و اقتدار و غرور مهم است نه پابوسي عربستان و دستبوسي اسرائيل، آن هم براي توجيه قدرت؟

 

نويسنده كه خود با طيف هايي از مخالفان همكاري مي كند، مي افزايد: نمايندگان كومله و دمكرات و پژاك- چند دكان سياسي و فرقه تروريست- مشروعيت نمايندگي جامعه كردها را دارند؟ آنها شده اند قيم مردم كرد؟ مگر اين حضرات، همان افرادي نيستند كه خواهان تكرار فاجعه ليبي براي ايران بودند و خواهان تكرار مدل عراق بودند و حمله نظامي و تشكيل كردستان بزرگ. با اين حضرات مي توان گذار به دمكراسي و تمرين آزادي را در ايران نوين تجربه كرد؟

در ادامه اين تحليل آمده است: آنهايي كه نقشه شوم جدايي ملت ايران را در سر دارند، خيرخواه و دوستدار ملت نيستند و ملت هم مانع به حراج گذاشتن مام ميهن توسط چنين وطن فروشاني است. به راستي اين جمع اختاپوسي كه از اين كشور به آن كشور ويلان و سرگردان اند، به دنبال چيست؟ چيزي جز قدرت؟ آن هم در كنار تجزيه طلب هايي كه سالها در خدمت دشمن آب و خاك ايران و ايراني بودند؟ الان عوامل حزب بعث، شده اند نخبگان ملي ما؟