همان
روزی که يكي از بهترین و انقلابيترين وزراي کابینه نهم كه توانسته بود با
يك طراحي هوشمندانه، سروسامانی به وضعيت پیچیده و مافیایی دارو و نظام
سلامت کشور بدهد، به خاطر برخي ژستهاي تبليغاتي از کار برکنار شد تا یک
خانم سياستمدار با گرایش سیاسی متفاوت با گفتمان سوم تير به عنوان وزیر
بهداشت جايگزين وي شود، میشد حدس زد که فرجام این پروسه تبليغاتي در پايان
اين دولت چه خواهد بود.
به گزارش رجانیوز، تیتر نخست چند روز
پيش روزنامه «ایران» به نوعی در تاریخ كم سابقه است؛ چرا که تاکنون در هيچ
كجاي دنيا مرسوم نبوده است كه روزنامه رسمی دولت، تیتر نخست خود را به
انتقاد شدید از یکی از وزرای کابینه خود اختصاص دهد؛ اما امروز این اتفاق
افتاد و ارگان رسمی دولت که در یکی دو سال اخیر نشان داده تبحر بالایی در
خرق عادات مطبوعاتی و اقدامات تعجب برانگیز دارد، با فونت درشت به استقبال
تغییر مرضیه وحیددستجردی رفته است؛ موضوعی که هفته پیش از سوی معاون اول
رئیس جمهور به شدت تکذیب شد اما انگار باید تکذیبیه آقای رحیمی را نیز
تکذیب شده دانست.
روزنامه ایران در شماره روز سهشنبه خود
درباره وضعیت وزارتخانه بهداشت و اوضاع نامناسب واردات دارو و البته
سرنوشت احتمالی خانم وزیر، دست به اکتشاف درباره سابقه فعالیت سیاسی وی به
عنوان دبیر کمیته زنان ستاد انتخاباتی علی لاریجانی در سال ۸۴ هم زده و
بدون اشاره به این مساله که چرا این موضوع در سال ۸۸ و هنگام انتخاب دکتر
دستجردی به عنوان وزیر بهداشت موردتوجه قرار نگرفته بود، نوشته است:
«همانگونه که رسانههای خبری عنوان کردهاند وابستگی زیاد دکتر دستجردی به
قائم مقام خود توان تصمیمگیری را از خانم وزیر گرفته یا شاید هم ارادت به
رئیس سابق در دانشگاه تهران است که وزیر را اینگونه در برابر سخنان و
خواستههای رئیسجمهور قرار میدهد. انتظار میرود حالا که به گفته
رسانهها این اختلافات به علت حضور دکتر باقر لاریجانی در این وزارتخانه
رقم خورده، ایشان نسبت به موضوع مطرح شده پاسخ دهند و اگر با رفتن یک
خدمتگزار مشکلات مرتفع میشود، ایشان پا پیش گذارند. اما گویا موضوع فراتر
از این از خودگذشتگیها باشد؛ چرا که در اجلاس روسای علوم پزشکی که وزیر
بهداشت حرفهایی برخلاف گفته رئیس جمهور میزند، علنا در جمع کثیری از
روسای دانشگاههای زیرنظر خود، با خروج دکتر آقاجانی که به نوعی هدایت
سخنرانیها را برعهده داشت، نقش مجری را برای باقر لاریجانی بازی میکند و
از او میخواهد که سخنان خود را ایراد کند.»
ماجرای انتخاب مرضیه وحیددستجردی به
عنوان وزیر بهداشت به جای دکتر کامران باقری لنکرانی که یکی از موفقترین و
محبوبترین وزرای کابینه دولت نهم بود و به دلیل تخصص بالا در زمینه
فعالیت خود و همچنین تعهد مثال زدنی ایشان به ارزشها و آرمانهای انقلاب
اسلامی، یک انقلاب تاریخی در وزارت بهداشت و سیستم مافیایی واردات دارو به
کشور ایجاد کرده بود، روایتی طولانی است که در همان سال ۸۸ هم با هشدار
از سوی دلسوزان انقلاب اسلامی روبرو شد. اما رئیسجمهور ترجیح داد تا ژست
روشنفکرمآبی و فانتزیگرایی را به عملکرد بسیار مثبت و قابل دفاع دکتر
لنکرانی ارجحیت بدهد و به عنوان خطشکن، اولین وزیر زن جمهوری اسلامی ایران
را راهی کابینه دولت دهم کند.
در همان زمان هم تعدادی از دلسوزان
انقلاب اسلامی و حامیان گفتمان سوم تیر به احمدینژاد تذکر دادند که خانم
دستجردی از لحاظ تفکرات سیاسی، قرابتی با گفتمان حاکم بر دولت ندارد و
بیشتر از جهت تمایلات فکری به ریاست مجلس نزدیک است اما انگار انتخاب اولین
وزیر زن در تاریخ انقلاب اسلامی بسیار جذابتر از این تذکرهای دلسوزانه به
رئیسجمهور بود؛ ماجرایی که اکنون و بعد از حدود ۴ سال به اوج خود رسیده
است و روزنامه رسمی دولت صراحتا اعلام میکند که باقر لاریجانی، رئیس
دانشگاه علوم پزشکی تهران به شخص نخست وزارتخانه تبدیل شده است.
ایران در این زمینه نوشته است: «آنچه از
شواهد و قرائن پیداست موضوع چیزی فراتر از ارز، دارو و تجهیزات پزشکی،
بلکه بحث بر سر همان چند نفری است که قصد تخریب چهره بهداشت و درمان کشور
را دارند. شاید همانگونه که پیش از این برخی از سایتهای خبری و
خبرگزاریها نوشته بودند، موضوع به اصرار خانم دستجردی بر عدم برکناری آقای
باقر لاریجانی، قائم مقام وزیر بهداشت و رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران که
گفته میشود نفر اول تصمیمگیر در این وزارتخانه است باز میگردد.»
به نظر میرسد برنامه دولت برای برکناری
وزیر بهداشت كه توسط روزنامه ایران کلید خورده بود و امروز رسما اعلام شد،
در واقع يكي از تبعات عدم توجه به هشدار چهار سال پیش دلسوزان انقلاب برای
عدم برکناری دکتر لنکرانی است؛ موضوعی که نشان میدهد مساله و مشکل وزارت
بهداشت اساسا موضوع دارو و ارز نیست و به تفکرات سیاسی متفاوت خانم وزیر و
همراهانش باز میگردد. یعنی اگر احمدینژاد به جای تلاش برای کسب پرستیژ
فانتزی در میان رسانهها، توانایی وزیر دولت نهم را به انتخاب بک وزیر زن
با تفکرات متفاوت با دولت ترجیح میداد، اکنون شاهد این نابسامانی در اوضاع
حوزه بهداشت کشور نبودیم.