كهولت سن ژوزه، تنها دستاويز پرسپوليس

انگار نه انگار كه باشگاه و باشگاه‌نشين‌ها پادرمياني فيفا را از خدا مي‌خواستند تا حالا حالاها مجبور نباشند به خاطر مربي‌ كه روياهاي‌شان را دست‌نيافتني‌تر كرده، دست به جيب شوند.

غافل از اينكه قرارداد پر و پيمان مانوئل ژوزه خودش محكم‌ترين دليل است براي محكوم شدن پرسپوليس در اين دعوا.

مرد پرتغالي پيش از آنكه بهانه‌اي دست باشگاه بدهد، شكايتنامه خود را به فيفا رساند، نامه فسخ قراردادش را در تعطيلي يك جمعه به صندوق پستي باشگاه پرسپوليس انداخت و بعد هم بي‌سر و صدا ايران را ترك كرد. عجيب اينكه پرسپوليسي‌ها هنوز نه از بابت شكايت او به اطمينان رسيده‌اند و نه درباره اينكه آيا ژوزه واقعا از ايران رفته يا نه. حال آنكه اين مربي چند روزي است كه به پرتغال رسيده و شكايتش هم در ساختمان فيفا در نوبت بررسي است. دليل آسودگي خاطر او هم چيزي نيست جز ماده 14 قانون نقل و انتقالات فيفا كه گفته يك بازيكن يا مربي حرفه‌اي اگر پرداخت حقوقش سه ماه به تعويق بيفتد، اين حق را دارد كه قراردادش را يكطرفه كند. البته به شرطي كه تا آن موقع، دريافتي‌اش كمتر از نيمي از مبلغ قرارداد او باشد. درست مثل مانوئل ژوزه كه هم پرداخت حقوقش 4 ماه به تعويق افتاده و هم اينكه دريافتي‌اش هنوز به نصف نرسيده است.با اين همه، پرسپوليس هم شكايت مرد پرتغالي را بي‌پاسخ نگذاشته و لايحه‌اي را كه پيش‌تر براي تهديد ژوزه تنظيم كرده بود، تا پيش از تعطيلي آخر هفته اروپا به فيفا خواهد فرستاد.

پرسپوليس نه تنها از ژوزه، بلكه از دستياران او هم به فيفا شكايت خواهد برد و نخستين اعتراضشان هم به همين فسخ يكطرفه قرارداد است. اعتراضي كه مصطفي شكري در نقش مشاور حقوقي باشگاه اينطور آن را مطرح كرده: «ژوزه در نامه‌اي كه به باشگاه فرستاده، از واژه Termination استفاده كرده كه به معني پايان و فسخ قرارداد است.

او به طور واضح حرفي از استعفا نزده اما استعفا هم نتيجه‌اش همين فسخ قرارداد است ديگر. اينكه به او گفته شد سر تمرين نيايد به معني فسخ قرارداد نيست اما ژوزه مي‌خواست كاري كند كه مردم فكر كنند اخراج شده.»

دعواي پرسپوليس و ژوزه اما به همين جا ختم نمي‌شود و باشگاه انگار بدش نمي‌آيد با متهم كردن مانوئل ژوزه، از او و اين پرونده امتياز بگيرد. اين محتمل‌ترين تعبيري است كه مي‌توان از صحبت‌هاي مشاور حقوقي پرسپوليس داشت: «مواردي هست كه پرسپوليس مي‌تواند با استناد به آنها قرارداد را فسخ و طلب خسارت كند. ژوزه تخلفاتي داشته كه يكي از آنها غيبت‌هاي غيرموجه است. ژوزه ديگر اراده و تواني براي حضور در پرسپوليس نداشت و قانون مي‌گويد اگر براي باشگاه محرز شود كه مربي‌اش سلامت جسمي نداشته يا در مواردي مرتكب بي‌انضباطي و بي‌اخلاقي شده، حق دارد قرارداد او را فسخ كند. مانوئل ژوزه هم نقض قرارداد كرده و ما حق شكايت را براي باشگاه پرسپوليس محفوظ مي‌دانيم كه اگر موضوع در فيفا به درستي مديريت شود، مطمئنا ما برنده خواهيم شد.» اينكه باشگاه‌نشين‌هاي پرسپوليس – كه حتي از گنجاندن يك بند براي بركناري احتمالي سرمربي‌شان در قرارداد او عاجز بوده‌اند – با كدام استدلال خود را از پيش برنده مي‌دانند خود جاي سوال دارد؛ حال آنكه 5 سال پيش هم وقتي پرونده شكايت رافائل ادرهو در جريان بود و به كسر 6 امتياز از پرسپوليس منجر شد همين مشاوران امروز، دفاع از حق و حقوق باشگاه را به عهده داشتند و حرف‌هاي آن روزهاي‌شان هم نسخه‌اي بود مشابه به آنچه درباره شكايت مانوئل ژوزه از زبان آنها مي‌شنويم.