مديرعامل داماش در ابتدا گفت: «آقايان هر روز نشستهاند و كارى ندارند به جز محروم كردن داماش. ما تازه بعد از آن دو بازى محروميت، كمر راست كردهايم ولى دارند ما را به بحران مىبرند. شايد دوست ندارند ما بازىهايمان را ببريم و اشتباه كرديم.»
وي افزود: «هواداران استقلال آمدند و در رشت به تيم ما و مردم شهر رشت توهين كردند و گروهى آن هم بسيار اندك جواب آنها را دادند، نه به استقلال توهين كردند و نه به بازيكنان حريف. از بين 20هزار هوادار ما هزار نفر هم جواب هواداران حريف را ندادند اما همهي هزار نفر استقلالىها به هواداران ما هتاكى كردند. دوربينهاى ما همهى حواشى را ضبط كردهاند، البته وقتى آقايان نمىخواهند ببينند، لابد دوربينهايشان هم هرچه دلشان بخواهد نشان مىدهد! وقتى بازيكنهاى ما در زمين يك كارت زرد هم نمىگيرند، بازيكنهاى حريف اخراج مىشوند، بعد چرا ما مىشويم بداخلاق؟!»
نظر عابدينى را درباره حكم كميته انضباطى ميپرسيم كه پاسخ ميدهد: «اگر استقلالىها را هم جريمه كردند يعنى آنها هم مقصرند پس چگونه ما را هم دو جلسه محروم كردند و هم جريمه نقدى؟ مگر يك تيم فوتبال چقدر در سال درآمد دارد كه پشت سر هم دارند ما را جريمه مىكنند؟ آقاى حسنزاده از آن ور بام افتادهاند. ما همين جا اعلام مىكنيم ايشان نه هماستانى تيم ماست و نه هيچگونه احساسى به تيم شهر مركز استانش دارد، شايد اينگونه ايشان براى نشان دادن بىطرفيشان ما را به اشد مجازات محكوم نكند! فقط مىخواهم بپرسم كه اگر ما را براى كرى بين گروهى كوچك از هوادارانمان با هواداران تيم رقيب دو جلسه محروم مىكنند، پس آن حكمى كه براى وقايع تالش شهر آقاى حسنزاده دادند به راستى منصفانه بود؟ اصلا از ابتداى سال تا كنون چند شهر به اندازه ما محكوم شدهاند؟»
مديرعامل داماش كه مصاحبهها و مخالفتهايي هم عليه فدراسيون داشته در اين باره ميگويد: «اگر با اين بىعدالتىها مىخواهند مرا ساكت كنند، به سختى در اشتباه هستند. من براى جلوگيرى از تضعيف حق فوتبال هر كارى مىكنم و اجازه نخواهم داد كسى با اين كارها من را ساكت كند. كارى نكنند كه بعدها پشيمان شوند.»
عابديني در پايان آب پاكى را بر روى دست فدراسيونىها مىريزد و در واكنش به محروميت دو جلسهاي مىگويد: «از نظر ما ديگر مسابقه بدون تماشاگر نداريم! ما درهاى ورزشگاه را باز مىگذاريم ببينيم كسى مىتواند جلوي هوادارانمان را بگيرد! همه دنيا فدراسيونهايشان به فكر راهى براى افزايش جمعيت ورزشگاهها هستند آن وقت اينها با حكمهاى عجيب و غريب جلوى ورود را مىگيرند! هر چه ما سكوت مىكنيم آنها ظاهرا دست از كارهايشان نمىخواهند بردارند.»