نامه خداحافظی آپیا از هواداران پرسپولیس؛ قلب مرا شکستند

جام ورزشی؛ استفان آپیا با ارسال نامه ای از طریق پریچا اوگنانوویچ مدیر برنامه‌اش با ارسال ایمیلی به باشگاه پرسپولیس، از هوادران پرسپولیس، مهمان نوازی ایرانیان، مدیریت باشگاه و اعضای تیم پرسپولیس تقدیر و تشکر کرده و ابراز امیدواری کرد روزی دوباره به ایران باز گردد.

به گزارش سایت پرسپولیس، متن نامه ارسالی استفان اپیا خطاب به هوادران پرسپولیس به شرح ذیل می باشد.

دوستان قرمزم سلام

بسیار خوشحالم که این فرصت برای من پیش آمد که حدود یک هفته در تهران باشم و میهمان نوازی ایرانی ها را تجربه کنم. من قبل از اینکه به تهران سفر کنم در اینترنت درباره هواداران پرسپولیس مطالب زیادی خواندم.

انگیزه و شور هواداران پرسپولیس اصلی‌ترین دلیلی بود که مرا به ایران کشاند و برایم جالب بود که در برخورد با هواداران پرسپولیس متوجه شدم خون یک انسان می تواند قرمز رنگ هم باشد. آنهایی که به من می گفتند خونشان قرمز است به گرمی از من استقبال کردند. با اینکه این امکان پیش نیامد که در ایران بمانم محبت آنها و دوستانم در پرسپولیس مثل کاپیتان مهدی، جواد، مهرزاد و دیگرانی که متاسفانه اسم‌شان را نتوانستم به خاطر بسپارم برای همیشه در یاد من باقی خواهد ماند.

قصد دارم از این طریق از میهمان نوازی تمام مردم و رسانه های ایرانی و همچنین آقای رویانیان مدیر باشگاه تشکر کنم. البته از طریق مدیر برنامه ایرانی ام شنیدم که پس از بازگشت من از ایران عنوان شد که من به دلیل مشکلات جسمانی که داشتم با جواب منفی مربی روبه رو شدم. این خبر واقعا قلب مرا شکست.

در فوتبال حرفه ای شرکت کردن در تست آمادگی یک باشگاه امری کاملا طبیعی است، همان طور که به توافق نرسیدن یک باشگاه و بازیکن هم موضوعی است حرفه ای و طبیعی. اینکه آقای مربی مرا انتخاب نکرده موضوع ناراحت کننده‌ای برای من نیست بلکه مطرح شدن اخباری درباره میزان قرارداد و آمادگی بدنی من که اصلا صحت نداشت مرا ناراحت کرد.

با این وجود من از سفرم به ایران کاملا راضی ام. قبل از سفرم به ایران برخی دوستانم در اروپا با من تماس گرفتند و به من سفارش کردند به ایران نروم. سفر به تهران برای من مشخص کرد که تمامی این نگرانی ها بی مورد است و از این به بعد این من هستم که به دوستانم سفارش می کنم که حتما به ایران سفر کنند. در شبی که قصد داشتم تهران را ترک کنم به مدیر برنامه های ایرانی‌ام گفتم که یک حسی در درونم می گوید که روزی دوباره به ایران برمی گردم. پس به امید دیدار.