علی کریمی جانشین کی‌روش در بازی ازبکستان!

هر چه به بازي نزديك مي‌شويم، اضطراب و دلهره بيشتر مي‌شود؛ ايران - ازبكستان، بازي سرنوشت، پل رسيدن به جام جهاني هر روز نزديك و نزديك‌تر مي‌شويم. نمايش تيم ملي در تاشكند نگران‌كننده بود. بازي را برديم اما انصافا حق ما برد نبود. حتي حق ما مساوي هم نبود. البته در فوتبال هميشه حق به حقدار نمي‌رسد.

 

بگذريم؛ بحث بازي برگشت نيست؛ موضوع بازي پيش رو است كه چهارشنبه عصر برگزار مي‌شود. اين بازي به لحاظ موقعيت تيم‌ها در جدول مي‌تواند خيال ما را براي صعود تا حدود زيادي آسوده كند. همه چيز آماده است و تيم ملي تمرين‌هاي خوبي را پشت سر گذاشته؛ بازيكنان سرحال و قبراق در اردو حضور دارند و پيروزي مقابل كره جنوبي اعتماد به نفس را در اردوي ايران بالا برده است. همه چيز آماده است ولي يك دغدغه بزرگ وجود دارد: «محروميت كارلوس کی روش!»

 

سرمربي تيم ملي به خاطر اخراج در بازي مقابل كره بايد از روي سكوها تماشاگر بازي باشد؛‌ خيلي نگران‌كننده است، موضوع تنها غيبت کی روش نيست! اكنون اين پرسش پيش مي‌آيد كه در غياب کی روش چه كسي از روي نيمكت هدايت بازيكنان را برعهده خواهد داشت؟

 

آيا ماركار آقاجانيان و اميد نمازي دو دستيار اصلي کی روش از پس اين بازي بزرگ برمي‌آيند؟ آيا آنها مي‌توانند مثل كارلوس کی روش كنار خط بايستند و سر بازيكنان داد و فرياد كنند و آنها را در جريان بازي قرار بدهند؟

 

وقتي به كارنامه دستياران کی روش نگاه مي‌كنيم، سابقه زيادي وجود ندارد. اصلا سابقه حضور در چنين شرايطي را نداشته‌اند. آيا ماركار آقاجانيان يا اميد نمازي كه سوابق فوتبالي‌اش براي ما در هاله‌اي از ابهام است مي‌توانند با تندي‌هايي كه لازمه يك مربي كاريزماتيك است به آندو، جواد، سيد جلال و دژاگه و ... امر و نهي كنند؟

 

نگرانيم؛ البته اين نگراني نزد بازيكنان تيم ملي هم ديده مي‌شود و سرمربي تيم ملي هم اين موضوع را درك مي‌كند. وقتي او در مصاحبه اخيرش مي‌گويد: «كريمي روي نيمكت هم به تيم كمك مي‌كند.»

 

آقای سرمربی حتما به خلأ نيمكت تيم ملي در غياب خود پي برده است. علي كريمي مصدوم است و به‌طور حتم حتي براي يك دقيقه هم نمي‌تواند به ميدان برود؛ پس حضور او با اين شرايط روي نيمكت چه توجيهي دارد؟ حسين ماهيني مدافع راست تيم ملي ديروز در مصاحبه‌اي گفت: «از كارلوس کی روش مي‌خواهيم كه علي كريمي مقابل ازبكستان روي نيمكت باشد.» فارغ از حرف‌هاي شعارگونه‌اي كه در رسانه‌ها مي‌خوانيم با اين مضمون كه «بچه‌ها براي همدلي بيشتر مي‌خواهند تا كريمي كنارشان باشد»، قرار گرفتن اين بازيكن در ليست 23 نفره را بيشتر به موضوع نداشتن مربي مقتدر روي نيمكت بايد مرتبط دانست. چيزي كه بازيكنان تيم ملي هم در اين شرايط حساس احساس كرده‌اند و براي حل اين مشكل «علي كريمي» ‌را بهترين انتخاب مي‌دانند.

 

علي كريمي جاي يكي از بازيكنان ذخيره را پر مي‌كند؛ به ياد داريم كه در گذشته او در پرسپوليس با هدايت دنيزلي چگونه بر سر بازيكنان فرياد مي‌كشيد و از روي نيمكت بازيكنان را به نوعي هدايت مي‌كرد.

 

آن زمان اين رفتار كريمي با انتقاداتي همراه بود چرا كه او خارج از حيطه اختياراتش عمل مي‌كرد اما اين بار فرق مي‌كند؛ شايد کی روش براي او هم وظايفي تعريف كند و از او بخواهد كه مثل آن روزها در نقش يك مربي – بازيكن ظاهر شود. بايد ديد آيا کی روش از اين پيشنهاد بازيكنان استقبال مي‌كند يا نه اما هر چه هست، اشكال از سرمربي تيم ملي است كه براي روزهاي حساس دستياراني انتخاب نكرده كه از پس مسووليت بزرگ – مثل هدايت تيم ملي در بازي ازبكستان – بربيايند.

 

اين بازي به زودي برگزار مي‌شود و چاره‌اي جز پذيرفتن اين شرايط نيست اما کی روش براي ادامه راه و بازي‌هاي حساس‌تر – كه اميدواريم به جام جهاني برسيم – بايد چاره‌اي اساسي بينديشد.