يك دليل ساده بر لزوم جمع‌‌ آوري ماهواره‌‎ ها

 

بحث منع از ماهواره يك بحث جدي است. منع از ماهواره از دوبعد سخت افزاري و نرم افزاري قابل تحليل است. به اين معنا كه ما در مبارزه فرهنگي با شبكه‌هاي ماهواره‌اي يكي بحث ممنوعيت استفاده از ابزار دريافت اين شبكه‌ها را داريم و ديگري يك مبارزه فرهنگي براي آگاهي بخشي به مردم و منع فرهنگي و تربيتي آنها از ماهواره داريم.

 

به اعتقاد من هر دوي اينها در كنار هم ديگر لازم است اما اينكه بعضي‌ها به بحث جمع‌اوري ماهواره توسط نيروي انتظامي انتقاد مي‌كنند، خوب است، توضيحاتي را بيان كنم.

 

 

البته بنده از تك تك كارهايي كه در مسير جمع‌آوري ابزار دريافت شبكه‌هاي ماهواره‌اي انجام مي‌گيرد دفاع نمي‌كنم اما از آنجايي كه كليت اين كار انجام قانوني است كه در مجلس شوراي اسلامي تصويب شده است. به حكم احترام به قانون مملكت از آن دفاع مي‌كنم، البته ممكن است در اجراي اين قانون اتفاقاتي بيفتد كه با سليقه‌هاي ما هم هم‍‌‌خواني نداشته باشد ولي اين نبايد به اين معنا باشد كه ما به صورت كلي با موضوع جمع‌آوري ماهواره مخالفت كنيم.

 

نكته دوم اينكه كار سخت افزاري بدون كار فرهنگي و نرم افزاري فايده چنداني ندارد، ما بايد بيشترين همت خود را بر كارهاي فرهنگي قرار دهيم و بايد مردم كشورمان را آگاه كنيم بايد راه مقابله نرم با جنگ نرم را ياد بگيرم و عملي كنيم به همين دليل هم به عنوان يك فعال فرهنگي به همه كساني كه در عرصه فرهنگ كشور درحال فعاليت هستند مي‌گويم كه امروز به معناي حقيقي كلمه كوتاهي در عرصه مبارزه نرم با تهاجم فرهنگي هيچ توجيهي ندارد و نبايد از اين ميدان غافل بود و بايد مبتني بر فرهنگ ديني و منابع اصيل و مباني محكم مكتب ناب قرآن و اهل بيت عليهم السلام به مبارزه فرهنگي با اين شبكه‌ها بپردازيم. 

 

اما اين سوال اينجا مطرح است كه آيا فقط كار فرهنگي كافي است؟ اين حرف كه جمع آوري ماهواره توهين به شعور مخاطب است، از آن حرف‌هاي به ظاهر قشنگ است كه متاسفانه به جهت زيبايي ظاهري بعضي‌ها جذب آن مي‌شوند.

 

بايد از اين افرادي كه اين مطلب را مطرح مي‌كنند، پرسيد كه اگر حرف شما ملاك عمل باشد حتما بايد از همين امروز در مقابل مبارزه با مواد مخدر هم ايستاد، نبايد با مواد مخدر مبارزه كرد، چرا كه همه ديگر مي‌دانند كراك و شيشه چيست، اين‌همه رسانه، روزنامه‌ها،‌ راديو و تلويزيون از مضرات مواد مخدر مي‌گويند، خب ديگر تمام مي‌شود، چرا با معتادان مبارزه مي‌كنيد؟! اين مبارزه توهين به شعور آنهاست. 

 

 

 

درباره ماهواره هم همين ‌طور است، ما بايد آگاهي بخشي كنيم، مبارزه فرهنگي كنيم اما ممكن است برخي نخواهند ماهواره را از بساط زندگي خود  جمع كنند، ممكن است كسي بگويد موضوع ماهواره يك بحث كاملا شخصي است، خودش دوست دارد در خانه‌اش نگاه كند، شما كه نگاه نمي‌كنيد. من از اين افراد يك سوال مي‌پرسم. آيا واقعا آن كسي كه ماهواره نگاه مي‌كند فقط به خودش لطمه مي‌زند، تنها دين خودش را به خطر مي‌اندازد، تنها خطر انحراف اخلاقي را براي خودش به وجود مي‌آورد؟

 

تك تك افرادي كه پاي ماهواره مي‌نشينند و مهمان سفره ناپاك محصولات مستهجن آن مي‌شوند، يك خطر براي كل جامعه هستند. وقتي يك جوان پاي اين فيلم‌هاي مستهجن مي‌نشيند و با يك چشم هوس‌آلود و با يك قلب آكنده از شهوت وارد جامعه مي‌شود، آيا ناموس من كه اهل ديدن ماهواره نيست، از گزند اين جوان در امان است؟ آيا من و ناموسم حق نداريم در اين جامعه در امان باشيم؟ وقتي فرزند تو پاي ماهواره مي‌نشيند و تير هوسش فرزند من را نشانه مي‌گيرد، بايد من چه كار كنم؟ به چه كسي مراجعه كنم؟ وقتي براي فرزند من آن چيزهايي كه در ماهواره ديده تعريف مي‌كند و گاهي اوقات او را به كارهاي ناشايست دعوت مي‌كند، من چه كاري بايد انجام دهم. آيا اين كار انحراف كشيدن فرزند من نيست؟ آيا شما مي‌توانيد ضمانت كنيد كه فرزندتان پاي اين فيلم‌ها بنشيند و در مدرسه و كوچه و خيابان كاري به فرزندان مردم نداشته باشد و حرف‌هاي زشتي را به جامعه منتقل نكند. 

 

 

قانون ممنوعيت ماهواره در جامعه نه تنها اهانت به عقل و شعور به مردم نيست بلكه خدمت و احترام به كيان خانواده است و بايد از كساني كه اين قانون را تصويب كردند.

 

 

اگر ديگران ماهواره را منع مي‌كنند، چه سخت افزاري و نرم افزاري، به او خدمت مي‌كنند. جالب است كه اين سخن ( جمع آوري ماهواره توهين به شعور مردم است) سخني است كه شبكه‌هاي ماهواره‌اي آن را تبليغ مي‌كنند كه مردم منع ماهواره اهانت به عقل و شعور شماست.