مهر، سی ان ان در گزارش خود می گوید: زندانیانی که در هر دو زندان حضور داشتند وضعیت زندان بگرام که به تازگی تحویل دولت افغانستان شده را به مراتب بسیار بدتر و وحشتناک تر توصیف می کنند.
در این گزارش، سیانان به مصاحبه با فردی به نام محمد نسیم زندانی که هم در گوانتانامو و هم در زندان بگرام بوده و پس از مدتها آزاد شده می پردازد.
نسیم در این مصاحبه می گوید: آنها من را به اتهام واهی حمله به فرودگاه بگرام دستگیر کرده و به زندان گوانتامو بردند.
وی می گوید: آنها من را از سقف آویزان کردند. سرم را به دیوار می کوبیدند و من برای رهایی از این شکنجه ها به فکر خود کشی هم افتادم.
وی گفت: من کاملا فکر و ذهنم را از دست داده بودم اگر کسی نتواند برای مدت هفت روز بخوابد چه امیدی برای زنده ماندنش دارد. آنها من را به سقف می بستند و بدن من به شدت درد می کرد.
نسیم پس از 5 ماه سپری کردن دوره زندان در بگرام بعنوان یک زندانی با "تهدید متوسط" به گوانتانامو اعزام می شود.
وی می گوید: گوانتانامو مانند بگرام نیست هر زندانی در آنجا اتاقی مخصوص به خود ولو کوچک دارد. زندگی در گوانتامو بسیار سخت بود اما به بدی بگرام نبود.
پس از چهار سال و نیم حبس نسیم آزاد می شود.
وی می گوید: خارجی ها به من گفتند که متاسفیم برای آنچه که در رابطه با شما اتفاق افتاد. من از خانواده و بچه هایم دور بودم و 5 سال از زندگی خود را از دست دادم.
زندان بگرام
"آنا کارن" گزارشگر سی ان ان در ادامه این گزارش می گوید: تقریبا 200 زندانی وجود دارد که از گوانتامو به بگرام منتقل شده اند برخی از آنها شاید ستیزه جویانی معمولی بوده اند و برخی دیگر شاید در زمانی اشتباه و در مکانی اشتباه بوده اند.
خانم کارن می گوید: دیدبان حقوق بشر اتفاقاتی که در زندان بگرام افتاده را محکوم کرده است اما نه عذرخواهی مکتوبی از افرادی چون نسیم وجود داشته نه اینکه غرامتی به آنها پرداخت شده است. حال نسیم بر این باور است که زمان خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان فرا رسیده تا امور این کشور به دست خود افغانها بیفتد.