نبویان در صحن مجلس:
در گوشه‌ای از محوطه حرم حضرت معصومه(س) نشسته بودیم که ناگهان مریضی قطع نخاعی که حتی توانایی صحبت کردن نداشت، با گفتن «یا امام زمان» از جای خود برخاست...
خبرگزاری دانشجو، ائمه
معصومین(ع) کرامات زیادی در دوران حاضر برای مردم داشته اند که بیان این
مسائل و موارد باعث دلگرمی بیشتر مردم به این زوات مقدسه شده و انشاالله
مسیر اصلی و صحیح زندگی را پیدا خواهند کرد.
به مناسبت ایام ولادت کریمه اهل بیت، حضرت معصومه(س) بر آن شدیم تا با کسانی که عمری در این بارگاه شریف نفس کشیده اند، گوشه ای از این کرامات را به اندازه وسع خود به رشته تحریر در آوریم.
حاج محمد چراغی متولد سال ۱۳۳۰ است که از سال ۱۳۷۵ در بارگاه حضرت معصومه مدال افتخار خادمی را به گردن نهاده است.
این پیرمرد را در صحن امام رضا(ع) یا صحن آیینه در حالی که مشغول به هدایت زائران با پری که در دست دارد، مشاهده کرده و با او روی صحبت را باز می کنیم.
* حاج آقا از کرامات حضرت معصومه(س) که خود شما مشاهده کردید، برای ما بفرمایید؟
حاج محمد چراغی: یکی از کراماتی که بنده با چشم خود سال ها پیش در این بارگاه شریف مشاهده کرده ام برای شما تعریف می کنم.
سال ۱۳۷۵ بود که بنده در معاونت ناصحین به خدمت در این بارگاه مشغول بودم. شبی در محوطه حیاط مسجد در حال گشت زنی بودم که خانواده ای را گوشه ای از حیاط مسجد مشاهده کردم که مظلومانه نشسته و با دیدن بنده التماس دعا گفتند که من نیز در پاسخ گفتم که محتاج به دعا هستم. این خانواده را ترک کرده و به بخش دیگری از حرم حرکت کردم. در بازگشت این خانواده را مشاهده کردم که خیلی خوشحال و با شادمانی در آن مکان نشسته و از خوشحالی در پوست خود نمی گنجند. دلیل این تغییر حالت را سوال کردم که در پاسخ جریان را تعریف کردند.
برادر این شخص به بنده گفت که همراه ما مریضی است که توانایی صحبت و هیچ حرکتی را نداشت. در این مکان مقدس نشسته بودیم که ناگهان این مریض که هیچ صحبتی را نمی توانست انجام دهد از جای خود بلند شده و با صدای بلند گفت «یا امام زمان» و شروع به صحبت کرد.
پس از بررسی های انجام شده از طرف آستانه حضرت به این نتیجه رسیدیم که این شخص با تصادفی که می کند از قطع نخاع شده و دچار فراموشی می شود.
علاوه بر این مشکلات، توانایی حرف زدن و تکلم را نیز از دست می دهد. پس از ناامیدی از درمان این بیمار به آستانه حضرت معصومه(س) ملتمس می شوند که شفای این بیمار قطع نخاعی را از این بانوی بزرگوار می گیرند.البته سند این شفا در معاونت ثبت کرامات آستانه حضرت معصومه(س) موجود می باشد.
* خاطره ای از حضور آیت الله بهجت در این مکان مقدس دارید؟
حاج محمد چراغی: آیت الله بهجت(ره) همیشه صبح ها به حرم مطهر مشرف می شدند. از صحن امام رضا(ع) که به صحن آیینه معروف است وارد محوطه حرم شده و در این مکان به نماز مشغول می شد.
این عالم بزرگوار از درب قبله وارد حرم مطهر می شدند و پس از مشاهده ضریح سلام داده و زیارت نامه خود را می خواند. سپس به روی زانوی ادب نشسته و آهسته اعمال خود را انجام می دادند. پس از آن به سمت ضریح مطهر رفته و چند دقیقه به زیارت می پرداختند.
آیت الله بهجت برای این که مزاحمتی برای زائرین نداشته باشند، کمتر از ۱۰ دقیقه را به زیارت از ضریح اختصاص می دادند و سریع از محوطه ضریح خارج می شد.
* برای زندگی شخصی خود شما تا بحال کراماتی از جانب حضرت اتفاق افتاده است؟
حاج محمد چراغی: کرامات بسیار زیادی را در زندگی از این بانوی بزرگوار مشاهده کرده ایم. سال ۱۳۷۷ برای بنده تصادفی اتفاق افتاد و پس از گذشت سه سال این مشکل در دادگاه حل نشده بود.
سال ۷۹ عازم زیارت خانه خدا بودم. این مسئله باعث به وجود آمدن مشکلاتی برای بنده شده بود. (اشک های این پیر غلام جاری شده و با صدای لرزان ادامه می دهد) روزی از درب ساعت وارد صحن آیینه شدم و پس از این که نگاهم به گنبد گره خورد، خدمت خانم عرض کردم که خانم دستم به دامان شما؛ از طرفی مسافر خانه خدا هستم و از طرف دیگر مشکل تصادف حل نشده و نگران مسائل مواجه با آن می باشم. با توجه به این که چند سالی از این قضیه می گذشت، ولی این مشکل حل نشده بود و باعث بوجود آمدن مشکلات زیادی برای بنده شده است.
با آن حال خود به مسجد دوطفلان رفتم. در این مسجد آیت الله بنی فضل حضور داشتند که بنده را می شناخت(چون حرف پیش آمد خدمتتان می گویم که هیئت امنای مسجد دوطفلان مسلم بودم). حاج آقا من را خیلی ناراحت دید و گفت: آقای چراغی چرا اینقدر ناراحتی؟ خدمت حاج آقا گفتم که مشکلی برای من پیش آمده که نمی دانم چکار کنم. آیت الله بنی فضل گفت که نگران نباش؛ خدا مشکل شما را حل می کند. حاج آقا گفت که با هم برویم حرم.
(بار دیگر سر خود را در گریبان می برد و چند لحظه سکوت می کند و با صدایی لرزان ادامه می دهد) با هم به حرم آمدیم و خدمت حضرت معصومه(س) عرض کردم که یا حضرت معصومه من به غیر از شما پناهی ندارم و فقط پناه من شما هستید؛ خدا و شما پناه من هستید.
روز بعد از این قضیه نامه ای از طرف دادسرا برای بنده آمد. در موعد مقرر به دادسرا رفتم و گفتند که رئیس با شما کار دارد. پیش رئیس شعبه دادسرا رفتم و قضیه را تعریف کردم. مسئول پرونده را احضار کرده و با بررسی هایی که انجام دادند تا قبل از این که عازم سفر خانه خدا شوم، مشکل پرونده ای که سه سال حل نشده بود، برطرف شد و با خیال راحت و آسوده به سفر مکه رفتم.
همین مطلب را بگویم که اینقدر لطف حضرت معصومه(س) شامل حال من شد که همان سال قسمت شد که به سفر کربلا نیز عازم شده و به زیارت قبور ائمه در عراق مشرف شدم.
*در خانه خود مشکلی بوجود آمده است که با عنایت بی بی برطرف شده باشد؟
حاج محمد چراغی: با عنایت حضرت معصومه(س) بسیاری از مشکلاتی که در مراحل زندگی مواجه شده ام، برطرف شده است. بنده صاحب هفت فرزند شده ام که از تمام آنان رضایت کامل دارم. هر چهار پسر من مشغول به کار می باشند و پسر آخرم هم که فارغ التحصیل از دانشگاه شاهرود شده است، به دلیل بالا بودن معدل، پس از لیسانس در دانشگاه صنعتی اصفهان بدون کنکور قبول شده است و این از کرامات حضرت است که ما داریم.
به مناسبت ایام ولادت کریمه اهل بیت، حضرت معصومه(س) بر آن شدیم تا با کسانی که عمری در این بارگاه شریف نفس کشیده اند، گوشه ای از این کرامات را به اندازه وسع خود به رشته تحریر در آوریم.
حاج محمد چراغی متولد سال ۱۳۳۰ است که از سال ۱۳۷۵ در بارگاه حضرت معصومه مدال افتخار خادمی را به گردن نهاده است.
این پیرمرد را در صحن امام رضا(ع) یا صحن آیینه در حالی که مشغول به هدایت زائران با پری که در دست دارد، مشاهده کرده و با او روی صحبت را باز می کنیم.
* حاج آقا از کرامات حضرت معصومه(س) که خود شما مشاهده کردید، برای ما بفرمایید؟
حاج محمد چراغی: یکی از کراماتی که بنده با چشم خود سال ها پیش در این بارگاه شریف مشاهده کرده ام برای شما تعریف می کنم.
سال ۱۳۷۵ بود که بنده در معاونت ناصحین به خدمت در این بارگاه مشغول بودم. شبی در محوطه حیاط مسجد در حال گشت زنی بودم که خانواده ای را گوشه ای از حیاط مسجد مشاهده کردم که مظلومانه نشسته و با دیدن بنده التماس دعا گفتند که من نیز در پاسخ گفتم که محتاج به دعا هستم. این خانواده را ترک کرده و به بخش دیگری از حرم حرکت کردم. در بازگشت این خانواده را مشاهده کردم که خیلی خوشحال و با شادمانی در آن مکان نشسته و از خوشحالی در پوست خود نمی گنجند. دلیل این تغییر حالت را سوال کردم که در پاسخ جریان را تعریف کردند.
برادر این شخص به بنده گفت که همراه ما مریضی است که توانایی صحبت و هیچ حرکتی را نداشت. در این مکان مقدس نشسته بودیم که ناگهان این مریض که هیچ صحبتی را نمی توانست انجام دهد از جای خود بلند شده و با صدای بلند گفت «یا امام زمان» و شروع به صحبت کرد.
پس از بررسی های انجام شده از طرف آستانه حضرت به این نتیجه رسیدیم که این شخص با تصادفی که می کند از قطع نخاع شده و دچار فراموشی می شود.
علاوه بر این مشکلات، توانایی حرف زدن و تکلم را نیز از دست می دهد. پس از ناامیدی از درمان این بیمار به آستانه حضرت معصومه(س) ملتمس می شوند که شفای این بیمار قطع نخاعی را از این بانوی بزرگوار می گیرند.البته سند این شفا در معاونت ثبت کرامات آستانه حضرت معصومه(س) موجود می باشد.
* خاطره ای از حضور آیت الله بهجت در این مکان مقدس دارید؟
حاج محمد چراغی: آیت الله بهجت(ره) همیشه صبح ها به حرم مطهر مشرف می شدند. از صحن امام رضا(ع) که به صحن آیینه معروف است وارد محوطه حرم شده و در این مکان به نماز مشغول می شد.
این عالم بزرگوار از درب قبله وارد حرم مطهر می شدند و پس از مشاهده ضریح سلام داده و زیارت نامه خود را می خواند. سپس به روی زانوی ادب نشسته و آهسته اعمال خود را انجام می دادند. پس از آن به سمت ضریح مطهر رفته و چند دقیقه به زیارت می پرداختند.
آیت الله بهجت برای این که مزاحمتی برای زائرین نداشته باشند، کمتر از ۱۰ دقیقه را به زیارت از ضریح اختصاص می دادند و سریع از محوطه ضریح خارج می شد.
* برای زندگی شخصی خود شما تا بحال کراماتی از جانب حضرت اتفاق افتاده است؟
حاج محمد چراغی: کرامات بسیار زیادی را در زندگی از این بانوی بزرگوار مشاهده کرده ایم. سال ۱۳۷۷ برای بنده تصادفی اتفاق افتاد و پس از گذشت سه سال این مشکل در دادگاه حل نشده بود.
سال ۷۹ عازم زیارت خانه خدا بودم. این مسئله باعث به وجود آمدن مشکلاتی برای بنده شده بود. (اشک های این پیر غلام جاری شده و با صدای لرزان ادامه می دهد) روزی از درب ساعت وارد صحن آیینه شدم و پس از این که نگاهم به گنبد گره خورد، خدمت خانم عرض کردم که خانم دستم به دامان شما؛ از طرفی مسافر خانه خدا هستم و از طرف دیگر مشکل تصادف حل نشده و نگران مسائل مواجه با آن می باشم. با توجه به این که چند سالی از این قضیه می گذشت، ولی این مشکل حل نشده بود و باعث بوجود آمدن مشکلات زیادی برای بنده شده است.
با آن حال خود به مسجد دوطفلان رفتم. در این مسجد آیت الله بنی فضل حضور داشتند که بنده را می شناخت(چون حرف پیش آمد خدمتتان می گویم که هیئت امنای مسجد دوطفلان مسلم بودم). حاج آقا من را خیلی ناراحت دید و گفت: آقای چراغی چرا اینقدر ناراحتی؟ خدمت حاج آقا گفتم که مشکلی برای من پیش آمده که نمی دانم چکار کنم. آیت الله بنی فضل گفت که نگران نباش؛ خدا مشکل شما را حل می کند. حاج آقا گفت که با هم برویم حرم.
(بار دیگر سر خود را در گریبان می برد و چند لحظه سکوت می کند و با صدایی لرزان ادامه می دهد) با هم به حرم آمدیم و خدمت حضرت معصومه(س) عرض کردم که یا حضرت معصومه من به غیر از شما پناهی ندارم و فقط پناه من شما هستید؛ خدا و شما پناه من هستید.
روز بعد از این قضیه نامه ای از طرف دادسرا برای بنده آمد. در موعد مقرر به دادسرا رفتم و گفتند که رئیس با شما کار دارد. پیش رئیس شعبه دادسرا رفتم و قضیه را تعریف کردم. مسئول پرونده را احضار کرده و با بررسی هایی که انجام دادند تا قبل از این که عازم سفر خانه خدا شوم، مشکل پرونده ای که سه سال حل نشده بود، برطرف شد و با خیال راحت و آسوده به سفر مکه رفتم.
همین مطلب را بگویم که اینقدر لطف حضرت معصومه(س) شامل حال من شد که همان سال قسمت شد که به سفر کربلا نیز عازم شده و به زیارت قبور ائمه در عراق مشرف شدم.
*در خانه خود مشکلی بوجود آمده است که با عنایت بی بی برطرف شده باشد؟
حاج محمد چراغی: با عنایت حضرت معصومه(س) بسیاری از مشکلاتی که در مراحل زندگی مواجه شده ام، برطرف شده است. بنده صاحب هفت فرزند شده ام که از تمام آنان رضایت کامل دارم. هر چهار پسر من مشغول به کار می باشند و پسر آخرم هم که فارغ التحصیل از دانشگاه شاهرود شده است، به دلیل بالا بودن معدل، پس از لیسانس در دانشگاه صنعتی اصفهان بدون کنکور قبول شده است و این از کرامات حضرت است که ما داریم.
اخبار ویژه
در دیدار جمعی از علما و بزرگان اهل سنت؛
انتصابهای خطرناک دولت چهاردهم؛
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
