کشمکش خبرنگار ایرانی با بان‌کی‌مون!+عكس

به گزارش سایت اوباما، بان کی مون دبیرکل سازمان ملل، در حالی روز سه شنبه 28 آگوست، نیویورک را به مقصد ایران ترک کرد که مقامات آمریکایی و اسرائیلی بارها به او هشدار داده بودند تا از سفر به ایران و شرکت در کنفرانسی که دو سوم از اعضای سازمان ملل در آن حضور دارد، خودداری کند؛ سفری که رسانه‌های آمریکایی آن را با تمام حواشی‌اش، نشانه شکست دیپلماسی اوباما در منزوی‌سازی ایران دانستند.
عضویت دو سوم از اعضای سازمان ملل به نمایندگی از نیمی از جمعیت جهان در جنبش عدم تعهد و شرکت همه آن‌ها در ایران، یکی از مهمترین عواملی بود که همانطور که رئیس مجلس ایران تاکید کرد، بی توجهی به آن بیش از آنکه از اعتبار غیرمتعهدها بکاهد، سازمان ملل را زیر سوال میبرد.
در جریان سفر "مون" به ایران، خبرنگار باراک اوباما دات آی آر با نزدیک کردن خود به دبیرکل سازمان ملل در حاشیه اجلاس، تلاش کرد سوالی از وی بپرسد اما اتفاقاتی که در جریان این پرسش و پاسخ رخ داد، حاشیه‌هایی ایجاد کرد که از متن مهمتر شد.
سوال خبرنگار ما در خصوص "پیشنهاد مقام معظم رهبری در مورد فلسطین" بود؛ پیشنهاد برگزاری رفراندوم در فلسطین و نواحی اشغال شده توسط اسرائیل با حضور تمام فلسطینیان جهان، که پیشنهادی کاملاً دموکراتیک و مبتنی بر اصول مورد تاکید کشورهای غربی است و راه حلی است که با شرایط منطقه نیز منطبق است. آنچه در پی می‌آید، روایت خبرنگار ما از کشمکشی است که بین وی و بان کی مون و تیم همراهش پیش آمده است:
در روز اول اجلاس و پس از سخنرانی بان کی مون در اجلاس، درست زمانی که در سالن به بان کی مون نزدیک شده بودم تا از وی در مورد پیشنهاد رفراندوم در فلسطین برای تعیین سرنوشت این کشور و حل منازعات چند ده ساله در خاورمیانه سوال کنم، با "مارتین نسیرکی" سخنگوی انگلیسی وی روبرو شدم.

*سد رسانه‌ای بان‌کی‌مون در برابر خبرنگاران مستقل کیست؟
خبرنگارانی که در ایران کوشیدند تا با دبیرکل به طور مستقیم گفتگو کنند، قطعاً با نسیرکی و کارکردش در این سفر آشنا شده‌اند. سخنگویی با خوشرویی تمام که حاضر به گفتگو و سخن گفتن از طرف دبیرکل است ولی وقتی تلاش کنید تا سوالی را از خود آقای دبیرکل بپرسید، تبدیل به محافظ خشنی میشود که شما و دبیرکل را از هم دور می‌کند.

با مشاهده نسیرکی، با خود گفتم "خب! مشکلی نیست. ایشان دبیرکل نیست، سخنگوی دبیرکل که هست!" و این سوال را مطرح کردم که چرا سازمان ملل پیشنهاد برگزاری رفراندوم با حضور تمام فلسطینیان اعم از مسیحی، مسلمان و یهودی را برای حل واقعی مسئله فلسطین پیگیری نمی‌کند؟
سخنگو با روی خوش همیشگی جواب داد "چون فعلاً راه حل ایجاد دو کشور مطرح است و ما فعلاً آن را بررسی می‌کنیم."

شاید برای خیلی‌ها لازم به ذکر نباشد که پیشنهاد دو کشور از اول راهکاری شکست خورده بود، چون فرض اصلی آن همکاری اسرائیل در این قضیه است که تجربه نشان داده توقع "همکاری" از طرف اسرائیل برای احترام به یک قرارداد، توقعی بیش از توان این رژیم جنگ طلب است! اسرائیل که درخواست احترام به قراردادهای توقف شهرک‌سازی را حتی از سوی آمریکا هم نپذیرفته، چطور می‌تواند کشور فلسطین را در کنار خود به رسمیت بشناسد و به علاوه، تکلیف نزدیک به 90 درصد از خاکی که طی این 60 سال از سوی رژیم صهیونیستی اشغال شده، چه خواهد شد؟
به همین خاطر، گفتگو با این سوال ادامه پیدا کرد که "آیا راه حل رفراندوم بهتر نیست؟ چون از این طریق، خود فلسطینی‌ها برای کشورشان تصمیم خواهند گرفت. آیا این راه حل، دموکراتیک‌تر و منطبق‌تر با اصول مورد تاکید کشورهای غربی نیست؟!"
و او جواب داد "پیشنهاد دو کشور از طرف خیلی از کشورها مورد پشتیبانی قرار گرفته" اما اشاره‌ای نکرده که وقتی اسرائیل به پیشنهادهای آمریکا درخصوص توقف شهرک‌سازی‌ها هم اعتنایی نمی‌کند، فایده پشتیبانی "خیلی از کشورها" از چنین طرحی تا زمانی که رژیم صهیونیستی به قراردادهای بین‌المللی پایبند نیست، چیست؟
و در پایان، وقتی نسیرکی با اصرار برای پاسخگویی به این سوال مواجه شد، اظهار داشت که "خب ما این پیشنهاد را هم مطالعه می‌کنیم."

اصولاً وقتی خبرنگاران، با چنین جوابی مواجه شوند، تقریباً در اکثر موارد بدین معنی است که سوال شونده تصمیم دارد از گفتگو فرار کند و پایان مصاحبه فرا رسیده است! اما خب.. جواب‌ها جوابی نبود که این گفتگو را به پایان برساند. به همین خاطر، با خداحافظی از نسیرکی، از دوست خبرنگارم خواستم مرد انگلیسی را مشغول کند تا من بتوانم جواب خود دبیرکل را به این سوال بدانم. پس همینکار را کردیم و دوباره چند دقیقه بعد، وقتی به دبیرکل رسیدم و سوال را مطرح کردم، دبیرکل که در پاسخ ندادن مصمم بود، به سمت سخنگوی انگلیسی خود نگاهی کرد و وقتی دید که سخنگو مشغول است! او را صدا زد. اینجا اتفاق جالبی افتاد که ما و دیگر حاضران را شگفت‌زده کرد.

نسیرکی سخنگوی انگلیسی دبیرکل که در مواجهه با خبرنگاران مستقل، نقش بادیگارد را ایفا می‌کند

سخنگوی خوش‌رویی که لبخند از دهانش نمی‌افتاد، به محافظی خشن تبدیل شد و در حالی که محافظ‌ها حرکتی از خود نشان نمی‌دادند، او بود که با حرکت به سمت من، با قیافه‌ای عصبانی من را کنار زد و عنوان کرد "چرا از دبیرکل سوال می‌کنید؟ مگر جوابش را نشنیدید؟!"
من هم عنوان کردم "چرا جواب را الان گرفتم! و ممنون"
همه مصاحبه‌ها نیاز نیست به جواب برسد بلکه نحوه جواب‌گویی سوال شونده، خود، جواب سوال است.

*تکذیب سخنان دبیرکل؛ کارویژه دیگر سخنگو
با همه این مراقبت‌ها از بان کی مون، وی ممکن است خارج از چارچوب در نظر گرفته شده برای وی، سخنانی به زبان آورد؛ همان اتفاقی که در جریان دیدار وی و مقام معظم رهبری روی داد و "مون" خطاب به رهبری گفت: "شما فقط رهبر ایران نیستید بلکه رهبری مذهبی جهان اسلام را هم بر عهده دارید و ما خدمت شما رسیدیم تا بگوییم ما را در حل مسائل منطقه به ویژه سوریه کمک کنید." اینجا بود که کارویژه دیگر نسیرکی خود را نشان داد و سخنگو سخنان دبیرکل را تکذیب کرد گرچه طرف ایرانی زرنگ‌تر از تیم بان کی مون ظاهر شد و ضمن ارائه متن مذاکرات، آمادگی برای ارائه فیلم سخنان "مون" را نیز اعلام کرد.

سخنان بان کی مون با جزئیات توسط سخنگو بررسی می‌شود

به هرحال، دبیرکل سازمان ملل اگرچه عالیترین مقام این سازمان محسوب میشود اما با وجود شورای امنیت به عنوان قویترین رکن سازمان و همچنین قدرت انحصاری که در اختیار پنج عضو دائم آن قرار دارد، عملاً دبیرکل قدرت و اختیار ندارد و حداکثر وظیفه آن "جلب توجه" شورای امنیت به یک مسئله و یا گزارش کردن یک موضوع به شوراست.
البته غربی‌ها کارویژه دیگری نیز برای بان کی مون در سازمان ملل در نظر گرفته‌اند و آن بازی در فیلم‌های تبلیغاتی سازمان ملل است! شان دبیرکل در برابر شورای امنیت به قدری پایین آمده که وی به جای مدیریت کلان این سازمان و رسیدگی به حقوق کشورهای ضعیف‌تر در برابر کشورهای عضو شورای امنیت، در فیلم‌های تبلیغاتی این سازمان نقش ایفا می‌کند.

فیلم تبلیغاتی سازمان ملل درخصوص بزرگداشت کارگران معدن
که شخص دبیرکل پاچه‌اش را تا نصفه بالا می‌زند

بازی بان‌کی‌مون با شکیل اونیل در فیلم تبلیغاتی سازمان ملل

اما انفعال دبیرکل سازمان ملل که همیشه در گزارش‌ها و اخبار در مورد آن خوانده‌ایم و در سخنرانی‌های اعضای جنبش عدم تعهد وصفش را شنیده‌ایم، در سفر "مون" به تهران برای علاقه‌مندان به بررسی ساختار سازمان ملل، حتی در راهروهای ساختمان اجلاس هم قابل مشاهده بود!

نسیرکی در مصاحبه‌های حساس، شخصاً بان‌کی‌مون را همراهی می‌کند!

حضور شخصی مثل جفری فلتمن به عنوان معاون امور سیاسی دبیرکل، معاون سابق وزیر خارجه آمریکا، مشاور آیپک و کسی که سابقه و عملکردش در خاورمیانه و به خصوص مسائل لبنان و حزب‌الله کاملاً روشن است و هم اکنون نیز به عنوان مشاور دولت آمریکا در موضوعات خاورمیانه و اعراب مطرح است، در اغلب دیدارهای بان کی مون با مقامات ایرانی و غیرایرانی، و همچنین حضور سخنگوی انگلیسی بان کی مون که ذکر خیرش پیش از این رفت، به اضافه بقیه اعضای غربی تیم او که هرکدام کارویژه خاصی در جهت نگه داشتن دبیرکل در چارچوب وظایف دیکته شده داشتند، خود گویای محاصره "مون" در حصار غربی دور او بود.

واکنش رسانه‌های عربی به انتخاب فلتمن به سمت مشاور سیاسی "مون"

سابقه فلتمن به نحوی است که حضور وی در کشورها چندان باعث خوشحالی میزبانان نمی‌شود

جالب توجه اینکه جوابی که بان کی مون در کنفرانس خبری روز آخر حضورش در تهران به سوالی مشابه داد، تقریباً با همان عباراتی بود که سخنگویش چند روز قبل بیان کرده بود.
سازمان ملل و دبیرکل آن، با چنین مشکلاتی دست به گریبانند که قریب به 120 کشور حاضر در اجلاس تهران، در بیانیه پایانی خود، اعتراضشان را به ساختار ناعادلانه سازمان ملل اعلام می‌کنند و در حالی که این کشورها، حمایت خود را بر حق ایران برای دستیابی و استفاده صلح آمیز از انرژی هستهای اعلام کردند، دبیرکل سازمان ملل در تهران نسبت به این فعالیت‌ها ابراز نگرانی کرد تا بیش از پیش نشان دهد که سازمان ملل به نهادی تبدیل شده که به خاطر احاطه توسط قدرت‌های غربی، کاملاً در مخالفت با جامعه جهانی حرکت می‌کند.

گزارش خطا