عناصر فتنه گر فراري پس از چند روز فضاسازي و دروغ پردازي به تدريج اذعان مي كنند كه تحركات جبهه اپوزيسيون براي حاشيه سازي عليه نشست بين المللي تهران به شكست انجاميده و صرفاً خودفريبي مخالفان بوده است.
به گزارش كيهان در اين زمينه پايگاه اينترنتي موسوم به نداي سبز آزادي كه يكي از چند سايت دعوت
كننده به حاشيه سازي بود، در مطلبي با امضاي مستعار نوشت: فراخوان تكبير كه در
ادامه فراخوان هاي ناموفق سال گذشته، بار ديگر مورد توجه اصلاح طلبان و برخي از
فعالان فضاي مجازي قرار گرفت، آنقدر بي رونق و بي اثر بود كه حتي يكي از سايت هايي
كه هنوز اخبار مربوط به دعوت به بانگ الله اكبر را بر پيشاني خود دارد، نتوانسته يك
خط خبر در اين خصوص ارائه دهد. اين مسأله مي تواند نشان از عدم شناخت دقيق از آنچه
در كشور مي گذرد باشد.
نويسنده مي افزايد: از سوي ديگر حضور دبير كل در اجلاس تهران كه در راستاي فعاليت
هاي بان كي مون، يك عمل عادي و در چارچوب وظايف تعريف شده وي بود، مي توانست فرصت
مناسبي باشد براي نشان دادن كنش هاي مدني مناسب با سفر يك دبيركل. ارسال نامه
همزمان با حضور دبيركل در تهران و مانورهاي تبليغاتي بر آن نه تنها بر اعتبار و
ارزش و تأثيرگذاري چنين نامه اي نمي افزايد بلكه اين سؤال را در برابر افكار عمومي
مطرح مي كند كه چرا در سايت منتسب به دبيركل سازمان ملل، اشاره اي به اين نامه نشده
است و چرا دبير كل و سخنگوي او تاكنون هيچ اشاره اي به نامه هاي دريافت شده نكرده
اند.
نداي سبز كه از خارج كشور به روزرساني مي شود، نوشت: بدون شك، خوش خيالي است اگر گمان كنيم دبير كل سازمان ملل در فرصتي كه براي مذاكره با مقامات ايراني در اختيارش قرار گرفته در راستاي خواسته هاي ما حركت خواهد كرد و زبان گوياي ما مي شود. بان كي مون در اين مذاكرات و سخنراني در اجلاس سران نشان داد، آنچه براي او بيش از آزادي زندانيان سياسي مهم است، اسرائيل است. نويسنده خاطرنشان كرد: اگر قرار باشد فعالان جنبش سبز بدون داشتن هيچ ابتكار عملي همچنان به تكرار رفتارهاي سياسي كه طي سه سال گذشته نتوانسته است، بازتاب و نتيجه مشخصي داشته باشد ادامه دهند نتيجه منطقي آن بي اعتمادي بيشتر جامعه و افكار عمومي به فعالان و رسانه هاي منتسب به آنهاست. در عرصه سياسي هميشه كنشگر و فعال بودن، عمل و رفتار سياسي محسوب نمي شود، گاهي ناظر و ساكت بودن است كه مي تواند تأثيرات خود را داشته باشد. سكوت هم مي تواند يك عمل سياسي باشد اگر با هدف و برنامه ريزي باشد. شايد به امتحان كردنش بيارزد.
در پايان اين مطلب آمده است: چرا به جاي درگير شدن در روزمرگي ها و امواجي كه اقتداگرايان مي آفرينند، برمبناي استراتژي جنبش براي مقابله با اقتدارگراها و فرهنگ استبدادي اجازه نمي دهيم كه «ارتش سبز» به رسالت خود كه گسترش بذرآگاهي در همه اقشار ملت است بپردازد و اين ارتش را گاه به مأموريت هاي جانبي و فرسايشي مي فرستيم؟
در همين حال مجتبي واحدي سردبير فراري و سرخورده روزنامه زنجيره اي آفتاب يزد در اعتراف مشابهي تصريح كرد گزارش رسانه هاي اپوزيسيون درباره حضور بان كي مون در تهران «خودفريبي» بوده است. وي در گويانيوز نوشت: برخي سايت هاي خبري، بدون آنكه منبع مشخصي براي خبر خود ذكر كنند مدعي شدند «بان كي مون» خواستار ديدار با آقايان موسوي و كروبي شده است. البته اين خبر، برخي دوستان را خوشحال و گروهي را اميدوار مي كند زيرا آنها در روزهاي گذشته تلاش گسترده اي كردند كه هدف آن درخواست از بان كي مون براي ديدار با پيشتازان زنداني بود. اما آيا خبر «درخواست ملاقات بان كي مون با خاتمي و موسوي» صحيح است و انتشار آن اقدامي خردمندانه؟ متأسفانه پاسخ اين پرسش، منفي است. از آن بالاتر، گمان مي كنم اينگونه خبررساني ها، كمك به جمهوري اسلامي است.
وي اضافه كرد: بان كي مون در سخنراني علني خود در اجلاس جنبش عدم تعهد كه ميليون ها نفر در سراسر جهان آن را به صورت مستقيم شنيدند تنها از همان نگراني هايي سخن گفت كه قبلاً از سوي مقامات اروپايي و آمريكايي اعلام شده است؛ مخالفت با زير سؤال بردن «هولوكاست» و محو اسرائيل، نگراني از برنامه هسته اي ايران و نهايتاً التماس به جمهوري اسلامي براي همكاري در سوريه! در حالي كه او مي توانست به موضوع زنداني نمودن دهها فعال سياسي و «حبس موسوي، كروبي و خانم رهنورد» اشاره و آن را محكوم نمايد.
مشاور مستعفي كروبي با بيان اينكه متأسفانه رفتار فعالان سياسي و اپوزيسيون به گونه اي نبود كه فشار كافي به مجامع بين المللي و مقامات آمريكايي و اروپايي وارد كند، نوشت: سفر بان كي مون به ايران و موضع گيري هاي علني او، يكي از عرصه هايي بود كه «بي تدبيري بخشي از اپوزيسيون» را به نمايش گذاشت. در اين موضوع، بايستي بر سر دبير كل سازمان ملل فرياد برمي آورديم كه «چرا در داخل ايران هم فقط به فكر امنيت اسرائيل، هولوكاست و احتمال ساختن بمب توسط جمهوري اسلامي براي نابودي اسرائيل بودي و در سخنراني پرمخاطب خود، هيچ اشاره اي به درخواست ملاقات با زندانيان سياسي و در رأس آنها كروبي و موسوي، نكردي؟ با كمال تأسف، به جاي اين كار برخي تريبون داران سبز ترجيح دادند به بزرگ نمايي خبر تأييد نشده اي بپردازند كه موضوع آن «درخواست ملاقات بان كي مون با موسوي و خاتمي» بود در حالي كه براي اين خبر، هيچ منبع مشخص و موثقي وجود ندارد. كساني كه اين خبر را با آب و تاب نقل كردند به صورت ناخودآگاه، فشار را از روي دبير كل سازمان ملل برداشتند و او را از اتهام يك «كم كاري» مسلم، تبرئه نمودند.
وي تصريح كرده است: توصيه من به برخي همراهان ديروز و امروز خودم آن است كه قدري بينديشيم و ببينيم با اين گونه كارها، خود را مي فريبيم يا نهايتاً به سران جمهوري اسلامي كمك مي كنيم تا در مذاكرات با دبير كل سازمان ملل و سران كشورها موضوعات داخلي را به حاشيه برانند يا حتي به طور كامل از دستور خارج نمايند؟
نداي سبز كه از خارج كشور به روزرساني مي شود، نوشت: بدون شك، خوش خيالي است اگر گمان كنيم دبير كل سازمان ملل در فرصتي كه براي مذاكره با مقامات ايراني در اختيارش قرار گرفته در راستاي خواسته هاي ما حركت خواهد كرد و زبان گوياي ما مي شود. بان كي مون در اين مذاكرات و سخنراني در اجلاس سران نشان داد، آنچه براي او بيش از آزادي زندانيان سياسي مهم است، اسرائيل است. نويسنده خاطرنشان كرد: اگر قرار باشد فعالان جنبش سبز بدون داشتن هيچ ابتكار عملي همچنان به تكرار رفتارهاي سياسي كه طي سه سال گذشته نتوانسته است، بازتاب و نتيجه مشخصي داشته باشد ادامه دهند نتيجه منطقي آن بي اعتمادي بيشتر جامعه و افكار عمومي به فعالان و رسانه هاي منتسب به آنهاست. در عرصه سياسي هميشه كنشگر و فعال بودن، عمل و رفتار سياسي محسوب نمي شود، گاهي ناظر و ساكت بودن است كه مي تواند تأثيرات خود را داشته باشد. سكوت هم مي تواند يك عمل سياسي باشد اگر با هدف و برنامه ريزي باشد. شايد به امتحان كردنش بيارزد.
در پايان اين مطلب آمده است: چرا به جاي درگير شدن در روزمرگي ها و امواجي كه اقتداگرايان مي آفرينند، برمبناي استراتژي جنبش براي مقابله با اقتدارگراها و فرهنگ استبدادي اجازه نمي دهيم كه «ارتش سبز» به رسالت خود كه گسترش بذرآگاهي در همه اقشار ملت است بپردازد و اين ارتش را گاه به مأموريت هاي جانبي و فرسايشي مي فرستيم؟
در همين حال مجتبي واحدي سردبير فراري و سرخورده روزنامه زنجيره اي آفتاب يزد در اعتراف مشابهي تصريح كرد گزارش رسانه هاي اپوزيسيون درباره حضور بان كي مون در تهران «خودفريبي» بوده است. وي در گويانيوز نوشت: برخي سايت هاي خبري، بدون آنكه منبع مشخصي براي خبر خود ذكر كنند مدعي شدند «بان كي مون» خواستار ديدار با آقايان موسوي و كروبي شده است. البته اين خبر، برخي دوستان را خوشحال و گروهي را اميدوار مي كند زيرا آنها در روزهاي گذشته تلاش گسترده اي كردند كه هدف آن درخواست از بان كي مون براي ديدار با پيشتازان زنداني بود. اما آيا خبر «درخواست ملاقات بان كي مون با خاتمي و موسوي» صحيح است و انتشار آن اقدامي خردمندانه؟ متأسفانه پاسخ اين پرسش، منفي است. از آن بالاتر، گمان مي كنم اينگونه خبررساني ها، كمك به جمهوري اسلامي است.
وي اضافه كرد: بان كي مون در سخنراني علني خود در اجلاس جنبش عدم تعهد كه ميليون ها نفر در سراسر جهان آن را به صورت مستقيم شنيدند تنها از همان نگراني هايي سخن گفت كه قبلاً از سوي مقامات اروپايي و آمريكايي اعلام شده است؛ مخالفت با زير سؤال بردن «هولوكاست» و محو اسرائيل، نگراني از برنامه هسته اي ايران و نهايتاً التماس به جمهوري اسلامي براي همكاري در سوريه! در حالي كه او مي توانست به موضوع زنداني نمودن دهها فعال سياسي و «حبس موسوي، كروبي و خانم رهنورد» اشاره و آن را محكوم نمايد.
مشاور مستعفي كروبي با بيان اينكه متأسفانه رفتار فعالان سياسي و اپوزيسيون به گونه اي نبود كه فشار كافي به مجامع بين المللي و مقامات آمريكايي و اروپايي وارد كند، نوشت: سفر بان كي مون به ايران و موضع گيري هاي علني او، يكي از عرصه هايي بود كه «بي تدبيري بخشي از اپوزيسيون» را به نمايش گذاشت. در اين موضوع، بايستي بر سر دبير كل سازمان ملل فرياد برمي آورديم كه «چرا در داخل ايران هم فقط به فكر امنيت اسرائيل، هولوكاست و احتمال ساختن بمب توسط جمهوري اسلامي براي نابودي اسرائيل بودي و در سخنراني پرمخاطب خود، هيچ اشاره اي به درخواست ملاقات با زندانيان سياسي و در رأس آنها كروبي و موسوي، نكردي؟ با كمال تأسف، به جاي اين كار برخي تريبون داران سبز ترجيح دادند به بزرگ نمايي خبر تأييد نشده اي بپردازند كه موضوع آن «درخواست ملاقات بان كي مون با موسوي و خاتمي» بود در حالي كه براي اين خبر، هيچ منبع مشخص و موثقي وجود ندارد. كساني كه اين خبر را با آب و تاب نقل كردند به صورت ناخودآگاه، فشار را از روي دبير كل سازمان ملل برداشتند و او را از اتهام يك «كم كاري» مسلم، تبرئه نمودند.
وي تصريح كرده است: توصيه من به برخي همراهان ديروز و امروز خودم آن است كه قدري بينديشيم و ببينيم با اين گونه كارها، خود را مي فريبيم يا نهايتاً به سران جمهوري اسلامي كمك مي كنيم تا در مذاكرات با دبير كل سازمان ملل و سران كشورها موضوعات داخلي را به حاشيه برانند يا حتي به طور كامل از دستور خارج نمايند؟
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
