سایت گل- چندروزی به دومین دربی بزرگ ایران و به تعبیری برترین و هیجان انگیز ترین دربی کشور باقیست. رقابتی سراسر هیجان و شور و شعف! لحظه شماری هواداران و فوتبالدوستان شمالی برای الگیلانو که دوبار درسال اتفاق می افتد در تمام مدت لیگ ادامه دارد. بازی رفت داماش و ملوان در لیگ جاری روز هشتم شهریور به میزبانی تیم داماش برگزار خواهد شد. مسابقه ای با جذابیت های فراوان که بعد از بازی تحمیلی سرخابی ها ، پرببیننده ترین و پرتماشاگرترین مسابقه در کل ایران است...
اما افسوس ! یک افسوس بزرگ باقیست. نام دربی که می آید واژگانی پلید حاوی کلماتی مقدس و بزرگ در یادها تداعی میشود! خواهر...! مادر ....! زن.....! و این سه واژه مقدس و بزرگ به زشت ترین و سیاه ترین شکل ممکن بر زبانهای عده ای جاری می شود! خیل عظیمی از هواداران و دوستداران فوتبال این روزها با دودلی و شک پا به استادیوم ها می گذارند. آنهایی که از صمیم قلب تیم محبوبشان را دوست دارند و برای تشویق و حمایت از تیمشان راهی ورزشگاه می شوند باید رنج شنیدن الفاظ ناشایست ریزو درشت بعضی تماشاگران گستاخ را نیز تحمل کنند و بعضاَ هم قید حضور در استادیوم ها را بزنند و پای تلویزیون بنشینند. چه کسیست که نداند فحاشی عمل انسانهای ضعیف و نامتعادل است!
اختصاصاَ در مورد ملوان و داماش باید گفت متضرر و قربانی واقعی این فضا خود این دو تیم هستند .
کوتاه سخن اینکه آرزومندیم به دور از احساسات و جانبداریها و به دور از حس تلافی جویی، تک تک هواداران در معنی و مفهوم آنچه بی پروا به زبان می آورند تامل کنند و خود تبدیل به تیشه ای برای زدن ریشه فرهنگ والای گیلان زمین نباشند! دربی و عملکرد تماشاگرانش گرچه معرف و ملاک سنجش فرهنگ کلی گیلان زمین نیست اما به خوبی فرهنگ عامه تماشاگران فوتبال استانمان را به نمایش می گذارد.
و در پایان به امید روزی که هنگام رفتن به استادیوم ها این جمله تلخ را از پدران و مادرانمان نشنویم :
استادیوم جای افراد بی ادب و بی شخصیت است !!